fiogf49gjkf0d --- Mevsim Kış Olunca ---
Sigaramdan çektiğim her nefes hayata adanmışlıklarıma
bir vedadır aslında…
Mevsim kış olunca diğer mevsimlerden kalan,
biriktirdiğim tüm yaralar
aynı anda kanar nedense Kalbim daha da ağırlaşır,
hareketlerim gibi.
Gülen yüzümün ardına sakladığım ve çoğu zamanda
başarısız olduğum
bir tükenmişlik sızlar ta derinlerden. Anlayan, beni
anlayan, yaralarımın
kanadığını da anlar her kış mevsiminde.
Buruk bir hüzündür kışın anlamı benim dünyamda.
Sigaramdan çektiğim
her nefes hayata adanmışlıklarıma bir vedadır aslında…
Ne zaman
odamdan dışarıyı seyre dalsam, pencere önünde,
geçmişe dalar; giderim.
Yaralarım kanamaya başlar işte aynı anda. Acılarımı
yangınlarımı özgür
bırakırım ben, bu mevsimde. En çok ayrılık haberini bu
mevsimde alırım
mesela. Sonra kar yağar; dostum ağlar; yarası kanar.
Mevsim kış olunca
bir hüzün iner benim yüreğime. Yazmak istediklerim,
yazdıklarım
okuduklarım ve okumak istediklerim bile değişir hayata
dair. Daha sessiz
çıkar dudaklarımdan sözcükler ve daha sessiz kalırım
hayata karşı.
Kar yağar, yaralarım kanar ve ben susarım en sonunda.
| 
