ChatCity Forum
Chatcity Forumlarında mesaj yazmadan önce Forum
Kurallarını mutlaka okuyunuz...
| | |  |
 |
manolya41
Mesaj
Gönder
Forum
Mesajları
Forum
Başlıkları
|  29.Eki.2010 Cum 01:52:54 Belmez Suratları |
 | İspanya’da Belmez adlı küçük bir kasabada, 1971 Ağustos’unun sonlarına doğru başladı herşey. Maria Gomez Pereira, mutfağının ortasında bir leke fark etti. İlk başlarda bunu fazla umursamadı ama leke her geçen gün büyüdü ve değişti. Maria, 23 Ağustos’ta mutfağının zeminine yeniden baktığında, fayansın üzerinde bir insan suratı olduğunu gördü.
Şekil kabaca çizilmiş gibi dursa da gerçekten de bir insan yüzü olduğu belirgindi. Surat üzgün bir ifadeye, büyük bir ıstırap ve kaygı ile gömülmüş birinin görünümüne sahipti. Ayrıca o bir kadına aitti.
Suratı yok etme çabaları
Fırçalama ve temizleme suratı ortadan kaldıramıyordu, hatta bu yönde bir çaba harcandıkça surattaki ifade daha da üzgün bir hal alıyordu. Olay karşısında korkuya kapılan Maria’nın kocası Juan kazması ile yerdeki fayansı kırıp onun yerine saf çimento harcı döktü. Ancak çimento zeminde ve mutfağın diğer kısımlarında yeni suratlar ortaya çıkacaktı.
Juan mutfaktaki fayansı parçaladıktan bir hafta sonra, 8 Eylül’de, eskisi ile aynı yerde benzer bir surat ortaya çıktı. Bu surat daha sonra İspanyolca’da dişi hindi anlamına gelen “pava” adını alacaktı.
Suratlar tüm dünyada büyük yankı uyandırdı, her yerden gazeteciler ve paranormal olay araştırmacıları şehre geldiler. Belmez yetkilileri kısa sürede kargaşadan sıkıldılar. Bunun bir çeşit oyun ya da doğal bir olay olduğuna emindiler. Ancak kısa sürede bunun bir yalan olmadığını öğreneceklerdi.
Kazı
Şehir konseyindeki baskılar üzerine mutfak zemini tamamen kaldırıldı ve altındaki alan kazıldı. İşçileri korkunç bir manzara karşıladı, iki kafasız iskelet ve sayısız insan kemiği. Yerin kazımı bittiğinde parçalara ayrılmış tam dokuz iskelet çıkartıldı ve hepsi 13. yüzyıldan kalmaydı. Pereira’nın mutfağının bir mezarlık üzerine kurulu olduğuyla birlikte burada yatanların vahşice şekillerde öldürüldükleri ortaya çıktı.
Daha sonra yapılan araştırmalar aynı bölgenin Hristiyan, Katolik ve Müslüman mezarlığı olarak orta çağa kadar farklı zamanlarda kullanıldığını gösterdi. Ayrıca birkaç yerel aile, suratların sivil savaş sırasında bu evde öldürülen insanlara ait olduklarını idda ettiler ama çizimler birini karakterize etmesi zor basit yumuşak çizgilerden oluşuyorlardı.
Daha fazla görüntü
Mutfak zemininin kazılması olayı daha da ateşledi. Suratlara ek olarak bütün figürler belirmeye başladı. Dikkate değer olanlardan bir tanesi iki yetişkin kadın ve bir çocuk içeren üç kişilik bir tabloyu andırıyordu. Yüzlerindeki gerginlikten bir konuda kaygılı oldukları anlaşılıyordu. Başka bir kadın figürü ise tamamen çıplaktı. Gözleri olmayan kıvırcık saçlı bir kadına ait ürkütücü bir görüntü de ortaya çıkanlar arasındaydı.
Bazen suratın ya da vücudun bir kısmı ortaya çıkıyordu. Bunların arasında bir sol kol çizimi vardı. Kol kıvrık duruyordu ve parmaklar birbirinin yanına dizili bir noktada bitiyorlardı. Bu da ona bir elden çok pençe görüntüsü kazandırıyordu.
Araştırmalar
Madrid’li parapsikolog German de Argumosa ve Alman paranormal uzmanı Hans Bender olayı incelemek için 1972’nin başlarında olay yerine geldiler. Bir hilenin olup olmadığını araştırmak için herbir suratı fotoğraflayıp bütün mutfağı üç aylığına mühürlediler. Bu işlemde yanlarında kasabanın noteri ve bir Alman televizyon ekibi vardı. Önce tüm yüzlerin üzerine koruyucu malzemelerle kaplayıp kenarlarını, daha sonra da mutfağın kapısını mühürlediler.
Üç ay sonra mühürler açıldı ve koruyucu kılıflar yüzlerin üzerinden kaldırıldılar. Suratlar oradaydılar ve değişim geçirip hareket etmeye devam etmişlerdi. Kasabanın yetkilileri Pereira ailesinin olaydan sorumlu tutmayı bıraktılar. Açıkça görülüyordu ki bu fenomenin arkasında insanlar yoktu.
Olayın en ilginç yanlarından biri de suratların asla birbiri üzerine gelmemesiydi. Yerdeki bir bulanıklıkta birkaç yüze rastlamak mümkündü ama bunlar hiç kesişmiyorlardı. Sanki birbirlerinden haberleri varmış gibiydi. Hatta birgün araştırma için bir fayansı söküp laboratuvara götürmelerinden kısa bir süre sonra yerde, götürdüklerine çok benzer bir surat yeniden belirdi. Fayans geri getirildiğinde ise onun yerine ortaya çıkan yüz çabucak kaybolup gitti.
Fayans ve döşemelerde, radyoaktivite, akustik, x-ray, kızıl ötesi ve mor ötesi fotoğraf testleri yapıldı. Tüm bu araştırmalar gösterdi ki suratlarda bir boya parçası, pigment, nem ya da toprak yoktu. Hatta suratlardan biri laboratuvar ortamında, steril şartlarda tutulduğunda bile değişmeyi sürdürdü.
Sesler (EVP)
Evde olan şey ya da şeyler kendini suratlarla da sınırlamıyordu. 2004 yılında evde EVP(Electronic Voice Phenomenon) kayıtları yapıldı ve bazı şaşırtıcı seslere rastlandı. Bazı eleştirmenler bu seslerin dışarıdan geldiğini ve mikrofonun onları kaydettiğini söyledilerse de bulgular hiç de böyle bir şüpheye yer bırakmadı. Kayıtlarda İspanyolca küfürler, ızdıraplı bağırışlar ve anlamsız cümlelere rastlandı. Araştırmacılardan biri suratlardan birine adını sorduğunda bir erkek sesi “El pelao” olarak yanıtladı. Kayıtlardan tüyler ürpertici birinde ise bir ses Maria’ya ismiyle hitap etti ve “Maria, ben gitmek istiyorum.” dedi.
Juan’ın Ölümü
Suratların ortaya çıkışından birkaç yıl sonra Juan Pereira hayatını kaybetti. Ölmeden önce ise son sözleri ünlü Pava’yı gördüğüydü. Son nefesini verirken onun kendisine gülümsediğini söyledi. Juan’ın ölümünden birkaç ay sonra Maria ve torunu, onun yüzünü duvarda diğer suratların arasında gördüğünü söyledi.
Sonuç
Tüm dikkatli araştırmalara rağmen olayın arkasında bir hileye rastlanmadı. Pereira ailesi zengin değildi ve mutfaklarına hayalet resimleri çizmekten pek bir kazançları da olmadı. Ayrıca tüm yıllar boyunca resimler konusunda ailenin de en az araştırmacılar kadar kafası karışmıştı ve bundan rahatsızlık duymuşlardı.
Pek çok araştırmacı suratların kaynağının psikokinetik enerji ve bu enerjinin baş kaynaklarından birinin de Maria olduğunu düşünüyorlardı. Bu fikri destekleyen en önemli bulgu da suratlardaki ifadelerin Maria’nın o günkü ruh haline göre değiştiklerinin gözlenmesiydi. Maria yaşlandıkça da suratlar daha az değişir olup, netliklerini kaybettiler.
Maria Gomez Pereira’nın ölümü
Maria 3 Şubat 2004’te huzur içinde hayata gözlerini yumdu. Bazı uzmanlar psikokinetik enerji kaynağının ortadan kalkması ile olayların biteceğini düşünüyorlardı. Ama “İspanyol Parapsikoloji Araştırma Kurumu“ yaptıkları incelemelerde suratların Maria’nın ölümünden sonra etkinliklerini kaybetmediklerini buldular.
Otuz yıl boyunca süren araştırmalar sonucu hiçbir bilim adamı ya da uzman suratların ve kaydedilen seslerin ardındaki sırrı açıklayamadı. Bugün de değişmekte olan resimler 5 Real Sokağı Belmez’de ziyaretçiler tarafından görülebiliyor. Birgün sizin de yolunuz İspanya’ya düşerse, onları kendi gözlerinizle görebilirsiniz. | |
| | | |
| |
