ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Gerçek dünyamız, "KOZA"mız! Oysa, "KOZA"mızı gerçek Dünya sanıyoruz!.

"Kozamız"ın dışındaki gerçek dünyadan acaba haberimiz var mı?

-Nerede yaşıyorsunuz?

Şu anda kime sorarsak soralım bu soruyu, herkes, doğal olarak şu cevabı verecektir:

"Elbette dünyada yaşıyorum!"

Tabii bu, "nerede yaşıyorsun" sualinin cevabı... "Elbette dünyada yaşıyorum!"

Birisine deseniz ki; "sen uzaylısın"!

"Hayır... Olur mu öyle şey" der… Veya "ben Dünya`lıyım" der.

Peki o Dünya, uzayda değil mi?

Uzayın içinde gezmekte olan bir dünya üzerinde değil miyiz?

Eğer gerçekçi bir biçimde bakarsak; uzayın içinde bir zerreyiz, uzaydan bir parçayız. Ama biz, o çok asırlar öncesinden gelen bir şartlanma ile; "biz sâbit bir dünyada yaşıyoruz; bu sâbit dünyanın çevresinde dönüyor güneş; ve bütün kâinat bu dünyanın çevresinde dönüyor!" düşüncesine, fikriyatına dayalı olarak, kendimizi Dünya`lı kabul ederiz de uzaylı olma fikrini reddederiz; Dünya`yı da kâinatın merkezi sanırız!!!

Son asrın, son yılların getirdiği bilgiler, bilim, hâlâ pek çoğumuza bazı gerçekleri fark ettirmemiş!

Diyoruz ki: "Biz dünyalıyız!"

Evet... her ne kadar dünyalı isek de dünya üzerinde varolmuş isek de, acaba bu dünya, neye göre dünya?... Nasıl bir dünya ve nerede bir dünya?.

Gene sorsam size ki: "kaç yaşındasınız?" desem, kiminiz diyeceksiniz "30 yaşındayım".... kiminiz diyeceksiniz "50 yaşındayım"...

Acaba gerçekten 30 yaşında mısınız? Veya gerçekten 50 yaşında mısınız?...

Yani, neye göre 30 yaşında veya 50 yaşındasınız?.

Üzerinde yaşadığımız dünya, biliyoruz ki güneşin çevresinde dönen uydulardan bir tanesi.

Güneş`ten yaklaşık 150 milyon km. ötede, güneşin çevresinde dönüp duruyoruz.

Âdeta bir bakır tepsi, bir bakır tas, bakır sahan gibi gördüğümüz güneş, gerçekte ise, bizim üzerinde yaşadığımız dünyadan 1 milyon 333.000 defa daha büyük bir hacme sahip.

Biz, "dünya üzerinde yaşadık, yaşıyoruz" diyoruz ve dünyanın güneş çevresindeki bir turunu tamamladığı sürece de "1 Güneş yılı" diyoruz. Bir de ay yılı var, daha kısa...

Dünyanın güneş çevresinde 30 defa tur atması anlamında "30 yaşındayız" diyoruz. Yani "biz dünyaya geleliden beri dünya güneşin çevresinde 30 tur attı" demek istiyoruz. Ve buna göre zaman biçiyoruz kendimize.

Yalnız bu arada çok önemli bir gerçeği görmezlikten veya bilmezlikten geliyoruz; veya gerçekten bilmiyoruz, farkında değiliz bu gerçeğin...

Zira belki de "kozamız"ın içinde böyle bir değer, böyle bir bakış açısı yok!.

Evet... Gerçekten biz, her birimiz, kim olursak olalım kendi "kozamız"da yaşıyoruz ve "kozalar arası" iletişimde bulunuyoruz; ama her birimiz bir diğerimizle ya kendi kozamızdan yada onun kozasının içindeki değerlerden söz ederek iletişim kuruyoruz, ilişki kuruyoruz.

Kozanın dışındaki, benim veya senin kozanın dışındaki gerçek yaşam boyutlarından, değerlerinden hiç haberdar değiliz!.

Haberdar olmak da istemiyoruz esasında!.

Belki de korkuyoruz... Düşünmekten korkuyoruz!… Kafamızın karışmasından korkuyoruz!

Bilinmezden korkuyoruz veya altından kalkamayacağımız, üstesinden gelemeyeceğimiz şeylerden korkuyoruz!

Kozamızın dışındaki gerçekler ne?

Hiç kimsenin itiraz edemeyeceği bir kesin gerçek içindeyiz şu anda;

"Dünyada varız ve belli bir süre sonra dünyada yok olacağız!. Dünyada ortalıkta görünmeyeceğiz!"

Yani, "ÖLÜM" dediğimiz bir olay yaşayacağız!

Şu anda yaşadığımız dünyada fark etmemiz gereken bir şey var, o da şu:

 Dünya nasıl güneşin çevresinde bir turunu tamamladığı zaman "1 yıl geçti" deniyorsa, aynı şekilde güneş dediğimiz yıldız da içinde bulunduğumuz "Samanyolu" adını verdiğimiz galaksinin merkezi etrafında tur atıyor.

Bizim Dünya`mız ve biz, Dünya ile birlikte Güneşe tâbi bir biçimde, Güneş`le beraber galaksinin merkezi etrafında tur atmaktayız.

Güneş, "Samanyolu" adını verdiğimiz bu galaksinin merkezinden yaklaşık 32 bin ışık yılı mesafeden, galaksinin merkezi çevresinde tur atıyor ve bu attığı turu tam 255 milyon senede tamamlıyor.

Yani Güneş`in 1 yılı, 255 milyon sene sürüyor!.

Biz dünyaya nispetle, "1 sene" dediğimiz zaman 365 günlük süreci anlatmaya çalışıyoruz; ama Güneş`in galaksinin merkezi etrafında atmış olduğu bir tur, yani bizim Dünya`mızın Güneş`e tâbi olarak, Güneş`le beraber galaksinin merkezi etrafında attığı bir tur, 255 milyon sene sürüyor!!! Gerçek Güneş yılı 255 milyon sene!

Güneş etrafındaki Dünya turuna nispetle değil de, Galaksi merkezi çevresindeki dönüşümüze nispetle "YIL"dan söz edersek, 255 milyon yıl da "bir yaş" yaşamış oluyoruz!!!

Anlatabiliyor muyum?…

Şimdi iyi düşünmeye başlayalım bu rakamlar üzerinde...

Şu anda Dünya üzerinde varız, fakat bir süre sonra "ölüm" dediğimiz olayla birlikte Dünya bizim gözümüzün önünden kaybolacak!.

Çünkü, biz dünyayı 5 duyuyla algılıyoruz.

Gözbebeğinin görme sınırlarına göre ve KADARIYLA gördüğümüz bir Dünya`da dünyamızda yaşıyoruz!!! 4000-7000 angström arasındaki dalga boylarını göz bebeğimizin beynimize yollaması; beynimizin bu 4000-7000 arasındaki dalga boylarını değerlendirmesiyle, "görüyorum" dediğimiz her şeyi algılıyor ve onları "var kabul ediyoruz"!

Gene kulağımızın 16 - 16.000 hertz arasındaki dalgaları beynimize iletmesiyle birlikte "duyuyoruz" dediğimiz şeyleri algılıyoruz ve dünyanın varlığına da bu 5 duyuyla kanaat getiriyoruz ve "Dünya işte var!" diyoruz veya "yok" dediğimiz şeyleri de bu 5 duyuya bağlı olarak algılayamadığımız için "yok" diyoruz!.

Oysa bu duyu sınırlamasına dayalı olarak "YOK" dediğimiz gerçekte "var" olan şeylerin ne haddi var ne de hesabı!!! Câhillikten dolayı "YOK" sandılarımız gerçekte "VAR"ların hesabını kimse bilemez!

Şu anda var saydığımız var kabul ettiğimiz, üzerinde yaşamakta olduğumuz Dünya, "ÖLÜM" dediğimiz olayla birlikte beş duyu(kesitsel algılama) alanımızdan dışarı çıkacak, kaybolacak!. Ancak, biz, gene Dünyanın manyetik çekim alanı içinde, beyin ürettiği için, RUH denilen veya "astral beden" denilen veya "ışınsal beden" denilen bir yapıyla yaşamımıza devam edeceğiz; yine Güneşe tâbi bu manyetik alan içinde!. (Ruhun beyin tarafından üretilmesi konusunun açıklaması, İNSAN ve SIRLARI, RUH İNSAN CİN, DİNİ YANLIŞ ALGILAMA kitaplarımızda okuyabilirsiniz netteki ilgili web sitelerinden.)

Şu anda nasıl Dünya üzerinde yaşarken, Güneş`in çekim alanına tâbi olarak Güneş`in çevresinde yaşamımıza devam ediyorsak; Güneşin ışınsal platformu üzerinde bu yaşamımız devam ediyorsa; "ÖLÜM" dediğimiz olayla birlikte madde bedenden kopmamıza, madde Dünya artık bizim için "Yok" hükmüne girmesine rağmen… Aynı şekilde, RUH boyutunda RUH bedenle, Dünyanın manyetik çekim alanına tâbi olarak, Von Allen kuşağı içinde kalan manyetik çekim alanında ve güneşin ışınsal platformu üzerinde, yani şu an mevcut olduğumuz alanda yaşamımıza yine devam ede gideceğiz.

Ancak bu yeni geçtiğimiz RUH boyutunda ruh bedenin algılama özelliği dolayısıyla Dünya`nın nazarımızdan kaybolmasıyla birlikte, güneşin ışınsal platformu üzerinde gene yaşamımıza devam edeceğiz.

Peki... Bu aşamada, hangi yaşam boyutuna tâbiyiz; dünya gözümüzden kaybolduğuna göre?..

Dünya`nın, gündüz ve gece ve de zaman ölçüleri ortadan kaybolduğuna göre; güneşin çevresinde biz turumuzu atmaya devam ettiğimize göre; "güneşin zaman boyutu"na tâbi olacağız!. Yani Güneşin 1 yılı olan 255 milyon sene süre süreç, 1 yıl hükmüne gelecek bizim için!

255 milyon senelik süreç 1 yıl olacak bizim bu yeni yaşantı boyutumuzda, güneş yılı itibariyle!

Biz, Dünya`da 70 senelik bir ömür sürsek, 70 sene bu dünyada yaşadığımızı kabul etsek; 70 sene sonra bu dünyadan ayrıldığımız zaman, 255 milyon senelik sürece göre, bir dünya ömrü nedir?

Güneşin, bizim şu anki algılamamıza göre 255 milyon sene süren, 1 senelik zaman ölçüsü içinde, bizim 70 senelik hayatımızın değeri nedir?

255 milyon senede, 70 yılın ne olduğunu anlamak için bir hesap yaparsak, görürüz ki 70 sene dediğimiz süreç, Güneş`in kendi yılı içinde, sadece 8.6 saniye olacaktır.

Yani, 70 sene yaşadıktan sonra bu dünyadan ayrılmış kişi, bu dünyadan ayrıldıktan sonra, Dünya onun gözünün önünden kalktıktan sonra, Güneş zaman boyutunu algılamaya başladığı zaman, diyecektir ki:

"Ben Dünyada ne kadar kaldım acaba?... Bir rüya süresi mi?"

Kurân`da, Nâziat Sûresi`nin son âyetinde, bu ölüm ötesi yaşam boyutunun değerlerini fark eden insanın kullanacağı kelime olarak, "AŞİYYEN" kelimesi geçiyor:

AKŞAM NAMAZI VAKTİ süreci!

"Akşam namazı vakti", bilindiği gibi, güneşin kızıllığının ufukta kaybolup, ancak, ortadaki alaca bir karanlığın, mutlak karanlığa dönüşmesi sürecidir.

Güneşin görünmez olup, aydınlığının varolduğu, henüz ortaya karanlığın çökmediği bir süreç!

Çok az dakikalarla ölçülen bir süreç!

Ufukta bakarsınız güneş görünmez oldu; kızıllığı kayboldu; derken, bir alacakaranlık… Sağı solu görürsünüz, ama bir bakarsınız, kapkaranlık oluverir ortalık âniden.

 İşte Nâziat Sûresi`nin son âyetinde, o zaman boyutuna, yani ölümle birlikte Dünya zaman boyutundan çıkıp; âhiret, KABİR ÂLEMİ, "Berzah Âlemi" denen zaman boyutuna geçen; gerçek anlamıyla, Güneş zaman boyutunu algılayan kişinin fark edeceği olay budur!

Şu anda dünya yüzeyinde yaşıyorsunuz... Madde hissedişinden, maddeyi algılayan kesitsel algılama araçlarının getirdiği zaman duygusundan yola çıkarsak, gördüğünüz bir rüya, ortalama 45-50 saniye sürüyor.

O 45-50 saniyelik rüyayı görürken ise, içinde yaşadığınız zaman size ne kadar uzun geliyor... Fakat uyanıp, ertesi gün akşam vakti o rüyayı düşündüğünüz zaman; "bir rüya..." diyorsunuz. Çok kısa bir an gibi geliyor. O çok kısa, bir an gibi gelen gördüğünüz rüya, ortalama 45-50 saniye sürüyor.

45-50 saniyelik rüya, uyandığınız zaman belli bir süre geçtikten sonra bakıyorsunuz ki, BİR AN!

Öte yandan bildiriliyor ki, "ÖLÜM" denen olayla birlikte "BERZAH boyutu"na yani "geçiş âlemi boyutu"na, Kabir âlemine, yani "güneş platformu boyutu"na geçtiğiniz anda diyeceksiniz ki:

"Acaba dünyada bir akşam alacakaranlığı kadar mı kaldık?"

Kurân`daki Nâziat Sûresi`nin son âyetindeki hüküm bu!.

Yine aynı konuya Müminun Sûresi`nin 113-114.cü âyetinde de değiniliyor.

Şimdi..

Burada önemli olan nokta şu:

45-50 saniyelik bir rüya süresi ve o rüya, o günün akşamüstü veya ertesi gün sizin için ne ifade ediyor?...

"Ölüm" denen olayla birlikte, algılamaya başlayacağınız zaman boyutuna göre, dünyada 70 sene yaşamışsanız, sadece 8,6 saniye yaşamış olduğunuzu FARKEDECEKSİNİZ!

Dünya`daki tüm savaşımınız, üzme ve üzülmeniz hep bu süreç içinde!!!

Dünya`da bütün geçirmiş olduğunuz süreç ise, yalnızca, 8 saniye küsur!.

70 senelik ömür itibariyle!.

Ve bu 70 senelik ömür, dikkat edin, sizin için BRÜT bir süre!

Yani, buna çocukluk devresi, gençlik devresi, yaşlılık, hastalık veya bunama devresi dahil!

Bu brüt süreçteki, net düşünebildiğiniz, yaşamı değerlendirebildiğiniz süreye inerseniz, geride ne kadar saniye kalacak!

İSLÂM GERÇEĞİNE göre, Dünya üzerinde yaşamakta olduğunuz süre, ölüm ötesi yaşamı kazanma, ölüm ötesi yaşam bedeninizi inşâ etme, ölüm ötesi yaşam sermayenizi elde etme süreci!

"Ölüm" denen olayla birlikte BOYUT DEĞİŞTİRİYORSUNUZ!

Değiştirdiğiniz boyuttaki süreç, Kıyamete kadar sürecek milyonlarla milyarlarla sene!

Dünyada geçirdiğiniz süreç ise, SANİYELERLE ÖLÇÜLEBİLEN BİR SÜREÇ, Güneş zaman boyutuna göre!.

Aslında şu anda da biz, Güneş`in ışınsal platformu üzerinde yaşıyoruz; dünya üzerinde hayat bulmuş her canlının hayat kaynağı, güneşten gelen ışınlar!

Bu ışınlar, ATP denen bir ana yapıyı meydana getiriyor ve o yapı dünyadaki hayatın kaynağı. Yani ALLAH`IN HAYAT SIFATI, güneşin üzerinden Dünyaya ulaşan ışınlarla bize hayat ve canlılığı ulaştırıyor.

Yani,

Gözümüzü açıyoruz, Güneş platformunda...

Yaşıyoruz, Güneş platformunda...

Ölümle birlikte boyut değiştiriyoruz, yine Güneş platformunda!.

"Kıyâmet" kelimesinin işaret ettiği değişik boyut ve dönüşümler söz konusu… Ancak…

MUTLAK Kıyâmet ânına, Kıyâmet sürecine kadar bu böyle devam ede gidiyor!.

Ama biz bunun farkında değiliz. Çünkü 5 duyu değerleriyle ve 5 duyu verileriyle bloke olmuş bir vaziyette yaşamı değerlendiriyoruz.

Şimdi, 70 sene yaşayan için, bu 8 saniyelik süreçte neler yapmak durumundayız ve niye?

Eğer basiretli ve ilim sahibi bir insansak, idrâk etmek durumundayız ki, "Kâinat" denen "Evren" denen bu yapıda, bizim içinde yaşadığımız "Samanyolu" gibi milyarlarla galaksi var!.

Ve bu galaksilerin aralarındaki mesafeler, bizim hesaplarımıza göre algılanamaz ölçüler; hissedilemez ölçüler!.

Sadece matematiksel rakamlarla aradaki ölçüleri ifade ediyoruz; ama bu mesafenin nasıl bir şey olduğunu hiç bir insanın havsalasının alması mümkün değil.

Bırakın galaksiler arasındaki mesafeleri veya milyarla galaksiyi; bizim galaksimiz içinde mevcut olan 400 milyar tane yıldızın büyüklüğünü insan havsalasının alması mümkün değil!

Şu anda dünya üzerinde 5 milyar, 6 milyara yakın insan var. Gelmiş geçmiş insan sayısına bunun 10 mislini katsak, 50 milyar insan olur! Oysa sadece Samanyolu Galaksisi`nin içinde 400 milyar yıldızın varlığı, bugün Bilim tarafından tespit edilmiş durumda.

Yani her bir insanı galaksi içindeki bir yıldıza yollasak, 50 milyar eder!.

Oysa 400 milyar yıldız var galakside!

Nasıl bir galaksi ve nasıl bir büyüklük içinde yaşadığımızı ifade sadedinde bunları anlatmaya çalışıyorum.

Şimdi..

Galaksiyi yöneten, "galaksi dışında bir tanrı" düşüncesi ne kadar ilkel bir düşünce, artık bunu siz düşünün!… Hele hele, galaksi içindeki bir yıldızda, meselâ Orion veya Beta Nova`da yaşayan bir TANRI düşüncesi!!!

İşte bu ilkel düşünceyi, Hz. Muhammed aleyhisselâm, 1400 yıl önce ortadan kaldırmaya çalışıyor… Kurân`la bir gerçeği vurgulamaya çalışıyor, diyor ki;

"LÂ İLÂHE İLLALLAH!"

"Tanrı ve tanrılık kavramı yoktur. Sadece Allah vardır!"

(Hz. Muhammed`in açıkladığı ALLAH" kitabında bu konunun detayları vardır. Ayrıca, "Hz. MUHAMMED NEYİ OKUDU" kitabında da bunun tafsilâtı vardır.)

Yani, yukarıda, ötede bir yerde bir tanrı ve ona yönelik olarak onun gönlünü hoş etmek için yapılacak birtakım şeyler sözkonusu değildir!.

Böyle bir Tanrı ve Tanrılık kavramı yoktur!

Sadece Allah vardır!

Yani, bütün bu Kâinatı ve belki de bu Kâinat gibi bilemediğimiz sayısız Kâinatı, Evreni var etmiş olan TEK BİR VARLIK, şuur vardır!.

O varlığın varlığıyla, ilminden ilminde meydana gelmiş sayısız sonsuz evrenler, evren içre galaksiler ve varlıklar söz konusudur; algılanabilmektedir.

Ancak bunun ötesinde, her bir birim, o varlığın orijininden-aslından-hakikatinden, ilmiyle ilminden meydana gelmiş olduğu için, Allah`ı kendi varlığında ve özünde bulabilme şansına sahiptir!

Yani, öteNde seni yöneten, senin dışında bir Tanrı değil; tüm Kâinatı ve varolan her şeyi kendi varlığından var etmiş olan ve birimin kendi özünde bulup hissedebileceği bir "ALLAH" kavramı!

Bu "ALLAH" kavramı, İslâm`ın ana temel nirengi noktasıdır!.

Gelmiş geçmiş bütün Nebi ve Rasûllerdeki ortak payda, "Lâ ilâhe illallah" kavramıdır. Hattâ, "Cennetin kapsının üstünde "Lâ ilahe illallah" yazar" uyarısı da bunu anlatmaktadır..

Bütün Nebi ve Rasûller, insanlara "Tanrı ve Tanrılık kavramı yoktur; bu kavrama dayalı davranışlarla ömrünüzü boşa harcamayın!. Sadece Allah vardır" gerçeğini anlatmak için görevlendirilmişlerdir! Her biri kendi yaşadığı toplumun şartlarına göre, tekâmül derecesine göre, onlara yararlar sağlayacak değişik öneriler, teklifler getirmişlerdir.

Şimdi, yaşamın gerçeğine bakalım...

Allah`ın ilminde yaratmış olduğu, bize "DİN" olarak takdim edilen adına da "İSLÂM" denilen bu "Sistem"i anlamaya çalışalım...

Biz, bu galaksi içindeki Güneş adını taktığımız yıldız sisteminde, Dünya adını verdiğimiz bu uydu üzerinde ortaya çıkmışız, varolmuşuz.

Adımıza, "İNSAN" denmiş!. Veya başka bir dilde başka bir isim!

Biz bu Dünya üzerinde varolmuş varlıklar olarak şu gerçeği fark edelim:

Evrende hangi galakside varolacağıma dair bir dilekçe vermedim ve bana böyle bir şey sorulmadı...

Samanyolu Galaksisi içinde dünyaya geldim.

Samanyolu Galaksisi içinde, Güneş Sisteminde veya başka bir Sistemde dünyaya gelip gelmek istemediğim de bana sorulmadı!!!

Samanyolu Galaksisi içinde Güneş Sisteminde dünyaya geldim..

Güneş Sistemi içinde, Dünya üzerinde varoldum ama, bu konuda da bana hiçbir şey sorulmadı.. Bu da benim isteğim ve iradem dışında!

Dünya üzerinde hangi kıtada meydana gelmek istediğim de bana sorulmadı!

Asya ile Avrupa`nın ortasında, Avrasya denen bir bölgede Türkiye`de Dünya`ya geldim!. Türkiye`nin hangi bölgesinde, hangi ırktan hangi cinsten hangi dinden hangi kavimden gelmek istediğim de bana sorulmadı!!!..

İstanbul`un göbeğinde, Cerrahpaşa`da dünyaya geldim!

Bana yine sorulmadı, hangi aileden, hangi sülâleden yani hangi genetik özelliklere sahip olarak gelmek istediğim!!!

Kendimi, rahmetli "Adalet" isimli annenin rahminden dünyaya çıkarken buldum!!!

Benim seçimim olmayan o âli sülâlenin genetiği bana nasip oldu; o genetiğin getirdiği özellikler ile beni var etti!.

Ve gene benim tercihim söz konusu olmadan, bir erkek cinsiyetiyle dünyaya geldim!

Erkek veya dişi, güzel veya çirkin, uzun veya kısa, akıllı veya akılsız denebilecek özellikler de benim seçimim değil!.

Kısacası, şu noktaya kadar olan hiçbir şey benim seçimim irade-i cüzümün dileği değil!

Böyle bir noktada buldum kendimi...

"Niye böyleyim?" diye sual sormak istediğim bir varlığı aramağa kalktığım zaman, Dünya`da başımı kaldırıyorum, 150 milyon km. Ötede, gerçekte 1.333.000 dünya büyüklüğünde olup, gözüme bir tava kadar görünen Güneş`i görüyorum...

Gözüm ona ilişemiyor... Havsalam onun büyüklüğünü varlığını algılayamıyor!!!. Ve o güneş gibi 400 milyar güneşten oluştuğu söylenen bir galaksinin uçsuz bucaksız sonsuzluğuna açılıp bir muhatap bulamıyorum!!!

Kime yönelip kime ne sual soracağım; "niye, neden, niçin nasıl?" diye...

Bunun muhatabını bulamıyorum!.

Sonuçta, olduğum yerde, kendimi, olduğum gibi kabullenmekten başka şansım kalmıyor!

O zaman diyorum ki:

"Ben şu anda, bu beden üzerinde tasarrufta bulunabildiği kadarıyla bulunabilen, kullanabildiği kadarıyla aklını iradesini kullanabilen bir varlık olarak içinde yaşadığım şu sistemi anlamağa çalışıyım!.

Geriye dönük yapabileceğim hiçbir şey yok!.

Tek yapabileceğim şey;bulunduğum yerden ileriye bakarak, gelecekte nelerle karşılaşabileceğimi anlayıp idrak etmek; bu anlayıp idrak edebildiğim gerçekler ölçüsünde de yaşamıma yön verebilmek, bundan sonrasını hiç olmazsa olabildiğince seçimim ile deyip avunabileceği ölçüde, bir biçimde kurtarabilmek; yönlendirebilmek; geleceğin huzur ve sadedini temin etmeye çalışmak!.

Yaşamın gerçeğine baktığım zaman şunu görüyorum:

Gerçeğini hiç bilemediğim bir zaman için şu dünyada varım...

Hiç bilemediğim bir anda bu dünyadan ayrılıp gideceğim...

Yok mu olacağım?...

"Var"olan hiçbirşey "yok" olmayacağına göre, "var"olan her şey bir dönüşümle, bir başka boyutta yaşamına devam ettiğine göre, ben de bu mantıkla biliyorum ki; bugün için "var"olan şu şuurum-bilincim, bir süre sonra bir dönüşüme uğrayacak ve bu dönüşümle birlikte yeni bir yaşam boyutunda yeni bir yaşam şartlarında yaşamıma devam edeceğim.

"ÖLÜM" diyorlar buna...

ÖLÜM...

Hepimizin başında!.

Yani Kurân` daki ifadesine göre,

"ÖLÜM, TADILACAK BİR OLAY!"

"Her nefs, her bilinç ölümü tadacaktır!" diyor Kurân.

Dolayısıyladır ki, tadılacak bu olaydan sonra da, ben yaşamıma devam edeceğim...

Yani bir diğer anlatımla, bu bedeni kullanamaz hâle geleceğim, bu bedeni kullanamadığımı hissedip yaşayacağım.

Derken, bu bedenle ilişkim kesilecek, ama tüm yaşamım boyunca da bilincime ben bu beden olduğum şeklindeki verileri yüklediğim için bu bedenden kopup ayrılıp da gidemeyeceğim ve bu bedenle beni diri diri aklım başımda şuurlu bir halde o mezara koyacaklar!.

Öncesinde, kılınmışsa, Cenâze Namazımın kılındığını göreceğim...

Etrafımda, bağrışan ağlaşanları göreceğim... Görmeye devam edeceğim.

Sonra beni, diri diri yani şuurum yerinde aklım başımda ama beden benim için kullanılmaz bir halde iken (out of order!) o mezara koyacaklar..

Üstüme o toprakları atacaklar!

Bütün bunları göreceğim...

Sonra o mezar boyutundan da kabir âlemime geçeceğim...

İşte bu olaya, "ÖLÜMÜ TATMAK" demiş Kurân!

Hz. Rasûlullah da, kişinin ölümü tattıktan sonra çevresini görmeye devam ederek mezara konulduğunu, mezara konulduktan sonra çevresinde kendisine seslenenleri duyduğunu anlatıyor ve diyor ki Hz. Ömer`e;

"Bugünkü şu anki dünyadan ayrılmadan evvelki aklın-idrâkın-şuurun-bilincin neyse, kabirde de o idrâkla, o akılla, o bilinçle o şuurla, yaşamına devam edeceksin ya Ömer!"

İşte bu yüzden de Bedir savaşında ölmüş, toprağa atılmış, üstü kapatılmış, yani mezarlara gömülmüş insanlara gidip hitâb ediyor, ve o mezardakilerin ölü olduğunu sanan dışarıdaki kişiler sorduğunda da, "bu ölülere nasıl hitâb ediyorsun, seni duyarlar mı Ya Rasûlullah?" dediklerinde de;

"Evet... Onlar sizden daha az duyar bir halde değiller. Yani sizden daha iyi bir şekilde benim bu seslenişimi duyuyorlar ve düşünüyorlar, benim dediklerimin doğruluğunu da tasdik ediyorlar." diyor.

Yani kabre konan kişi ölü değildir, diridir, akıllıdır, idrâklıdır, şuurludur!.

Ancak onların, bedeni kullanma beden üzerinde tasarrufları olma hâli artık kalktığı için, bedenleri kullanılmaz halde olduğu için, oradan bize ulaşamamaktadırlar! Buna karşın, bizim onlara olan bütün yönelişlerimiz kendilerine ulaşmaktadır!.

İşte bu esastan dolayı da, "acaba faydamız olur mu" diye, mezara konmuş kişiye dışarıdan telkin yaparlar!!!.

"Ölüm" dediğimiz olayla birlikte yaşamın yeni bir boyutuna geçiyoruz.

Tabii yeni bir boyuta geçtiğimiz süreçteki bedenimiz, eskilerin "RUH" dedikleri veya bizim bugünkü ifadeyle "astral beden" dediğimiz veya "ışınsal beden" dediğimiz bir bedenle!

Ama işin çok önemli bir noktası var, göz ardı etmememiz gereken...

O da, "Ruh" adı verilen bu "astral ışınsal beden"in şu anda dünya üzerinde yaşarken kendi beynimiz tarafından inşâ edildiği gerçeği!.

 Yani biz, ölümötesi yaşamda kullanacağımız bedenimizi, "astral" veya "ışınsal beden" dediğimiz bedenimizi şu anda, bu dünya üzerinde yaşarken, bu biyolojik beynimizle inşâ etmekteyiz!.

İşte "Dünya âhiretin tarlasıdır; burda ne ekersen onu biçersin"in bir başka mânâsı:

Burada ektiğin, ürettiğin, inşâ ettiğin bedenini orada kullanacaksın!.

Orada senin, artık bedeninin şartlarından şikâyet etme şansın yok!. Çünkü "bu bedenin özelliklerini sen dünyadayken kendin seçtin ve o özellikleri kendi beyninden üretmek suretiyle elde ettin!" gerçeğiyle karşılaşacağız.

Oraya gittikten sonra "Âhiret" denen - "Berzah" denen - "güneş platformu" dediğimiz o platformda yaşarken her birimiz bu gerçeği göreceğiz ve diyeceğiz ki:

""Keşke bu dünyaya geri dönsek de yapmadığımız ihmal ettiğimiz o çalışmaları yapma şansına kavuşsak; baştan, gerçek değerlere göre yeni verilerle ruh beden yeni bir astral beden inşâ ederek buradaki bu sıkıntıları çekmesek!"

İşte Kurân-ı Kerim`deki

"Onların her biri ölümü tattıktan sonra keşke dünyaya geri dönsek de yapmadıklarımızı yapsak derler. Fakat bu ASLA KESİNLİKLE MÜMKÜN DEĞİLDİR!"

diye bize gerçeği anlatmaya çalışan âyet, bu gerçeği vurguluyor.

Dünyadan ayrıldıktan sonra, o boyuta geçtikten sonra, bir daha geri dönüş, yani reenkarnasyon, yani yeniden bir bedene kavuşarak yapmadıklarını yapabilme şansı Kurân inancına göre, Müslümanlık inancına göre, Allah Rasûlü`nün getirdiği inanç sistemine göre asla ve kesinlikle mümkün değil!.

Dünyada ne yapmış olursak onu yapmak durumundayız.

Fakat "ölüm" denen olayla birlikte artık yeni baştan birtakım özellikler kazanma şansımız yok!

Peki.. Dünyada iken, EBEDİ denen bu gelecek boyuttaki hayatı elde etmek için şansımız ne kadar?

İşte bizim anlayışımıza göre 20 sene, 30 sene, 50-60 sene... Ama Dünya platformundan çıkıp da güneş platformuna yani madde âleminden çıkıp da Âhiret âlemine, Berzah âlemine geçiş sürecimiz itibariyle ise sadece ve sadece saniyelerle ölçülüyor.

Bu saniyelerle süren süreçte, milyarlarla ve milyarlarla sürecek ebedi hayatın inşaatını yapmak mecburiyetindeyiz!.

Ya bunun nedenini, niçinini, niyesini anlayıp idrâk edip yaşamımıza ona göre yön vereceğiz...

Ya da buna değer vermeyeceğiz, bu gerçekleri göz ardı edeceğiz, bunun çok acı, kesin ve geri dönüşsüz sonuçlarına milyonlarla milyarlarla sene sürecek bir ebedi hayata katlanmak zorunda kalacağız!.

YUKARIDA, seni gözünü boyadığın için cennete postalayacak ya da kızdırdığın için cehennemine atacak bir tanrı yok! Bunu iyi anlayın! Evren içre evrenlerin yaratıcısı "ALLAH" ismiyle işaret edilen var! Ve de, günümüzde, bu gerçeği algılamaktan mahrum sayısız din bilginleri, din adamları!!!

"Tanrı" kavramı ile "ALLAH" ismiyle işaret edilen anlam arasındaki farkı algılayamayan ve bu hâliyle de toplumlara yön gösteren din adamları, din bilginleri(!?)!!!

Tercih, bizim!

Dediğim gibi, bu ana kadar ki tercihlerin bir çoğu bizim değildi; ama şu anda bu aklımız ve idrakimizle yaşamımıza yön vermek ve gereken tercihimizi kullanmak şartlarıyla yüz yüzeyiz!.

Bu sebepledir ki; ya aklımızı başımıza alacağız... Her türlü şartlanmaları, çevreden gelen doğru yanlış bilgileri bir yana koyup, gerçekçi bir biçimde başımızı elimizin arasına alıp düşüneceğiz, "gerçekler nedir?" diye...

Ya da "düşünme" denen olayı bir yana bırakıp, çok acı bir şekilde sonuçlarına katlanmak zorunda kalacağız!.

Öyleyse, sorgulayan-düşünen insan olarak, ÖLÜM dediğimiz olayın ne olduğunu, ölüm sonrası boyutun şartlarını, neleri ve niye yapmak zorunda olduğumuzu çok iyi anlamak mecburiyetindeyiz!.

Kendimiz için, kendi geleceğimiz için gerekli olan bir şey bu!.
İşte bu gerçek dolayısıyladır ki Hz.Muhammed Mustafa Aleyhisselâm, bize, "YAŞAM SİSTEMİ"ni "OKU"muş olan bir kişi olarak, kendisine vahyolan gerçeklere dayalı bir biçimde, bazı teklifler sunmuştur.

Bu sunduğu tekliflerin temelinde "Yaşam Sistemi" nin gerçekleri, üzerinde yaşamakta olduğumuz muhteşem mekanizmanın düzeni-gereği yatmaktadır!

Yukarıdaki bir tanrıyı hoşnut etmek değil!

Yani, Allah Rasûlu bize, Allah`ın var etmiş olduğu bu Sistem`i anlatarak, sanki; "bu Sistemin şartları bunlardır. Bu şartları anlayın, idrâk edin ve bu şartlara göre kendinizi geleceğe hazırlayın. Aksi taktirde bu hazırlıksızlığın sonuçlarına katlanmak durumunda kalırsınız." demiştir.

Hz. Rasûlullah`ın bize getirdiği teklifler, "İbadet" adı verilen çalışmalar, yukarıdaki, ötedeki, öteNdeki bir tanrıyı hoş etmek, onun gönlünü kazanıp onu hoş etmek için değil; o tanrıya yönelik, o tanrı için değil; Allah`ın var etmiş olduğu "Sistem" gereği bizim geleceğimizi en güzel şekilde inşâ etmemiz içindir.

Biz ya Hz. Rasûlullah`ın söylediklerini anlamaya çalışacağız; ona göre birtakım çalışmalar yaparak kendi geleceğimizi en güzel bir şekilde inşâ edeceğiz ve bunun getirisi olan, otomatik sonucu olan, güzellikleri yaşayacağız.

Ya da bu çalışmaları kulak ardı edeceğiz... Allah Rasûlü`ne kulak vermeyeceğiz, O`na inanmayacağız, O`nun işaret etmek istediği gerçekleri fark edemeyeceğiz, görmezden geleceğiz. İçinde yaşadığımız sistemin ne olduğunu kavrayamayacağız ve bunun sonucuna da çok kötü şekilde katlanmak zorunda kalacağız!.

İşte bu sebepledir ki biz öncelikle gerçekçi bir biçimde Hz. Rasulullah`ın getirdiklerini anlamaya çalışalım.

Şimdi dikkatle bu noktayı iyi fark edelim;

Hz. Rasûlallah`ın getirdikleri, istisnasız her insanın ölüm ötesi yaşamda karşılaşacakları dolayısıyla, yapması-hazırlanması gerekenlerdir!.

Ölüm ötesinde yaşamı devam eden yapıya, varlığa hitâben DİN yani "SİSTEM" bildirilmiştir. "İSLÂM", bu "Sistem"in adıdır!.

Ve "Din" denen yapının getirdiği teklifler, kurallar, özellikler Hz. Rasûlallah tarafından bildirilmiştir.

Bunları, başka birinin ne değiştirme şansı vardır; ne bunlara ilâve getirme şansı vardır; ne de bunlardan birşeyi eksiltme şansı vardır bir başka kişinin.

Çünkü Hz. Rasûlallah, VAHYE dayalı bir biçimde içinde yaşadığımız SİSTEME bağlı ve dayalı olarak yapmamız gereken teklifleri bize bildirmiştir.

Yani ALLAH ADINA konuşma yetkisi Hz. Muhammed Mustafa aleyhisselâm`da idi. O`nun boyut değişimiyle birlikte bu özellik insanlıktan alınmıştır!

FETVALAR, kişisel indî değerlendirmelerdir, kimseyi bağlamaz! FETVALAR, kişisel mesuliyeti kaldırmaz!

Hz. Ebu Bekir`den, Hz. ÂLİ`den başlayıp, bugün yaşayan herhangi bir birime kadar tüm fertler, Din HAKKINDA çeşitli mütalâalarını yorumlarını fikirlerini açıklayabilirler, bildirebilirler.

Ama hiçbirinin "Din adına", "Allah adına", "Kurân adına" konuşma yetkisi yoktur!. Dolayısıyla her birimizin direkt muhatabı, Hz. Muhammed Mustafa`dır!

Hz. Muhammed Mustafa aleyhisselâm, 1400 sene evvelinden, tüm gelecek zamanlar içinde yaşayan her ferde, geleceği itibariyle yapması gerekenleri anlatmış, bildirmiştir ve bunu neticesinde de herkes kendi yapacaklarına kendisi karar vererek sonuçlandırmak durumundadır! Başkasına tâbi olmak asla kişisel mesûliyeti ortadan kaldırmaz

Bilelim ki…

"Allah`ı hakkıyla idrâka çalışmadılar" diyor Kurân, 22.sûrenin 74. âyetinde...

Öyleyse önce, "Allah" ismiyle işaret edileni çok iyi bilmemiz lâzım!.

Zîrâ şu âyetlere dikkat edelim:

"Hayâlini hevâsını tanrı edineni gördün mü?"(45-23)

"Allah yanısıra tanrı edinme!" (28/88)

"Allah de, bırak sapık fikirleriyle başbaşa!" ( 6/91)

Âşikardır zâtı Hak, görmeyi bir dilesen…
"Benliği"dir var olan, adını silebilsen!
Düşünürsün ki varsın; oysa bu varsayımın!!!
Zâtı Hak`tır varlığın, "nefs"ini görebilsen!

"ALLAH" ismiyle işaret edileni, anlatmaya çalıştığımız kitabın adı "Hz. Muhammed`in açıkladığı ALLAH" olarak konuldu.

Belki de pek çoğumuz için şaşırtıcı bir isim..

Niçin sadece "ALLAH" değil de; "Hz.Muhammedin açıkladığı Allah"?

Çünkü insanların pek çoğu, hayalinde tasavvur ettiği "tanrı" kavramını "ALLAH" adıyla etiketliyor da ondan…. "ALLAH" ismiyle işaret edilenden tamamen alâkasız "tanrı" kavramıyla avunup yaşamına buna göre yön veren insanların sonu ise çoklukla hüsran olacak, zira sonuçta kafalarında kurguladıkları böyle bir "tanrı"nın var olmadığını görerek büyük sükûtu hayâle uğrayacaklar maâlesef!.

"ALLAH" adıyla işaret edileni anlatmaya çalıştığımız kitabımızda elimizden geldiğince, dilimiz döndüğünce "Allah" ismiyle işaret edilenin bir "Tanrı" olmadığını; çeşitli yanlış bilgilere ve şartlanmalara dayanan hayâllerde kurgulanmış türlü "Tanrı"ların asla Hz.Muhammed Mustafa Aleyhisselâm`ın tebliğ etmiş olduğu "ALLAH" ile bağdaşmadığını izah etmeye çalıştık.

En ilkelinden gelişmişine kadar hemen herkesin düşüncesinde bir tanrı vardır...

Onu sever, ona kızar, onu yargılar, zaman zaman yaptığı yanlış işler yüzünden onu itham eder. Âdeta onu yukarıda bir yıldızda, ya da boşlukta oturmakta olan bir tonton dede ya da celâlli bir sultan gibi tahayyül ederiz.

Biraz daha geniş düşünenler ise bu tahayyülümüzde kurgulanmış tanrının olamayacağını söyler ve "biz Tanrıya inanmıyoruz" derler..

Evet... Hz.Rasûlallah, kişinin ölümötesinde karşılaşacağı olaylara göre o kişinin zarar görmemesi, huzur ve sadet içinde yaşaması için gerekli olan şartları bildirerek o şartlara dönük bir biçimde belli önerileri ve teklifleri getirmiştir.

Kişi kendi aklı-idrâkıyla bu teklifleri değerlendirip birtakım çalışmaları yapar veya yapmaz; sonucuna katlanır!

İşte bu sebepledir ki Kurân`da;

"Din içindeki tatbikatta; Din uygulanmasında zorlama yoktur" hükmü gelmiştir. Yani, hiç bir ferdin veya kuruluş veya devletin, bir kişiye dini bir kuralı uygulatma yolunda zor kullanma hakkı veya sorumluluğu yoktur, bu âyete göre!.

Çünkü esasen zaten olay, zorlamayla yapılacak bir olay değildir.
Sen, diyelim ki, belli bir imana sahip kişisin... Ama, Cuma namazına gitmiyorsun, hangi gerekçeyle olursa olsun.. Buna karşın, Allah`a inanıyorsun… Kurân`ın Hak Kitap olduğunu kabul ediyorsun.. Hz. Muhammed`in Allah Rasûlü olduğunu kabul ediyorsun..

Şimdi eğer be, seni Cuma namazına herhangi bir cezai müeyyideyle, tedbirle göndermeye kalkarsam, sen kerhen, istemeye istemeye Cuma`ya gideceksin; veya oruç tutacaksın..

Ben seni zorladığım için, sen istemediğin halde oruç tutuğunda veya namaz kıldığında, bu yaptığın hareket MÜNÂFIKLIKtır; ikiyüzlülüktür!

Yani sen, belli bir imanı olan kişiyken, benim seni zorlamam yüzünden istemeyerek, yaptığım zorbalık yüzünden, uyguladıklarınla münâfıklık düzeyine düşersin!.

Neye göre? Kurân`a göre!.

Kurân insanların kendi aklıyla kendi idrakıyla kendi yolunu çizmesini öneriyor!.

"İslâm`ın şartları" diye bahsedilen çalışmalar, tekliftir! Yani "sen bunları bunları yaparsan şu neticelerle karşılaşacaksın; veya yapmazsan şu tarz olaylarla karşılaşacaksın", denerek teklif ediliyor.

Demek ki İslâmiyet, kişinin ölümötesine inanması veya ölümötesi yaşamı idrak etmesi sonucu, kendisinin karar vererek birtakım şeyler yapmasını istiyor.

Zorlama diye bir olay yok!.

Ayrıca herbirimiz Hz.Rasûlallah`a inanmak ve O`nun gösterdiği yoldan gitmek teklifiyle karşı karşıyayız.

Senin herhangi bir tarikata, herhangi bir şeyhe bağlanman veya herhangi bir mezhebe girmen diye Din`de bir hüküm yoktur.

Çünkü Din esas itibariyle akla, mantığa, düşünen insana hitab eder; ve İnsanların düşünmesini, tefekkür etmesini, aklını mantığını kullanmasını ister.

Yani kişinin, kendi yolunu kendinin çizmesini ister.

Dolayısıyla herkes, Kurân`ı elinden geldiği kadar anlayacak.. Hz. Rasûlullah`ın sözlerini açıklamalarını dinleyecek, etüd edecek, ve buna göre kendine bir yol çizecek.

İslâm, Kurân insanın körükörüne, koyun gibi gidip birisine tâbi olmasından yana değildir.

İnsanın aklıyla mantığıyla yolunu çizmesinden yanadır!.

İşte bu sebeptendir ki, biz insanların bu konuları düşünmesini, araştırmasını, bu yolda etüdler yapmasını ve bunun gereği bir biçimde de kendi yaşamına kendisinin yön vermesini öneriyoruz.

İnsanları, gerçekçi bir biçimde İslâm`ı kaynaklarından araştırıp sorgulamaya, öğrenmeye davet ediyoruz.

Öyleyse bu gerçekler ışığı altında düşünelim...

Din`i gerçekçi bir biçimde değerlendirelim...

Bu gerçekçi değerlendirme bizi nereye getirecek?...

Bizi şuraya getirecek; Hz. Rasulullah, Sistem`in gereği olarak bize belli önerilerde bulunmuş; "Şunları şunları yaparsanız sizin için böyle faydalı olur, veya bunları yapmazsanız neticesinde böyle birtakım sıkıntılar sizi bekliyor" diye..

Bu tamamen yanlış bir görüştür!`

Kurân`ın bize teklifi pek çoktur; Namaz, oruç, hac, zekat, yalan söylememek, gıybet etmemek, zina yapmamak, kumar oynamamak, vesâire gibi...

Bunun ne kadarını biz tutarsak o kadar kârlı oluruz; ne kadarını ihmal edersek, geri bırakırsak, o kadarının da sonuçlarına katlanırız.

Şimdi diyelim ki bir kişi Ramazanda oruç tutabiliyor, elinden geliyor; fakat namaz kılamıyor..

Tamam... orucunu tutsun.. Namaz kılamıyorsa kılamasın...

Namaz kılamıyorum diye de orucu tutmaması yanlıştır!.

Veya herhangi bir kişinin, "Sen mâdem ki namaz kılmıyorsun, oruç da tutma" demesi kesinlikle yanlıştır ve Din`de yeri olmayan bir hükümdür, büyük vebal getirir!.

Çünkü herkes yapabildiği kadarını yapacak, yapamadığının da sonuçlarına kendisi katlanacaktır!

Herkes yaptığını yapacak ve neticede de Allah ile kendi arasında bir mekânizma karar verecektir!

Biz maalesef bazı şeyleri çok yanlış anlıyor ve anlatıyoruz..

Günümüzde çok önemli bir konu, kadınların başını örtmesi olayıdır.

Namaz-oruç-hac-zekât gibi hükümlerin bir insan için son derece önemli olduğu ve bunları yerine getirmeyenlerin neleri kaybetmekte olduğu Hz.Rasûlullah tarafından açıklanmıştır..

Bu hükümler bu kadar önemliyken maalesef bazı kişiler Din olayını, Müslümanlık olayını sadece ve sadece kadınların başörtmesi üzerine kurarak; başını örtmeyen kadının âdeta İslâmiyette yeri olmayacağını, kâfir olacağını vurgulama noktasına kadar gitmektedirler.

Bize göre bu, çok yanlış bir değerlendirmedir!.

Kurân`da kadının başını örtmesi konusunda âyetler vardır. Yani bu, hanımlara yapılan bir tekliftir!

Ama o hanımın "ben başımı örtemiyorum öyleyse namaz da kılmayayım" demesi kadar büyük bir yanlış da olamaz!.

Başını örtmemişse, bu, Allah`la onun arasında bir olaydır. Ama başını örtmemesi, Hacca gitmemesi konusunda kesinlikle bir engel teşkil etmez!.

Bunu çok açık ve net söylüyorum!.

Ve herkesin kendi yaşamını buna göre değerlendirmesi gerekir.

Yani yaşamda temel esas şudur:

Nitekim Hz. Rasûlullah buyuruyor ki:

Ölünce uyanırlar!… Bu ifadenin hem zahir yaşamı ilgilendiren anlamı vardır, hem de şuur boyutuna hitap eden anlamı.

İnsanların ölmeden evvel yaşadıkları hayat, bir "rüya" hükmündedir!.

Biz, âdeta bir rüya hükmünde olan bu Dünya yaşamında ölümötesi ebedi hayatı kazanmak; ölümötesi ebedi hayatın bedenini, imkânlarını inşâ etmek durumuyla yüz yüzeyiz.

Böyle bir süreç içinde yaşamımızın büyük bir kısmı, gerçekleri farketmeden geçmiş... Gençliğin, orta yaşın, iş hayatının çeşitli gürültüsü patırtısı, çalkantısı içinde ömrü harcamışız.. Kalan önümüzde ne kadar bir süre bilmiyoruz... Belki de çok çok az! Şu günün şartlarında bir trafik kazası bir anda hayatı bitiriveriyor. Ve o geçişten sonra da geri dönüş, Dünya`ya geri geliş kesinlikle mümkün değil!.

Öyleyse ne yaparsak burada şu çok kısa sürelik ömürde yapmak zorundayız!

Yani, yaşamımızın bir kısmı alev almış yanıyor.. Sanki salonumuzun bir kısmı alev almış yanıyor.. Biz buradan kurtarabildiğimizi kurtarmaya bakacağız!

Yanan yanmış... Onun gailesini derdini çekmiyeceğiz.. Geride ne kalmışsa onu kurtarmaya bakacağız.

Herkes ne yapabiliyorsa onu yapsın!

Cuma namazına gidebilen, Cuma namazına gitsin...

Günde 2-3 vakit namaz kılan 2-3 vakit kılsın!.

5 vakti tamamlayan aliyyül âlâ..

Ama ben 5 vakit kılamıyorum, öyleyse hiç kılmayayım, demek çok yanlıştır!..

5 kılamıyorsan 4 kıl... 4 kılamıyorsan 3 kıl.. 3 kılamıyorsan, hiç değilse bir sabahleyin elini yüzünü yıkadıktan sonra ayağını da yıkadığın zaman işte abdest almış oldun!.

2 rekat sabah namazını evden çıkmadan evvel kılsan, hiç olmazsa günün bir vaktini kılmış olursun... Hiç kılmamaktan çok daha âlâdır.

Siz dükkanınızı açtığınız zaman, işyerinize geldiğiniz zaman, "bugün 100 milyon kazanıcam, 5 milyon kazanıcam, 10 milyon kazanıcam" deyip de bunun 10 da birini kazandığınız zaman"; olmaz, bu benim hedefim değildi; istediğim değildi", diye geri mi çeviriyorsunuz?

Hayır!

Alabildiğiniz, kârınızdır!.

Öyleyse şu dünya yaşamı içinde, bu Dünya mücadelesi, savaşı içinde yapabildiğinizi yapın..

İster kadın olun ister erkek...

İster genç olun, ister yaşlı..

Geçen geçmiştir.. Geçmişin kavgasıyla boşa geçirecek zamanımız yok!.

Önümüzde meçhul ve uzun olmayan bir süreç var. Bu süreci mümkün olabildiğince iyi değerlendirmeye bakalım.

Ne yapabiliyorsak onu yapalım. Çünkü kârımız o kadar olsun!

Zarardansa en az kâr, her hâlukârda iyidir.

Kazanmamaktansa kazanmak, az da olsa gene de iyidir!..

Çünkü bir daha geri gelip yapmadıklarımızı yapma şansımız olmayacak!.

Niye mi? Gayet basit…

Biz şu bedenimizde yaşarken dışarıdan çeşitli gıdaları alırız. Bu gıdalar vücudumuzun enerjisini, bioelektrik enerjisini oluşturur.

Bu bioelektrik enerji, mikrovolt cinsinden elektrik ihtiva eden, beyin hücrelerinin ihtiyacı olan bioelektrik enerjiyi meydana getirir..

Beyin, bedendeki bioelektrik enerjinin verdiği güçle, belli bir ışınsal dalga yayar.

Beynin yaydığı bu ışınsal dalgalar bir yandan bizim "RUH" adını verdiğimiz ışınsal bedenimizi, yani "astral bedenimizi", yani "ruh"umuzu üretir ve beynimizdeki tüm kapasite bilgi, idrak, ilim ve de "ruh gücü" denen "ruhumuzdaki mevcud potansiyel enerji" beyin tarafından "ruh"a yüklenir.

Beyin durduğu andan itibaren de, ruha yüklenmiş olan bilgilerin oluşturduğu bilinçle biz yaşamımıza ışınsal boyutta, "Güneş platformu" dediğimiz güneşin ışınsal alanı içinde, Dünyanın manyetik alanının içinde Kıyâmete kadar yaşamımıza devam ederiz. Ki bu devre, Din`de "BERZAH ÂLEMİ", "Kâbir âlemi" diye anlatılmıştır..

Bu âleme geçtikten sonra artık Dünyaya bir daha geri dönüş diye bir olay yok!

Ve yeniden beyin sahibi olarak, yeniden ruhumuza birşeyler yükleme şansımız yok!

İşte bu yüzdendir ki biz geleceğe dönük bir biçimde belli çalışmalar yapmak zorundayız!.

Şimdi.. en basit bir olayla meseleye girmeye çalışayım...

Biz abdest alırız.. Abdest aldığımız zaman, "bunu niye aldık?" diye sorarsak, eskilerin bir çoğu der ki; "temizlik olsun diye, temizlik için "...

Halbuki Hz. Rasûlullah aleyhisselam icabında bir bardak suyla dahi abdest almıştır; ve bugün ortadoğu ülkelerinde sıcak yerlerde görürsünüz, ufacık bir kaptan birazcık suyla abdest alınır..

Hele bir de teyemmüm olayını düşünürseniz… yüze toprak sürme….

O alınan suyla vücudun temizlenmesi mümkün değildir!

Buradaki temizlik, bildiğimiz fiziki bir temizlik olayı olamaz.

Peki, temizlik için değilse, niçindir?

Eğer bunu da dikkatli bir şekilde düşünürsek;

Vücudun osmos yoluyla dışardan hava aldığını biliyoruz.. Aynı şekilde osmos yoluyla dışardan su da alır. Suyu alması demek, H2O, hidrojen ve oksijen atomlarından oluşmuş olan enerjiyi sinir sistemine iletmesi demektir!

Eğer dışardan suyu vücuda sürmek suretiyle elektrik enerjisi temini amacına mâtuf değilse abdest, acaba ne içindir?...bunu düşünmek gerekir.

Aynı şekilde "Teyemmüm" dediğimiz şey de vücutta statik elektriğin beyin üzerinde büyük baskı ve stresi oluşturan statik elektriğin atılmasıdır. Yani "ibadet" denen bu çalışmaların herbiri, tamamen bilimsel birtakım gerçeklere, fiziksel, kimyasal birtakım "sistem gerekleri"ne dayalı şekilde önerilmiş çalışmalardır!

İşin bir diğer değişik yönü daha var... O yönü itibariyle de olay şöyle:

Bu Kâinatı var eden Mutlak Varlık; ki "ALLAH" ismiyle O`na işaret edilmiştir İslâm`da, Kurân`da...

Bu varlığı, kâinatta varolan herşeyi, kendi isimlerinin-esmâsının özellikleriyle varetmiştir. Yani hepimizde varolan bütün özellikler, "Allah İsimlerinin işaret ettiği mânâlar"dan kaynaklanmaktadır.

İnsanın yeryüzünde halife olması, Allah`ın 99 isminin mânâsının da mâhiyet olarak-öz olarak insanın varlığında mevcut olmasından kaynaklanmaktadır.

Şimdi, İnsanın Halifeliği`nden bahsetmişken burada bir noktaya daha açıklık kazandırmak istiyorum...

Bu sebepten dolayı da kadının erkekten 2. derecede olması veya 2. düzeyde, 2. sınıf mahlûk olmasından söz edilemez.

Asliyyeti ve mâhiyeti itibariyle kadın ve erkek Hilâfet bahsinde eşit özelliklere sahiptir!

İslâm`ın ve Kurân`ın bu gerçeğini böylesine vurguladıktan sonra, işin biraz daha derinine girmek istiyorum ..

Hepimiz Allah`ın isimlerinin varlığıyla meydana geldiğimize göre; Allah`ın Rahman, Rahim, Mürid, Melik, Kuddüs isimleri hepimizde varolduğu gibi, Allah`ın Zâti sıfatlarıyla da hepimiz varız.

Yani Allah`ın Hayat sıfatının varlığımızda olması itibariyle hepimiz HAYY, yani canlı- diriyiz.

Allah`ın ilim sıfatının hepimizde varolması itibariyle hepimiz şuur sahibiyiz..

Allah`ın İrade sıfatının hepimizde varolması hasebiyle yani Allah`ın MÜRİD isminin mânâsının işaret etiiği irade vasfı, özelliği hepimizde mevcud olduğu için biz şuurumuzda varolan şeyleri dilemekte; ve KUDRET sıfatı hepimizde varolduğu için o dilediklerimizi gerçekleştirebilmekteyiz.

Nitekim "Nefsini bilen Rabbını bilir!" hadisi bu gerçeğe işaret eder. Yani sen nefsindeki bu özellikleri ne kadar bilip tanıyabilirsen, o nisbette de senin nefsinin, varlığın, kâinatın hakikati olan Allah`ın özelliklerini bilebilirsin!

Ancak; Allah`ı ne kadar bu özellikleriyle bilirsen bil, Zâtı yönünden de O`nu bilebilmek, düşünebilmek, tefekkür edebilmek, mümkün değildir!

Çünkü Zâtının sonsuz ve sınırsızlığı, sınırlı ve sonlu idrak ve kavrayış sahibi varlıkların Onun Zâtını kavramasına olanak tanımaz!.

Aksi taktirde Allah`tan ve gerçeklerden perdeli olarak şartlanmış gâfil bir birim olarak bu dünyadan geçer gideriz ki, bunun sonucu da ebediyen azap ve ızdırap içinde kalmaktır. Çünkü kendimizin hakikatinden mahrum kalmış, hakikatimizi tanıyamadığımız için de karşımızdakini değerlendirememiş ve böylece de gaflet içinde, yani bir diğer günümüz ifadesiyle, koza içinde-kozadan çıkamadan bu dünyadan geçmiş oluruz.

Ya kozamızı delip kelebek olup uçacağız… Ya da kozayı delemeden kozayla birlikte kaynar kazanı boylayacak; ipek böceği misali, kelebek olamadan tırtıl olarak ipeğin içinde ateşi boylayacağız!

İpeğin içinde olup da onun dışına çıkamadan o kozayla birlikte ateşi, kaynar kazanı boylamak, herhalde tırtıl için hoş bir şey olmasa gerek!

Öyleyse;

"Ey ipeğin içindeki!"…

Kozanı delip, kelebek olup uçmaya bak.. Aksi taktirde tırtıl olarak o kozayla birlikte kaynar kazan seni bekliyor! Gel sen aklını başına topla.. Bir an evvel kozanı del, yaşamın gerçeklerini gör. Hz. Rasulullah`ın hitâbına kulak ver, Onu değerlendirmeye çalış. Ebedi hayatını kurtarmaya bak!. Çünkü sana teklif edilen şeyler senin kendin için gerekli olan şeyler.

Aksi takdirde pişmanlığın hiçbir zaman sana fayda vermeyecektir."

Şu anda Dünya üzerinde 5 milyar insan yaşıyor.. 5 milyar insanı bir araziye toplasak, senin tanıdığın bir insanı o 5 milyar içinde görüp bulma şansın, dikkat et, 5 milyarda birdir!

"Ölüm" denen olayla birlikte bu dünyadan ayrılacaksın ve kabir âlemine geçeceksin... Kabir âleminde milyonlarla sene yaşamına devam edeceksin ve Kıyâmette tüm insanlar biraraya gelecek.

Acaba bugün en değer verdiğin birimlerin kaçını orada görebileceksin, bulabileceksin veya bulamayacaksın?

Şimdi... "Ölüm" denen olayla birlikte "Kabir âlemi"ne gireceksin, dedim.

Kısaca bu konuyu biraz açmak istiyorum...

Biz "ölüm" denen olayla birlikte bu bedenle alâkamız kesildikten sonra şuurlu bir biçimde kabre konarız. O mezarın içindeki toprağın içindeki haşeratı, şunu bunu hepsini görürüz. Ve aynı şekilde dışardan gelen sesleri de işitiriz, fakat kabirden çıkıp gidemeyiz. Tıpkı bütün gün yaşam boyunca düşündüğün olaylar nasıl otomatik olarak rüyana girer ve rüyanda bunları değiştirmek elinden gelmezse, gündüz kafana girmiş şeylerin doğal sonucunu rüyanda yaşarsan; "Dünyada da insanlar uykudadır, ölünce uyanırlar" hesabı, dünyada neleri yaşamışsan, neleri benimsemişsen, benlenmişsen, sahiplenmişsen bunların hepsinin sonuçlarını da kabirde yaşamaya başlarsın!.

Tabii bir süre sonra madde dünyası tamamen kaybolduğu için de, kabrin o toprak mezar bölümü, dünyası tamamen kaybolur ve ruh boyutunda kabirde yaşamaya başlarsın.

Kabirde "Ruh boyutunda" yaşamaya başlamış olman demek, senin gözünün önünden dünyanın tamamen kaybolması, güneşin ışınsal platformunda yaşamaya başlamış olman ve güneşi ve güneşin içindeki bütün canlıları olduğu gibi görmeye başlaman demektir.

Aynı şekilde galaksi içindeki tüm yıldızların ışınsal boyutundaki varlıkları da görmeye başlarsın. İşte bu olay Din`de "kişi ölümle birlikte kabirde bir pencere açılır. Bir yandan cehennemi ve içindekileri görür, bir yanda bir pencere açılır cenneti ve içindekileri görür", diye anlatılmıştır. Çünkü ruh gözünde mesafe kavramı yoktur!

Bizim bu gözle her ne kadar 50 metre, 100 metre, 1000 metre görme gibi bir sınırımız varsa da, kabir âlemine geçmiş kişinin ruh gözü için mesafe kavramı kalkar ve sanki birkaç metre yanındaymış gibi 150 milyon km. ötedeki güneşin merkezinin ışınsal varlıklarını, canlılarını görmeye başlar.

Bizim bir arkadaşın hesabına göre, şu anda 70 kilo olan bedeni güneş üzerindeki ağırlığı itibariyle 300.000 kilo olacak diye düşünüyor.

Cehenneme girmiş insanların bedenlerinin de son derece dev boyutlarda olacağına dair birtakım hadisler, yani Hz.Rasûlallah`ın açıklamaları var.

Kabir âlemine geçen bu kişi bir yandan güneşi, içindeki canlıları ve o ortamı görür..

Şâyet o, orada ebedi olarak kalacak olanlardan ise; gidemeyeceği güzel ortamı görüp, gideceği de azap verici ortamı görüp, bunun sonucunda kabirde oldukça sıkıntılı azaplı bir evre geçirir, tıpkı kâbus içinde rüya gören insan gibi..

Eğer bunun aksi ise, yani o cennet denen güzellikler ortamına gidecek, ordan kurtulacaksa, o zaman da çok huzurlu olur, o öbür ebedi kalınacak ortamdan kurtulacağının sevinci içinde.. Ve bu süre kıyamete kadar böylece devam eder.

Kıyâmet dediğimiz, bizim tesbitimize göre güneşin büyüme ve çevresindeki dünyayı yok etme evresinden sonra; şu anda dünya varolması itibariyle "Von Allen" adı verilmiş manyetik kuşağın içinde yaşamaktadır, dünyadan ayrılmış kişilerin ruhları.

"Kabir âlemi" ve "Berzah âlemi" denen âlem, bu kuşak içinde olan manyetik âlemdir!

Güneşin büyüme evresiyle birlikte Güneş; Merkürün, Venüsün ve Dünyanın tamamen eriyip, yok olup, buhar olmasını, sonuçta TAMAMEN ORTADAN KALKMASINI TEMİN EDER.. Bu kalkışla birlikte "Von Allen" alanı - dünyanın manyetik çekim alanı da biter.

Bu bitişle birlikte insanlar, Güneşin çekim alanına dahil ışınsal mekân-platform üzerinde hep bir arada olurlar. Bu alan ortadan kalktığı için de, "Mahşer" denen o kıyâmet evresinden sonra da insanlar dünyada neler yapmış olduklarını ve bu yaptıkları yanlışların ve doğruların kendilerine neler getirdiğini, o günün şartları ve varlıkları içinde müşahede ederler. Yani "mahşer" denen ortama dair hadislerle sembolik bir biçimde anlatılan bütün olaylar bilfiil yaşanır ve bundan sonra bu insanlardan belli çalışmalar yapmış, belli neticeler elde etmiş kişiler Cehennem ortamından çıkarak, tamamen "Cennet" denen bir başka boyuta geçerler..

Diğerleri ise o boyutta yani Güneşin çekim alanı içinde kalır.

Esasen, Güneş`in cehennem olduğu konusu, bizim müşahedemize göredir..

Bizim bugünkü bilimsel verilerle olaya yaklaşımımız da güneşin dünyayı yutacağı ve yok edeceği kesin olarak bildirilmektedir!.

İş, gerçekler böyle olduğuna göre bu durumda biz ne yapmak zorundayız?

İşte "ne yapmak zorundayız"a yine geldik, döndük dolaştık aynı yöne.

Bir yönü itibariyle ölümötesi ruhumuzu, şu anda yaptığımız beyin çalışmalarıyla oluşturduğumuza göre beynimizi azami ölçüde değerlendirmek zorundayız. Meselâ; "herkesin beyni %5-7 arasında bir kapasiteyle çalışmaktadır" bulgusu vardır bilimsel olarak.. Geri kalan %90 civarında bir kapasite de beyinde âtıl duruyor.

"Biz Allah`ı zikredelim" dediğimiz zaman, "ne yapıyoruz?", "niye yapıyoruz?"..

Bunun üzerinde kısaca durayım...

Biz, biraz evvel de bahsettiğim gibi, Allah`ın çeşitli isimleriyle işaret edilen özelliklerle varolmuşuz.

Bu özellikler yani Rahman isminin, Rahim isminin, Mürid isminin, Kuddüs isminin, Fettah isminin mânâları bizim beynimizde mevcuttur!

Nasıl mevcuttur?

Beyinde, ne kelime vardır, ne resim vardır, ne görüntü vardır..

Beyinde her bir anlamın, belli hücre grupları içinde yerleşik belli frekansta bir titreşimi vardır. Beyin hücreleri sürekli titreşim hâlindedir. Bir elektriksel titreşim hâlindedir.

Her bir düşünce, beyinde belli hücre grupları arasında bir titreşim oluşturmakta ve belli bir elektrik akışı oluşturmaktadır.

1986 senesinde biz bunu yazdıktan sonra, bu konuda ilk bilimsel açıklama, 1993 senesinde Amerika`da, 93 aralık sayısında, Dünyanın bir numaralı bilim dergisi olan "Scientific America"da bir makalede ele alındı.

Bu makalede, bilim adamı-yazar beyindeki hücrelerin belli kelime tekrarlarıyla devreye girdiğini, kelime tekrarlarının beyinde belli hücreleri devreye sokarak kapasiteyi arttırdığını yazdı. (Scientific America mecmuası 1993 senesi Aralık ayı sayısı) Arzu edenler bu olayı ordan tahkik edebilirler.

Yani burda demek istediğim şu;

Siz, zikir yapmak yani Allah`ın belli isimlerini anmak suretiyle o isimlerin ihtiva ettiği anlam istikametinde beyin kapasitesini geliştirebilirsiniz. Meselâ diyelim ki Allah`ın 7 zâti sıfatından 3.sıfatı olan irade sıfatının adı olan MÜRİD ismini zikrettiğiniz zaman, hergün belli bir sayıda bunu tekrarladığınız zaman, diyelim ki 1000-2000-3000 defa tekrarladığınız zaman, birkaç ay sonra kendinizde İrade gücünün arttığını farkedersiniz.. Bunun yanı sıra, "Mürid" isminin yanısıra, "Kuddüs" ismini tekrar etmeye başladığınız zaman, kendinizde belli bir arınma, istemediğiniz kötü alışkanlıllardan arınma; kendinizin bu beden değil, bir bilinç bir varlık olduğunu ölümötesi yaşamda yaşamınızın devam edegiden bir sonsuz varlık olduğunun idrakının kendinizde gelişmeye başladığını farkedersiniz.

Bu kapasite sizde ne kadar artarsa, o ismin mânâsı sizde o kadar açılır ve o ismin mânâsının hakikatinin işaret ettiği mânâda da Allah`ı tanımış olursunuz.

Yani sizin Allah`ı tanımanız, kendinizde O`nu bulabildiğiniz ölçüdedir!

Kendinizde olduğu gibi başkalarında da ortaya çıkan özellikler, yine Allah`ın isimlerinin özellikleridir. Ama biz etrafa dönük değil, önce kendimizi geliştirmek yönünden olaya bakarsak, nasıl zikir beyinde belli bir kapasite genişlemesini ve bu kapasitenin gelişmesine bağlı olarak kişilikte gelişmeleri ve kişiliğin tekâmülünü getiriyorsa ve bu özellikler de otomatik olarak beyin tarafında ruha yüklendiği için, ruhunuzun da çok daha yüksek kapasitede özelliklerle kemalatla üretilmesini sağlamış oluruz.

Yani yaptığımız bu zilkir çalışmaları veya bu zikir yanısıra yaptığımız diğer "ibadet" adı verilen bireysel menfaate dönük çalışmalar, yani namaz-oruç-hac vs. gibi çalışmalar hep bizim kendi geleceğimizi en güzel şekilde inşâ etmek, ölüm ötesi boyutta yaşam şartlarımızı güzelleştirmek amacına yöneliktir.

Dolayısıyladır ki biz, ya bu çalışmalarla kendi ölümötesi yaşam bedenimiz olan astral bedenimizi-ruhumuzu geliştireceğiz, kuvvetlendireceğiz ve bunun ötesinde Allah`ı ve Allah`a ait özellikleri daha iyi anlayıp kavrayacağız, ve onları anladığımız bildiğimiz ölçüde kendi yaşamımıza ona göre yön vereceğiz... ya da bunları ihmal edeceğiz, bütün bunlardan bîhaber olarak; sanki yukarıda ötede bir tanrı varmış gibi, sanki onun bizim yaptığımız şeylere ihtiyacı varmış gibi olayı değerlendirip; "Aman canım, O`nun benim yaptığıma ihtiyacı yok!" deyip, her şeye boşverip, ondan sonra da yaşamın son derece acı gerçekleriyle karşı karşıya kalacağız!.

İşte bu sohbetimde size bilebildiğim, muttali olabildiğim kadarıyla yaşamın gerçeklerinden ve bu gerçeklere dayalı olarak gelmiş olan Din`in tekliflerinden ve Din`in geliş gerekçelerinden söz etmeye çalıştım..

Bilemiyorum faydalı olabildim mi, olamadım mı?...

Ama şurası kesin gerçek ki, bu anlattıklarım doğru veya yanlış da olsa siz gene de bu konuları ana kaynaklardan araştırın, düşünün, inceleyin, etüd edin.

Yaşamınız derken EBEDİ YAŞAMINIZdan sözediyorum.

Şu dünyada kaç saniye yaşadık ve daha kaç saniye yaşayacağız, gerçek boyuta, gerçek zaman değerlerine göre?... Bunu hatırlayın!

Yaşamınızın kaç saniyesi gitti veya kaç saniyesi veya salisesi kaldı?

"Timer" hızla işliyor!

Geri sayım başladı... 59 58 57 56....

Hızla azalıyor zaman!

Öyleyse bu kalan zamanı çok iyi değerlendirin!.. Bu dediklerimi araştırın!..

"Doğru mu, değil mi?" bunları tesbit edin, kalan son süreyi iyi değerlendirmeye bakın!..

Hz. Muhammed`e göre insanın bir daha dünyaya gelerek yapmadıklarını yapması, hatalarını, yanlışlarını telâfi etmesi mümkün değil!.

Yarın öbür tarafa gittiğiniz zaman, buradaki bu değerlerin hiçbirisi geçerli olmayacak..

Öyleyse lütfen, bu gerçekleri olabildiğince gerçekçi bir biçimde düşünerek pişman olmayacağınız bir biçimde yaşamınıza yön vermeye çalışın. Zira son pişmanlık noktasında, size bir daha kesinlikle geri dönüş hakkı olmayacak!.

Allah hepimize pişman olmayacağımız bir şekilde yaşamı değerlendirmeyi, yaşamın gerçeklerini değerlendirmeyi kolaylaştırmış nasip etmiş olsun!

Madem okumak zor geliyor buyrun bilgisayarınıza indirip dinleyin ,önyargısız olarak düşünerek dinleyip hayatınıza onagöre bir yön verirsiniz işallah

https://rapidshare.com/files/371331990/gercekcidusunce.mp3.html

Not: bilmiyenler için linke tıklayıp açılan sayfada free user diyip geri sayımdan sonra bilgisayarınıza indirebilirsiniz.

foruma paylaştığım bütün konular bir bütündür. Birini,ikisini yada bir kaç cümle veya konu okuyup hemen hüküm vermeyin lütfen

yapmanız gereken şayet elinizden geliyorsa hepsini değerlendirmeye çalışmaktır.

Selametle...

Konuyla İlgili Ses Dosyası Linki Yenilenmiştir 29Haziran-2010

Not: bilmiyenler için linke tıklayıp açılan sayfada free user diyip geri sayımdan sonra bilgisayarınıza indirebilirsiniz.

foruma paylaştığım bütün konular bir bütündür. Birini,ikisini yada bir kaç cümle veya konu okuyup hemen hüküm vermeyin lütfen

yapmanız gereken şayet elinizden geliyorsa hepsini değerlendirmeye çalışmaktır.

Selametle...

https://rapidshare.com/files/401904487/gercekcidusunce.mp3.html