35 yas...
Otuz besime bastim gecen hafta...
Ilk yari bitti : Hayat:1 Ben:0...!!!. ..
Ama belliydi boyle olacagi Nicedir baslamisti belirtiler: Yolda cocuklar "Amca su topu ativersene" diye seslendiklerinde kuskulanmistim ilkin...
Sonra saclarimdaki beyaz teller tescilledi yari yolun ufukta gorundugunu Baktim; lise fotograflarim sararmis sinif arkadaslarim yaslanmis. Eski dost sohbetlerinde saglik ve cocuk konusulur olmus seyahat ve ask yerine...
Gok gibi gurlemeye aliskin muzik setimin ses dugmesini kisar olmusum icimdeki ucurtmanin ipini cekercesine. ..
Bizim zamanimizda diye baslayan nutuklar atmaya baslamisim mezuniyet torenlerinde Hayret daha dun degil miydi benimkisi? Yillar yili dudak buktugum "olumden sonra hayat" masallarina kulak kabartmaya baslamisim gizliden gizliye...
Iple cektigim Haziranlara sirt cevirmisim. Yasamin orta sahasina girmisim irkilmisim.. .
Ruhumun ikizleri yine cekistiriyorlar kollarimdan; Biri "daha ne gordun ki" diyor yuzunde papatyalarla asil simdi basliyor hayat!...
Bundan sonrasi rahat!" Lakin "Buydu gorup gorecegin" diye efkarlaniyor oteki...
ikinci yari gecer hizla yaslanirsin zamanla...
Yasi genc olanlar 35 e uzak durduklarini sanarak "Sahi oldu mu o kadar? Hic gostermiyorsun" tesellisindeler. 35 le coktan tanis olanlarsa "Hayata hos geldin" pankartlariyla karsilamadalar. ..
Ilk yari sadece bir isinmaymis meger: asil ikinci yarida anlasilirmis tadi hayatin...
kavganin...
askin...
Bense saskin...
devre arasi bilancolarindayim. Son donemde kim bilir kac kez eski anilari yarali ele gecirdimbellegimin derinliklerinde? ...
Kim bilir kac kez kendime yakalandim kendimden kacarken?...
Ve sustum vicdan sorgularinda. ..
Aksi sedamla bile dertlesmedim. Meger ne yaman seruvenmis hayat? Bazen yediveren gulleri gibi bereketli...
Sanki hayat degil Korfez Krizi mubarek: Bir koyup bes aliyorsun...
Yasiyor seviyor ve seviliyorsun. ..
Bazense kitliktan kiriliyor ortalik sasip kaliyorsun.. .
Oysa herkes bilmezden gelse de- skoru belli oyunun: 30 larda dedeni ve nineni kaybediyorsun 40 larda anneni ve babani...
Ve 70 lerde kendini...
Simdi devre arasi yolun yarisi...
Bugune dek ancak tanistik hayatla...
Ben ona kendimi tanittim O bana kendini...
Gogsume madalya gibi dizdim hatalarimi.. .
Zaferlerim onlar benim olgunlugumun yapitaslari. ..
Ve derin bir yara gibi sakladim basarilarimi. ..
Asansor cikarken yukari donup bakmadim bile asagi...
Donmesin diye basim...
Ben istikballe arkadasim...
Ne var ki her sey yarim...
Hayat da yarim sevdalar da...
Daha diyeti odenmedi sevinclerin. ..
Ihanetlerin hesabi sorulmadi...
Nazim in dedidigi gibi "Kopardim portakali dalindan ama kabugu soyulmadi sevdalara doyulmadi...
" "Doydum diyen gormedim ki ben zaten..."
Lakin gel de zamana anlat bunu...
Sahi nedir bu telas bu kin? Sanki oluye can yetistireceksin. ..
Baktim ikinci yari kapida...
ve hayatin ceza sahasi yakin...
Doldurdum bir kara kutuya 35 yilin hesabini. Acilar sancilar bir cekmecede sevdalar digerinde...
Bir yerde huzunler ve korkular bir ustte sevincler ve zaferler...
Kat kat dizi dizi dizdim kullanilmis takvimlerimi Sabirla kapattim kutuyu sevgiyle muhurledim agzini...
Ilk yari bilancom o benim: Yanginda ilk kurtarilacak. ..
Kazada ilk acilacak...
Yarimlar tam oldugunda kara kutuyu acip bakanlar teshis koyacaklar halime...
"Cok mutlu olmus fazla yuksekten ucmus zavalli" diyecekler Ya da "Sebepsiz alcalmis...
Bile bile vurmus kendini daglara!..."
Fakat kara kutu ancak bir kismini soyleyecek hikayenin...
Kalani benimle gelecek...
Daglarin yamaclarina savuracagim en mahrem hatalarimi.. .
Reyhanlar saklayacak sirlarimi...
Skoru bir tek Ege nin sulari bilecek...
Denize kavusabilirse eger icimdeki nehir...
HAYAT : 0 BEN : 1
