ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

GEL BERABER AĞLIYALIM

Gel beraber ağlayalım sabah olmadan
Damla damla bir zehir karışsın kanımıza
İnsanları affedelim, yaşamayı sevelim
Sonra insan yaratıldığımıza zavallılığımıza
Gel beraber ağlayalım

Hatırla tekrarı, bir ömre bedel dakikaları
Gerçek olmayan hayallerimizi düşün
Biz de bir yerde insanız neyleyelim
Hep böyle bıçağın kemiğe dayandığı gün
Gel beraber ağlayalım

O ayrılığın kederin hüküm sürdüğü
O zamanın ilerlemediği gecelerde
Söyle kime yalvaralım, kimi bekleyelim
Hep böyle bıçağın kemiğe dayandığı gün
Gel beraber ağlayalım

Ne aradık, ne bulduk bu yeryüzünde
İnan sevdiğim bizi aldattılar
Sonunda yapayalnız kaldık neyleyim
Gel, dünya duruncaya kadar, ölünceye kadar
Gel beraber ağlayalım
                                       Ümit Yaşar Oğuzcan

 Ne zaman ayrılık saati gelse
 En vazgeçilmez yerinde yaşamın
 Duysak ayak seslerini akşamın
 Ve sokaklardan el ayak çekilse
 Bir ürpertiyle duyarım o zaman
 Seni çağıran sesi uzaklardan
 
 Ne zaman ayrılık saati gelse
 Bir gariplik çöker içime birden
 Kalan tek anı gibi bir devirden
 Durmadan çalınır o gamlı beste
 Sanki bilir dem hazin öykümüzü
 Bulutlar ağlar, kararır gökyüzü
 
 Ne zaman ayrılık saati gelse
 Bir çaresizliğe anlatır gibi
 Birden değişir gözlerinin rengi
 Mavi solar, koyulaşır yeşilse
 Sarınca ruhunu eski bir hüzün
 Uçar gider pembeliği yüzünün
 
 Ne zaman ayrılık saati gelse
 Uzatsan özlemle dudaklarını
 Tüm ağaçlar döker yapraklarını
 Ne çiçek kalır ortada, ne bahçe
 Sadece uğultusu o rüzgarın
 Ve bir umut kırıntısı: Belki yarın
 
 Ne zaman ayrılık saati gelse
 Bir fırtına çıkmaşcasına, büyük
 İçimdeki güllerin boynu bükük
 Bir zaman kalakalırım öylece
 Neden sonra gittiğini anlarım
 İçimde güller ağlar, ben ağlarım...
 Ümit Yaşar Oğuzcan  

 Beklerim bikmadan, hazan olsa da.
 Agarmis, bembeyaz saclarinla gel...
 Gonul yaprak doktu, bag bozumunda,
 Gullerin solsa da dikenlerle gel...
 
 Ne cikar gulmeyi unutsa yuzun?
 Dunyayi kavuran ahlarinla gel.
 Asinasi olduk biz artik huznun,
 Derdinle, gaminla, ferdaninla gel.
 
 Cekerim kahrini, mihnetinle gel,
 Bagisladim ama, iffetinle gel.
 O catik, ofkeli kaslarinla gel,
 Gel, beni olduren saclarinla gel...
                                         Ahmet Günbay Yıldız