fiogf49gjkf0d 
Bir zamanlar, 4 oğlu olan bir adam, çocuklarının çok erken karar vermemeleri ve önyargılı olmamaları için onları bu konuda eğitmek ister.
Her birini, uzak bir yerde duran ağacın yanına gidip, ona bakmaları için gönderir.
İlk oğlan, kışın gider denilen yere, ikincisi ilkbaharda, üçüncüsü yazın ve sonuncusu sonbaharda ...
Geri döndüklerinde, hepsini bir araya çağırır baba ve ne gördüklerini sorar.
İlk oğlan çok çirkin, yaşlı ve kupkuru bir ağaç gördüğünü söyler.
İkinci oğlan itiraz eder , " Hayır ağaç yeşillikle doluydu ve canlıydı."
Üçüncü oğlan, " Öyle değil " der. " Ağacın çiçekleri vardı, kokusuyla ve görüntüsüyle o kadar muhteşemdi ki, daha önce hiç böyle bir şey görmemiştim.
Sonuncu oğlan, hepsinin haksız olduğunu ve ağacın meyvelerle dolu, canlı ve hayat dolu olduğunu belirtir.
Yaşlı adam oğullarına, hepsinin haklı olduğunu söyler. Çünkü hepsi farklı mevsimlerde ağacı görmeye gitmiştir.
Baba, onlara, bir ağacı veya bir insanı, kısa bir süre veya bir mevsim tanıdıktan sonra yargılayamayacaklarını anlatmaya çalışmıştır.
Gerçekleri ancak sonunda, 4 mevsimi izledikten sonra görürsünüz.
Eğer kıştan vazgeçerseniz, ilkbaharın nimetinden olursunuz, yazın güzelliğinden ve sonbaharın bütünlüğünden de ...
Bir mevsimin acısının, diğer güzel mevsimleri parçalamasına izin vermeyin.
Hayatınızı bir mevsim (bir dönem) yüzünden yargılamayın.
İnsanları da, yapılan hatalar yüzünden ...
Hayat acısıyla tatlısıyla, insan doğrusuyla yanlışıyla anlamlı zira ...
ALINTI. |
