Kardelen çiçeği oldum olası sevdiğim bir çiçektir. Kışın en soğuk zamanlarında bembeyaz, boynu bükük duruşuyla beni hep etkilemiştir. Hikayesini okuduğum zaman çok etkilendim ve bunu sizlerle de paylaşmak istedim.
Bundan uzun yıllar önce
.. iki kır çiçeği birbirlerine aşık olurlar. Birbirlerini çok severler. Her bahar geldiğinde onlarda diğer çiçekler gibi yeni güne merhaba derler.. Bir bahar başında çiçeklerden biri diğerine “Biz diğer çiçekler gibi bahar başlangıcında açacağımıza herkesin soğuktan kaçtığı karlı kış günlerinde açalım ki bütün doğa bizim olsun” der ve ikisi de o bahar açmamaya ve kışın karlar yağdığında buluşmaya karar verirler.
Biri açmak için kış gelip karın yağmasını beklerken;diğeri dayanamayıp o yaz açar.
Bembeyaz karlar yağdığında açan çiçek her yerde sevdiğini aramış ama bulamamış. Ümidini yitiren çiçek sonunda üzüntüsünden boynunu bükmüş. Soğuğa daha fazla dayanamayıp hayatını kaybetmiş.
Ogün bu gündür karda açan ve sevgilisini bekleyen çiçeğe “kardelen”
Sevgilisini yarı yolda bırakan çiçeğe de “hercai” denilir. İşte bu yüzden hayırsız sevgiliye “Hercai” diye hitap edilir.
Umarım hayatınız kardelen çiçeği gibi bembeyaz olsun, hercailer hiç uğramasın yüreğinize...
