Bu hayat bir gözyaşıyla başladı!
Hastanede annemin haykırışları,
Babamın kapıda bekleyişi
ve
Doğagelen mutlu bir aile meyvesiydim ben!
Ben güldürebildim yüzleri!
Belki de ilk yeteneğimdi.
Ben doğaya bağışlandım.
Gözyaşlarımla haykırdım onu görünce!
O zaman elimde sigara yoktu,
Ne de dilimde bir küfür!
Oyuncaklarımla oynar,
Ve de yeni güne merhaba derdim,
Ve derdim yoktu!
İnsan,lisanı konuşmakmış.
Ben hayatı oyuncak bile sandım,
Ama yanıldım, çünkü çocuktum,
Yola çıkmış yeni yolcuydum..
Yunus ÖZYAVUZ |
