| son perde |
Oynamaya cesaretin varsa
perde başlıyor................
Karanlığın kesiştiği,
İki noktadaydı,
Bir ayrılık,
Bir de ölüm.
Hüznün koynuna sıgınan cellat
Vururken boynuna,
Azrail giydiriyordu kefeni.
Ölüm yoklamıştı...
Gözyaşlarının acımasızlığı,
Oynarken son oyununu
perde kapanıyor
Ayrılık kokuyordu sessizlik.
İkisini birleştiren seneryoyu
Yazmaya başlamıştı
Senaristin kalemi
Roma nın Başlangıcında,
Oysa ilk bakışta
ne çaresizlik den kıvranan ayrılık
Ne de kurban olan bir ölüm
ikiside yokdu ki hesapta.....
Şimdi korkunun pençesinde,
seyircisiyle kucaklaşan
Bir dramın öyküsü kalleş olan
Ve onu arkadan vuran | |
