Ayrılıktan sonra adım adım ölüm;
Benden ayrıldığının 1.Haftası
Hâlâ sen varsın gibi olmasanda yaşatıyorum işte seni,
ayrılığımız henüz taze ama ben sensiz yapamıyorum seni görürüm umuduyla sokağınızın kaldırımlarında saatlerce oturup bekliyorum hiç gelmedin,yoksun.ve yine belki karşılaşırız umuduyla sürekli gittiğimiz kafede sabahlıyorum kapıdan hep tanımadığım başka yüzler giriyor içeri. yavaş yavaş her şeyden soğuyorum.
10.hafta
Kilo verdim sevgilim zayıfladım
kapımda aralıklı belki özlersin dönmek istersin diye
gördüğüm bütün insanlara seni soruyorum
yaşama sebebi mi gördünüz mü?
cevaplar her seferinde aynı `` o gitti ``.
nerdesin ben burada hergün ölüme yaklaşırken sen nerdesin?
20.hafta;
Bir tuhafım artık kıyafetlerini duvarlara asmaya başladım
anlamsızca pencerede beslediğin en sevdiğin çiçekleri sokağa attım
ben hiç böyle bir adam değildim oysa çiçekleri severdim…
40.Hafta;
Geri dönsende tanıyamazsın sakallarım bir karış göz altlarımın rengi morarmış
içkiye başladım hiç sevmediğim,kokusuna bile dayanamadığım içkiyi
şimdi bir oturuşta onlarca şişe deviriyorum sigarayı günde beş pakete çıkarttım
durmadan içiyorum evimde kırılmayan cam yok yüzümde çizgiler
sokakta görsen dahi tanıyamazsın artık beni
aynalarda farkı gösterir oldu bazen ben bile kendimi tanıyamazken nerde sen..
6.yılı
Artık dönsende olmaz ki sensizliğe bu kadar alışmışken
seninle olmak düzenimi bozar olgun yaşıma aldırmadan
oyuncağı elinden alınmış bir çocuk misali,
balkona çıkıp sensizliği geceye ağlıyorum
sensiz yaşanmıyormuş kahvaltının ne olduğunu unuttum,
çöp evde yaşıyorum bütün eşyalar üst üste
ışığım yok,sularım kesik,raflar,çerçeveler,sevdiğimiz kitaplar,
duvardaki resmin toz içinde en sevdiğin kıyafetlerin soldu artık
vücudumun her yerinde kibrit çöpüyle yaptığım adın kazılı
şimdi nerdesin,kiminlesin bilemem belkide mutlusundur iki çocuğun vardır
kim bilir belkide benden önce hayata gözlerini kapatmışsındır.
10.Yıl;
Daha çok yaşlandım saçlarımı beyazlar örttü, sopalarım olmadan
rahat kalkıp sensiz sokaklarda gezemiyorum
bazen yaşlandığımın bile pek farkına varamıyorum
hafızam gelip gidiyor arada,
artık ölüm yakın bunu hissediyorum
kurduğum hayal seninle yaşlanmaktı kaderim sensiz ölmekmiş
biliyor musun bu yaşıma aldırmadan,
hâlâ sağdan soldan bulduğum içkileri içiyorum,
sigara desen son paketim cebimde
üzerimdeki kıyafetleri değiştirmeyeli kırk gün oldu bilemedin kırkbeş,
sokak adamıyım ben her kaldırımda çürüyen bedenimin kokusu var
bakma hâlâ evimin olduğuna köpek bağlasan durmaz karar verdim öleceğim,
intihar düşünüyorum duvardaki tozlu resmini silip göğsümde sakladım,
üzerimi değiştirdim üzerimdeki tişört senin kokusu senin,
sen gibi nokta koyacağım satırlarıma,
evden çıktım;
şimdi bütün efkarımı sövdüğüm uçurumdayım
manzaram mavi sularıyla bana ağlayan deniz
Ölüme son beş adım;
Şeytan kulağımda
’hadi yap şunu sadece birkaç adım kaldı’’
Ölüme dört adım.
Zihnim bulanıyor gözlerim dönüyor
rüzgar çok sert esiyor üşüyorum…
işte bir adım daha…
Şeytan yine kulağımda;
o şimdi seni öptüğü gibi başkasının dudaklarında hayallerde,
bırak kendini kurtul iliklerim titriyor titreyişim korkudan değil..!
Ve bir adım daha;
Uçurumun dibi göründü kayalıklar sivri dalgalar adeta beni çağırıyor
Hadi kapat gözlerini sonsuzluğa bir ayağım havada hayal ediyorum
ilk öpüşün aklımda ama o dudaklar bana ihanet etti
Son adım;
İşte bu;
Gök gürüldüyor, bulutlar ağlıyor,
yağmur damlaları tokat gibi yüzüme çarpıyor
dalgalar kudurdu,kayalıkları dövüyor
şeytan senin kılığında karşımda kollarını açmış bekliyor
işte karşımdasın bir adım atsam sarılacağım
sadece bir adım rüzgar saçlarının kokusunu içime işliyor ,
her şey isyanda ağaçlar,yağmurlar,yer gök çığlık çığlığa
çığlaklar arasında sana geliyorum sevgilim gözlerim kapalı
son sigaram dudağımda kollarımı açıp bıraktım kendimi boşluğa…
ben uçurumdan savrulup düşerken son saniyelerimde bile
hâlâ seni düşünüyor seni seviyorum,
yağmur durdu dalgalar bedenimi alıp çekip gitti…
şeytan yok adımlar saymıyorum artık çığlıklar kesildi
sessiz bir gece var şimdi sessiz gürültüsüz rüzgarsız bir gece..
Sen gittin ve ben bittim. | 
