İYİ AKŞAMLAR
Her an telefon çalacak, sen arayacakmışsın gibiyim,
Yüreğimde ufacık da olsa bir umut,
Eşikte ayak sesini duyacak gibiyim.
Hayalin her an yanıbaşımda,
Uzatsam elimi sana dokunacak gibiyim.
Uzaktan bir hayalet gibi en vazgeçilmez seyircinim,
Göz göze gelsek, gözlerimle sevgimi anlatacak gibiyim.
Aklım bir harman yeri, doldurmuş içini ne kaldıysa senden geri,
Keşkeler altında ezilir gibiyim.
Benliğim sensiz, ruhum ıssız,
Sensiz ben biraz nefessiz gibiyim.
Yokluğun bir kor olmuş yakıyor,
Dayanacak gücüm kalmamış gibiyim.
Hep beklesem hiç mi gelmezsin?
Kaç gün geçti sen bilmezsin ama,
Mevsim kışa döndü bak,
Sanki ben azıcık sensiz gibiyim;
Gölgesine sığındığım gece!
Gölgesine sığındığım gece!
Sen söyle hangi ayrılık çıkarır darağacına asılmış gönlümden ipini?
Bir lahzalık sevincimde tıkandı kaldı yüreğime..
Yutkunamadan bir masal daha bitti gönül surlarımda..
Şimdi kalemede meylim kalmadı..
Kalemse bana isyanda..
Artık gönlümden değil yüzümden şiir aktığını söylüyor dostlarım..
Şimdi satırlar ardına saklanmış gözyaşlarıda ifşa olsa yalancı bir baharın sızısını yakar,
kül eder yüreğim..
Seni değil hayatı yalanlıyorum ben!
Şimdi sözlerinle ağlasanda bir kapı daha kapandı aşka!
Kaç kurban gerekir ki bir aşka?
Kaç adak adanır mutluğa?
Eylülde bitti sonunda..
Hayat değilmiydi bizi terkeden acımasızca?
Bir düşten daha uyandım..
Terler içinde kalkıp yine seni sayıkladımya helal olsun hayat sana!
En fiyakalı sözü vurdun gönlümden yana!
Suskun bir aşk kadar felç eden varmıdır yüreği bilinmez ama her kişi aynasıdır karşısındakinin..
Hissetmek için hissetmesi gerek karşındaki suretin..
Ve nasıl hissediyorsan hissediliyorsundur bilmelisin..
Sevgiyi geceyle süsleyen, geceyi bize veren..
Bir örtü çekip üzerine kurtulmak kötü düş(üş)lerden...
Sonra derince bir iç çekip geçmişe hapsetmek senli düşleri..
Bir düşten öte bilmemek için seni...
Hayata yenilmemek ve yalancı bir yâre kanmamak için susturmak gerek harfleri..
Sessiz harfleri ayrı kefeye koyup, sesli harfleri söküp atmak alfabemizden..
Gurur yapma demeyin..
Bu gurur değil sadece acıtmadan yüreğimi,
ağlatmadan gözlerimi, duymadan sözlerini kapatmak bu defteri..
Eee `si işte böyle!
Susuşlarım bundandı..
Susuşum b/aşk`aydı...
Yüzünün akşamında tedirgin
Ruh damıtılmış bu saatte
Damla damla imbikten geçiyor
Akşam işte o bildiğin gibi
Kızıllıktan sonra
Usul usul yaklaşıyor!
Sensizlik ufka düşmüş
Bir çiğ bu vakitte
Biraz mütebbessim, biraz hırçın
Islak ıslak tenime dokunuyor…
Birazdan ayaz çıkacak belli
İçine işliyor adamın daha
Baharın serinliği…
Bir yalnızlık, bir akşam
Gece dediğin bir sessizlik
Bir katran…
Yüzünün akşamında mahzun
Sunmaz ellerin sırrını: dargın!
Şımartılmış yıldızlar dökülür
Bu saate gözlerinden
Zülal gibi dokunur yüreğime
Kimse bilmeden
Ellerin ellerin ve gözlerin
Bu akşam bir başka mahzun
Bir başka tedirgin…
Birazdan gideceksin belli
Bu ayaz gecede
Yüreğime sarılsan,
Fecre kadar yanı başımda kalsan…
her gece
sabaha ağırıyor sevgili
saclarım ömrüne......
gece;
seherlere dargın kalıyor ve sabaha
ömrümde ince bi tını kanıyor
kötürüm bi dünyanın dar sokakları efkar içinde(!)
haki bi renge kapanıyor ömrüm
üşüdüğümde biraz kahır örtünüyorum
oysa senin kadar sevmiştim nergizleri
atıl makyajını döktün boynuma va gittin
boynumda sönük bi ruj lekesi...
ve......gözlerinin fulu karası...!
dudaklarım ezbere öpüyor artık dudaklarını
bütün sözler/im sevdamın maskarası...!
yinede susmalımıyız sevgili?
....................
..................../
SUSUYORUM;
her gece bi ucuruma düşüyor bedenim
her gece uykusu heyelan bi düş
kırılan bi dal gibi açık kalıyor ruhum
kırılan bi dal gibi cıplak
ÜŞÜYORUM;
ve........her sabah düştüğüm ucurumda acıyorum gözlerimi
dokunuşlardan coook uzak...(!)
esrik, yoksun ve kurumaya yüz tutmuş bi sahra ellerim
ah...elerim
yüzünden,gögsünün alargasından yoksun uzak ellerim...
benim olmayan iki nesne gibi geliyor bana
acıdan hissizleşen ellerim kan içinde
artık benim olmayan iki uzvu taşıyor
iki kan ceşmesini yani sevgili....
gözlerim ; pencereler ardına düşmüş , derinligini kaybetmiş bir ,
dünyanın , baş döndüren miğde bunlandıran , duygularıma zorla perişan
olmuş,
resimler gösteren iki subje oluyor...
oysa herşey bu kadar objektif...
herşey yine ansızın oluyor
ansızın buldugum aşk gibi / sevab gibi / şehvet gibi
nasıl alıkoyamıyorsam bütün bunlara kendimi
bir gece oluyor
bir uçurum
düşerken tutunmaya çalışan ellerim / artık benim olmayan ellerim
kan içinde ellerim sevgili. ve bi sabah düştügüm uçurumda açıyorum kendimi.
dokunuşlardan çok uzak...
artık susuyorum sesim ıcınde yankılanıyor
bitirim bir ustura gibi ; rastgele kesiyor saclarımı
beni / düşlerimi.../ömrümü
bütün cogul yanlarımı
tekil bir hasret artık , sesim bile iğrenç geliyor susuyorum susuyorum
susuyorum....
bütün susuşlarım birleşiyor
bütün susuşlarım neden sustugunu bılerek
yüregimin daglık alanlarında örgütleniyor..
bir isyan bir devrim başlıyor yüregimin yaralı
cografyasında..
SORMA
biliyorum sevgili
gözlerim gözlerinde sürekli birşeyler arıyor buluyorda...
sonra dudaklarına yazıyor
dudaklarının yazılmaya unutulmuş sayfalarında
sanıyorumki bu isyanı yalnızca senınle bastırabılırım
peki yaralarımız ? yüregimiz kavim yaraları
eskiden cok eskiden kalan yaralarımız !
Öpsem geçermi ?
Öpsem Geçermi ??
ÖPÜŞSEK GEÇERMİ SEVGİLİ ?... |
