Bir gün anneannem odasına çağırdı. Yüzünde bir tutam göz yaşı, önünde açık eski bir bavul vardı. Gel dedi bana, gittim yanına ve bana şöyle dedi:
-Yaşadığın her güzel şeyi nasıl hatırlarsın biliyor musun Mert`cim?
Nasıl diye sordum kendisine:
"Anmalıkla..."
-Anmalık nedir anneanne?
-Anmalık demek yaşadığın bir olayı hatırlatan bir nesnedir, şiir, kıyafet, resim, yazı veya günlüktür. O günü tekrar hatırlaman için yaptığın bir çalışmadır.
-Senin anmalığın var mı peki?
Üzgünce "Var tabii" dedi, ve önünde ki eski bavulu açtı...
-Bak Mert, bu rahmetli dedenin saati görüyorsun yeni gibi değil mi?
Saat gerçektende yeni gibiydi, anneanneme sordum:
-Bu saati neden sakladın anneanne?
-Mert, bu saat dedenin çok kıymetli bir eşyası idi, rahmetli babasından kalma bir saat bu. Babası ölmeden önce ona vermiş, oda babasını hatırlamak için bu saati hep yanında saklamış.
-Ee başka ne anmalıkların var anneanne?
Bavuldan bir bez parçası çıkardı, bez parçasının içinde bir deste fotoğraf vardı fotoğraflar yeni çekilmiş gibiydi ancak siyah beyazdı...
-Bunlar ne anneanne?
-Bunlar dedenle bizim nikah fotoğrafımız Mert.
-Peki dedem nerede?
-Deden o esnada nikah memuru ile konuşuyordu, ve bu resimi çok sevdiğimiz bir amca çekmişti...
-Burada kaç yaşındaydınız?
-Deden 24 ben ise 18 yaşındaydım Mert`cim, o zamanlar gençtik...
Cidden bu güzel abla anneannemiydi? Sordum ona:
-Çok güzelmişsin anneanne.
Ve oda:
-Eee, hep böyle yaşlı değildik ya ! Dedi ve yüzünde ufak bir tebessüm oluştu...
Fotoğraflara bakıyor ve ona devamlı sorular soruyordum. Anneannem anlatıyor ben dinliyordum. En sonunda bembeyaz bir elbise çıkardı ve:
-Bu benim gelinliğim Mert, tam 70 senedir benimle...
-70 sene ha?
-Evet, sende eşyalarının değerini bilir, ve onları iyi kullanırsan senin eşyalarında bu kadar bakımlı kalır.
Ve anneannemin anmalık hikayesinin sonuna gelmiştik. Anneanneme teşekkür edip, hemen odama koştum. Bende o gün üzerimde bulunan elbiselerimi bavuluma koydum ve içine güzel bir yazı ile: "Anneannemin anmalık hikayesi adına koyduğum bir eşya 09.12.2007" yazarak bavulu kapattım. Ve ogünden sonra benimde anmalığım olmuştu...
MERTMERİÇ |
Anılar her zaman gülümsetmeyebilir, Bir burukluk yaşatabilir veya ufak bir tebessüm..
O saat bir gün sana devredilecek, Unutma.. Emanete sahip çık.. Babamdan ve dedemden kalan bir sürü emanet var bende ve bir kutunun içindeler..
Hergün açmak isteyip açmadığım bir kutunun içinde |
