fiogf49gjkf0d
DENİZ YILDIZLARI
Duyulur muydu okyanuslarda bir deniz kızının ağlayışı; merak ederdik beyaz köpüklü dalgalar, kırılgan hıçkırıklar ve alaca karanlıkta yuvarlanan pırıltılarda görülür müydü bir denizkızının ağlarken geceye döktüğü denizyıldızları.
Ya biz, ya siz, ya denizkızı için yolardık papatya yapraklarını; ne çıkarsa bahtımıza uçuşurdu ateşböcekleri’ nin kanatlarında.
Gizlemişti bizi sazlıkta küçük göletlere merakımız gömülüyken kumsala yan yana ayaklarımız sonra o sesler gelen gümbürtüler göklerden anlamıştık okyanusun kırılan kalbinde aradığımız denizkızını bulduğumuzu görüyorduk, gün gidiyor ay doğuyor o ağlıyordu.
Anlıyordum ben tüm kıyılardan görülen kara bir bulutu yararak kamçı gibi çakan yıldırımlar ağlatıyordu denizkızlarını.
Sen, ayıramamıştın hiç birini o zamanlar hepsi bir, hepsi okyanus, hepsi denizdi. Bir farkı yoktu kin tutan ayrılıkların içimizde gizlediğimiz okyanus sahilinden.
Sanki kıyılarda bilmeden bastığımız denizkestaneleriydi acıtan adımlarımızı saklandığımız o sazlıkta hep aynı kaldı böylece karanlık sulara birer birer parıldayıp akan ve okyanuslara yanıp dökülen denizyıldızları.
Ömer SERDAR
|