Ülkemde gökyüzünün yedi rengi...Uyanıyor bir haziran sabahında istanbul,okmeydanı uyanıyor,kadıköy,beşiktaş,üsküdar,esenler uyanıyor,gün dönüyor,varoşlardan akıyor hayat...Taze bir bahar havası sokaklarda...Tanıyor bu sesi insanlık,binlerce yıl öncesinden,anadolu köylerinden tanıyor, demirci kava dan baba ishak dan, köroğlu ndan tanıyor...Bir ana nasıl korursa yavrularını kötülüklerden öyle koruyor bu vatan hepimizi...Dört mevsime yedi iklime sorduklarımız...Şimdi hain tuzaklara düşürmek için bizleri çabalıyorlar..Yazmaz tarih kitapları başeydiğimizi zulmün önünde,Ölüme yarine hasret bir saevdalı gibi sarılıp öylece ölürüzde başeymeyiz genede zulmün önünde..Ey evladını yitirmiş analar...Ey şafak söktüğünde yola dizilip gecekondu sokaklarında çamura toza bulananlar,alnından akan terle toprağı işleyenler,bir dilim ekmek için gün doğumuyla gün batımını kör karanlık mahsenlerde yitirenler,Ey işçiler,gök kuşağının renkleriymişcesine tamamlayanlar birbirlerini,anadoluya can katanlar,öpün koklayın hasretle bu vatan topraklarını,sevin tüm halkı ve sahip çıkın güzelliklerle dolu ülkemize...Her türk bir kahraman,öyle bilge,öyle erdemli,yüreği öyle umut dolu...
Yüreklerin gizli yanlları hep gizli kalıyor....
Roen♣ |
