fiogf49gjkf0d YOKLUĞUN
Yokluğun yüreğimin karanlığına itilmiş şehri
Gözyaşın, yalnızlığımın bulanık nehri
Ateşten çığlıklar yükseliyor gökyüzüne
Gözyaşında bestelenmiş hıçkırıklar süzülüyor yüreğine..
Yanardağları sıcak ellerin sanıyor üşüyen ellerim,
Bir damla gözyaşına kanıyor kuruyan çöllerim..
Hasretinin zehiri sürülüyor yavan ekmeğime
Bulutlardan acılar süzülüyor kanayan yüreğime
Yorgun dönüyor sana yolladığım elçiler
Soluyor günden güne dilimdeki sana dair tüm heceler
Yokluğun, sanki ölümün soğuk nefesi
Gözyaşın, isyanımın acıya tutsak edilmiş son adresi
Yalnızlıktan türemiş cümlelerle anıyorum adını
Her yudumda başka tadıyorum ayrılığın acısını
Her rüzgarla yüzüme savrulan kimsesizliğim
Her nefeste yeniden yıkıldığım sensizliğim
Nice ağıtlar yakıyorum her bir soluğumda
Gözyaşımla zincirleri eritiyorum yalnızlık koğuşunda
Uçurumların gölgesinde tutunacak bir dal ararım kendime
Ölmeden taze dallardan bir sal yaparım yüreğime...
Yokluğuna yenilmiş asker gibi sevdamla göm beni
Gözyaşında ıslanmış hançer gibi sil beni..!!
SEVGİ YAĞMURUNDAN YÜREĞİNE BİR DAMLA DÜŞÜRMEYİ BİLENLERE
 
| 
