ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

İnsanoğlu

Ben bir insan oğluydum
hisleri,düşünceleri,sevinçleri olan...
Ben bir insan oğluydum
üzüntüleri, hüznü, acıyı duyan...
Ben bir insan oğluydum
değme umutlara yan gözle bakan...
Ben bir insan oğluydum
herşeyin, benim bildiğim doğrulardan olduğunu sanan...
Ben bir insan oğluydum
yanlışların eşiğindeki dönümleri yaşayan...
Ve hayatı sadece üç nefesten ibaret olan...

Vardım, yaşadım, yine varım...
Ama mezar taşında adım...
Toprağın soğukluğunu hücrelerimde duyarken
bazen bıktığımı sandığım hayatın güzelliklerini aradım...
Bitmeyecek bir karanlığın içindeyken
sancılarını duyduğum geleceğin umutlarını aradım
Öğrenmeye çalıştığım hayatın acemiliklerini aradım.
Olsun, çare yok burada da iyi rahatım.

Ama sanmayın ki yokum, silindi adım! ...
Ben değiştirmeye uğraştığım hayatın gerçeklerinde varım.
Ben iz bırakabildiğin tarihin sayfalarında varım.
Ben davranışlarını harmanladığım yavrularımda varım.
Ben sevenlerimin muhabbetlerinde,
sayfaları sararmış albümlerde varım.
Ben Ayşe de, Ali de, Nuran da, Nedim de varım.
Herhangi bir okulun sıralarındaki çizgilerde varım.
En ücra köşelerindeki parmak izlerinde varım.
Ya hademe odasındaki çay bardağının kırık yerinde
ya laboratuardaki haritanın sonradan yapılmış ipinde varım.
Bir öğretmen olarak ayaktaydım
bir................ olarak topraktayım.
Korktuğumu mu sanıyorsunuz?
Yoooo, o öncedendi, yanılıyorsunuz...
İçimdeki, uzak bir yolculuğa giderken
geride kalanlara duyulan hislerden farksız....

Yaaaa insanoğlu...
Sen de varsın, yarın buradasın
Sevmeyi öğren, sevmeyi öğret, sevgiyi yaşa...
İşte ancak o zaman yaşarsın...

Sizleri Tanıdım, İnsanlığı da

Behey utanmazlar, bre gafiller
İnsanın özünden uzak caniler
Bak onca zalimler, onca vampirler
Sizleri tanıdım, insanlığı da

Yalan dolan ile, çalıp, çırpanlar
Her gün aşımızdan, milim kırpanlar
İnsanlığa her an, çalan tırpanlar
Sizleri tanıdım, insanlığı da

Temiz olanda da, iz bırakırmış kir
Tanı insanlığı, bir gönüle gir
Güzellikten uzak, çıkarırsın hır
Sizleri tanıdım, insanlığı da

Olduğundan farklı, görüntü çizen
Güçsüz olanları, durmadan ezen
Çok suçlar işleyip, gururla gezen
Sizleri tanıdım, insanlığı da

Kendini düşünüp, kendine yontan
Kazançsız yemeği, oburca yutan
İnsanlığa her an, nifaklar sokan
Sizleri tanıdım, insanlığı da

Zamanım pusular, kurmaz dostuna
Düşmanca yaklaşmaz bile hasmına
Her dostun yanlışı, yaralar sine
Sizleri tanıdım, insanlığı da.

Sende İnsansın …

Meleksin derseler sakın aldanma.!
Düşünüp, konuşan, sende insansın…
Kral diyorlarsa hayale dalma…!
Üzülüp ağlayan sende insansın…

Öyle bir gönül ki…! Dipsiz bir kuyu.
Ne umut, ne servet doyurmaz onu.
Bir gün bulacaksın o doğru yolu.
Umutla yürüyen sende insansın…

Dünyanın derdine göğüs gerersin.
Bazen nefret eder, bazen seversin.
Eller senin için ne derse desin.
Her şeye rağmen sende insansın…

Sevdim İnsanları Zalim Olsada

Ne yapsam bitmiyor dertlerim tanrım,
Oysa ben kendi halimde bir canım,
Kör olsun gözlerim varsa yalanım,
Kimseye zararım olmadı benim...

Doğruyu savundum suç olsa bile,
Gurbette yaşarım güç olsa bile,
Şu gönlüm sevgiye aç olsa bile,
Yaşamadım diye isyan etmedim...

Sevdim insanları zalim olsa da,
En yakın bildiğim hain olsa da,
Güldüm olanlara içim yansa da,
Ağladım kimseye belli etmedim...

Sonbaharım geldi gönlüm duruldu, 
Otuz baharım geçti beden yoruldu,
Dünyanın tüm derdi benden soruldu,
Başımı alıp ta çekip gitmedim...

Ne çıkar kaderim zalim olsa da,
Gurbetin yolları yarim olsa da,
Mutluk olmak hep hayalim olsa da,
Bıkıp usanmadım hiç pes etmedim...

Tanrım anlamadı beni kulların,
Kapandı önümde bütün yollarım,
Zamansız soldu bak gonca güllerim,
Yaralandı yürek belli etmedim...

İnsanız biz...

Bir dünyada yaşıyoruz, aynı havayı soluyor,
aynı güneşe bakıyoruz.
Cümle canlılar içinde insan olmanın şanslılığını taşıyoruz.
Her sabah aynaya bakıyor,
sıfatlara papyon, sıfatlara kravat takıyoruz.
İnsani gülümsemeyi yüzümüze takmadan sokaklara çıkıyoruz.
Suratlarımıza astığımız dokunma yanarsın uyarısı ile dolduruyoruz her yanı...
Bir sıcak tebessüm, içten bir merhaba,
nazik bir teşekkür insanı daha bir insan yapmaz mı?
Size de olmaz mı zaman zaman;
bunalmış hissederken kendinizi,
nazik bir yaklaşım ruhunuzu serinletmez mi?
İşte o an bir tebessüm kendiliğinden çıka gelip yüzünüze yüzsüzce yerleşmez mi?
Başlaması olası bir ilişkinin fitiline ilk kıvılcımı sımsıcak bir gülümsemeyle çakabilirsiniz...
Taş duvarları nezaketinizle aşabilirsiniz.
Kırılmış kalpleri içtenliğinizle sarabilirsiniz...
Unutmayın ki, tüm sıfatları sıfatlandıran;
İNSAN!

İYİ İNSANLAR

Birer birer gittiler
Beyaz elbiselerini giyerek
Geri dönmeyenler diyarına
İyi insanlar

Bir hayalleri kaldı gözlerimizin önünde
Bir de söyledikleri sözler kulaklarımızda
Zaman zaman andık
Zaman zaman yandık
Onlar gittiler
Biz gitmeyiz sandık

Her gideni göz yaşlarımızla uğurladık
Her giden bir hançer sapladı yüreğimize
Kara bulutlar girdi beynimize
Varlığında hissetmediğimiz duyguları
Onlar gidince anladık.