fiogf49gjkf0d KUŞ HATIRALARI
Benim çoculuğumda soframıza kuşlar konar
rüyalarımıza melekler uğrardı.
Kapımızdan yoğurtçu
bahçemizden ishakkuşu
kalbimizden yeni çıkan şarkılar geçerdi.
kışın bir sobamız olurdu
sobanın yanında kedimiz
kedinin önünde yün yumağı
bir Hayat Bilgisi fotoğrafı gibiydik.
Yerli malı kullanan
yurdunun üç tarafı denizlerle çevrili
kuruincir üzüm fındık
tütün çay narenciye kavun-karpuz yetiştiren
kuruüzüm inciri satan
karşılığında
çamaşır makinesi radyo ve otomobil alan
bir toprağın fertleri...
Biraz yoksul biraz mütevekkil
biraz mahcup biraz kırılgan
biraz naif ama hep umutlu...
Özlerdik.
Memleketteki halamızı
ince doğranmış bir dilim pastırmayı
yurttan sesler korosunu
akşam komşuluklarını
radyo tiyatrolarını
sabah ezanını
kalaycıyı bozacıyı
münir nurettin şarkılarını
orhan boran yarışmalarını
kandil gecelerini
duvarlarımızın sarmaşıklarını
bakkalımızın utana sıkıla veresiye hatırlatmalarını
okulönü kozhelvalarını
akşam oturmalarını
ve hayatı...
Top oynardık
ip atlar kedi kovalar
taşlarla birbirimizin başını yarar
mahalle savaşları çıkarır
gece olunca da tutar babalamızın elinden
yazlık sinemaya gider
Sadri Alışık Vahi Öz
Belgin Doruk Cüneyt Arkın seyreder
Olimpos gazozlar içer
güler eğlenir bağırır çağırır
dönerken yıldızları sayardık.
Sıkı çocuklardık.
Hepimizin birer yıldızı vardı
onlara isim takardık
onlar da bize isim takardı
pus ve dumandan önce bu şehrin
geceleri gözkırpan ve isimler takılan yıldızları vardı.
Benim yıldızıma Mehlika adını vermiştik
biz kimseden yana değildik.
Kimsenin de kendinden yana olmasını istediği birileri
olmazdı.
Bir değirmendeydik
öğütülen
öğütülürken türküler söyleyen
buğday başaklarına benziyorduk.
Ben
çorbalardan tarhanayı
yemeklerden kurufasulyayı
sigaralardan harmanı
belki bunun için çok sevdim.
Yollar bozuk musluklar bozuk
ziller bozuk paralar bozuk
ama adamlar sağlamdı.
Bu şehrin yıldızları vardı.
Saçlarına kurdelalar takan
çivitle yıkanmış beyaz çoraplarına
leke bulaşmasın diye su birikintilerinden sakınan
gözleri önlerinde
yürekleri ve beslenme çantaları ellerinde
küçük çocukları vardı bu şehrin
bu şehrin yıldızları vardı.
Ben Fenerbahçeyi amcam Vefayı tutardı.
Konya tahıl ambarı Mersin muz cennetiydi.
Taksim den Fatih e troleybus kalkar
Şişhane de mutlak raydan çıkardı.
Vallahi hayat zor ve fakat çok matraktı.
Muammer Karaca adına bir tiyatro binası yoktu
bizzat kendisi vardı.
Başımız ağrırdı komşumuz vardı
gönlümüz daralırdı komşumuz vardı
Çorbamızı umutlarımızı
memleket kadar kalbimizi paylaştığımız komşularımız
vardı.
Geceleri bekçimiz
gündüzleri sütçümüz
bizim kadar zayıf da olsa
nohuta makarnaya alışmış da olsa
Sarman adında bir kedimiz
ceperimizde kırık misketlerimiz
çamur bulaşığı ellerimiz
ve gülümseyen bir yüzümüz
göstermekten utanmayacağımız bir içimiz
bir araya gelerek çektirebileceğimiz
bir aile fotağrafımız vardı.
Bir sabah bütün iyi şeylerin
Ayvansaray iskelesinden
hayal ülkesine doğru demir alan
bir şirket-i hayriyye vapuru gibi
aramızdan ayrıldığını gördük.
Sonra Ayvansaray ın suları çekildiğini yazdı
gazeteler
Süheyla hanımın Raci beyin
Melahat mehveş ablanın
Niko nun Ercüment efendinin çekildiğini ise
yazmadılar nedense
Ama yok ama yoklar.
Ne harma sigarası kaldı geriye
ne olimpos gazozu
ne Sadri alışık.
Kalan bir tortuydu belki.
Belki kırık bir rüya denizi
belki suya düşürdüğümüz suretimizin
cep aynamıza nüktedan bir yansımasıydı herşey.
Herşey Maltepe sigarasının
her arandığında
her bakkalda bulunabilmesi ile
büyüsünü kaybetmişti belki de.
belki de biz bir rüya mı görmüştük?
Hadi hepsi yalandı.
Hadi hepsi hayaldi.
Hadi hepsini ben uydurmuştum
Ama rüyalarımızın melekleri
ve sofralarımızın daim konukları kuşlar?
Ya onlar?
Onları siz de görmediniz mi?
Sizin de sofranıza konup
rüyalarınıza uğramadılar mı?
Onlar da mı yalandı?
İbrahim SADRİ nin çok sevdiğim bi şiiridir eski bayramlar tadında | 
Ah o eski bayramlar nede güzel geçerdi, şimdiki bayramlardan çok farklıydı.arife veya öncesinde anne baba ile çarşıya pazara bayram alışverişine çıkılır yeni elbiseler ve papuçlar alınırdı. ve alınan bu yeni giysilerin bayramdan önce giyilmemesi için ebeveynlerimiz tarafından sıkı sıkıya tembih edilmesi bayram güzelleklerinin en unutulmazları arasında gelirdi.siz hiç yeni alınan papuçlarınızla bayram öncesinde sarılarak uyudunuzmu? ben uyudum siyah kösele bir ayakkabı alınmıştı bir bayram öncesinde tam 3 gün beklemiştim onları giymek için.bayramın ilk günü kahvaltı yapıldıktan sonra aile büyüklerimizle bayramlaşıp yeni cicilerimizi giyer ve sokağa atardık kendimizi, arkadaşlarla buluşur sonrasında mahalleli ile bayramlaşmaya başlanırdı ve biz bu bayramlaşma işini severek yapardık çünkü bayağ bir bayram harçlığı toplardık çikolata şekerlerde cabası idi.sonrasında sıra bayram harçlıklarını harcamaya gelirdi ya lunaparka yada sinemaya gidilirdi,yada top sahalarına kurulan motorsikletle saha turuna harcardık,bakkal amcadan aldığımız kız kaçıranları atar maytapları patlatırdık ve sonrasında eve gelirdik evde süprizler bitmezdi bayram ziyareretine gelen akraba veya tanıdıklar gelirdi bu yeni bayram harçlıkları demekti gelenlerin elleri öpülür ve verdikleri harçlıkları biraz utanır gibi yapar sonra cebe indirirdik.bayram demek trt de bayram özel programı demekti laurel ile hardy demekti,akıllı bıdık,ayı yogi demekti.bayram sineması demekti,solistler geçidi,nokta ile virgül demekti.yapılan en güzel yemeklerle televizyonun karşısında geçerdi bayramlar.gerçekten eski bayramlar bayram gibi yaşanırdı...bu arada şeker bayramınızı kutlar iyi bayramlar dilerim arkadaşlar... Sayğılar