Gabar Dağ da onüç mavi bereli Biri Erzurum lu, biri nereli? Öğrendim ki, Sıddık bizim oralı. Gabar Dağı parçalana dağıla, Nasıl kıydın onüç yiğit oğula?
Gabar Dağları nda yel hain eser, Eşkıya can alır, haydut yol keser, Örgütlü katiller gece köy basar. Gabar, senin çiçeklerin açmasın, Göklerinde sinek bile uçmasın. Kutluca nın tarlaları anızlı, Yiğitleri vardır, buğday benizli, Bayramı na ağlamaklı Denizli. Sen nasıl Gabar sın huyun kuruya, Toprağın çöl ola, suyun kuruya. Dağ başında talim ettik tayına, Darbe vurduk hayın oğlu hayına, Bacak verdik, kol bıraktık mayına. Gabar sen de parça parça olasın, Kartal pençesinde serçe olasın. Tuzak hazırlandı, pusu kuruldu, Onüç yiğit aynı anda vuruldu, Kara haber ne de çabuk duyuldu. De get Gabar, sende kaldı Kasım ım, Tükenmez feryadım, dinmiyor yasım. Mehmet hammal idi Antep halinde, Penceresiz bir ev vardı elinde, Ağıtlar kürtçeydi ana dilinde. Söyle bana Gabar, kimden yanasın? Dilerim ki için için yanasın. Gabar dağ a Kadıhan dan gelmişti, Üç gün önce kara haber almıştı, Tezkere almaya beş gün kalmıştı. Gabar dağı, Yıldırım ı düşürdün, Katillere geçit verdin, aşırdın. Gabar dağları na baykuşlar tüner, Savaşta bile mert olmaktır hüner, Vurulmuş yatıyor Afyon lu Caner. Fetullah ı yedin, doydun mu Gabar? Kaç can aldığını saydın mı Gabar? Kulu nere, Şırnak neredir derdi, Teyze oğlunu Yüksekova da verdi, Gabar Dağı sonunda murada erdi. Malatya lı Ahmet, Konya lı Mehmet, Gabar dağları nda koptu kıyamet. Eşkıya can alır yıllardan beri, Komutanlar verir acı haberi, Her şehidin evi bir yanğın yeri. Gabar dağı, onüç başı geri ver, Karataş ı, ALtıntaş ı geri ver. Ben ki bu vatana deliyim deli, Değmesin taşına yabanın eli, Kimisi Çorum lu, kimi Niğde li. Gabar dağı nasıl aldın Emrah ı Duymazsın feryadı, figanı, ahı. İkibinyedi nin Ekim ayında, Kars ilinin Cumhuriyet köyünde, Acı vardı deresinde, çayında. Seni gidi gabar, boyun devrile, Dört bir yanın diken ile çevrile. Gece ayaz, gündüz güneş kavurdu, Hain geldi dört taraftan çevirdi, Mayın yıkamadı, kurşun devirdi. Hiç sevinme Gabar, bu böyle gitmez, Urfa toprağında Mehmet ler bitmez. Eylemi, hüzünlü dizeler yazdın, Yürekler dağladın, bağırlar ezdin, Yıllar sonra yine bir ağıt düzdün. Yeter artık başka yürek yanmasın, Gabar bizi çaresiziz sanmasın.
Cemal Türkmen
©Kumru
|