| Yoktu aklımda aşk sadece,gözden geçiriyordum şanslarımı karşıma çıkanları.
Yaşamıştım beterin daha beterini,görmüştüm seviyorum deyipte acımadan çekip gidenini,öğrenmiştim sevmenin acı çekmekle aynı anlama geldiğini.Bu yüzden saklanıyordum aşktan,hep bir adım arkasındaydım izliyordum gölge misali.
Sonra birgün sen çıktın karşıma,aşık gibi yaklaşmadın ortaktın derdime,anlattığımızda yaşadıklarımızı,aynıydı içimizdeki sıkıntı.Rahatlıyordum sanki konusurken huzur buluyordum sende,aklımdan hiç geçmemişti seninle olmak tek düşüncem hakkındaki,benim tarzımda olduğun için hayat ve kader karşısında sevmenin ve sevilmenin değerini bileceğindi.
Zaman geçip giderken kendi halimizde,kaybettiğim o büyük fırsat çıktı karşıma.Farkındaydım herseyin,yön veremiyordum olanlara.Sanki hala bir adım gerideydim gerçi yine işime gelmişti kendimce,olup bitene seyirci kalıp takip misali gidilen noktaya ulaşmayı kabullenmiştim,iki yüzlü oynamamak için.Baktım ki olmuyor gideyim dedim tersine ama öyle kuvvetliymişki bu ruzgar,bir tek adım atamadım senden geriye.
Yere bastığında ayaklarım kendime gelmiştim kendimdede sayılmazdım aslında sendeydim.İradem içinde yada dışında demiyorum olanlar için çünkü ben ne yaptım bilmiyorum.Baktığımda arkamda kalanlara o büyük fırsat geride kalmıştı hatta görünmüyordu ufkumda bile.İçim ağlasada acısada döndüm yine sana ve güldüm yüzüne son sözümü söyledikten sonra ufkuma.
Rüzgarın bu denli şiddetli olduğuna göre çok seviyordun beni bende toparlayıp kendimi çok sevmeliydim seni "Sevdiğin Kadar Sevilirsin" misali.Uzun sürmedi bu davranışım kolay geldim sana.Her tüketişimde seni seviyorum cümlesini bir yandan da kandırıyordum kendimi buda zor olmadı yaşadıkların,yaşadıklarım ve yaşadıklarımız en büyük etkendi sana doğru attığım her adımda.Gideni boşver gelene hoşgeldin değildi bu seninle avuttum ben kendimi.
İlerleyen zamanla birlikte kaderin yollarıda belirginleşmeye başlamıştı.Şehir değiştirmem gerekliydi buda beni heran görebilmenden alıkoyacaktı ve öylede oldu.Denizli ye yerleştim,nete her girişinde on-line olan LoveMusT yoktu artık.Bunun senin benden soğumana yeteceğini biliyordum "Gözden uzak olan gönüldende ırak tır"nede olsa.Bu gerçeği değiştiremezdim çabamda olmadı zaten sadece bekledim ve beklerkende çekmedim ellerimi senden.Sebebin ben olmamalıydım.Asabiliğini,sinir ve stresini umursamıyordum biliyordum nedenini,ayrılmak için hazırladığın bir zemindi.Sen temeli atmıştın artık sıra bendeydi.İlk önce şaka ile karışık gelicem dedim şaka değildi,inanmak istemedin çünkü bu tüm planını mahfedecekti bunu anlayınca gelemiyorum dedim kabullenmen an meselesi oldu,duymak istediğin buydu.Ertesi gün bitti dediğinde tepki göstermeyip aramamamında sebebi buydu.
Kendime gelip baktığımda olan bitene attığım her adım bir boşluk her boşluk birleşip büyük bir uçurum olmuş dönmeme engel geriye ama engel olamadı sesime.Konuştukça anladım hatamı ve kaçmasına engel olamadıgım o fırsatın ne kadar büyük oldugunu.Beni üzmemek için omzumdaki yükü aldın kendince fakat Ne gücüm kaldı seni affetmeye,Nede yüzüm var gidip af dilemeye... | 
