NIYE BEN DIYEN HERKES ICIN....
Brenda yamaç tirmanisi yapmak isteyen genç bir kadindi. Bir
gün cesaretini toplayarak bir grup tirmanisina katildi.
Tirmanacaklari yere vardiklarinda, neredeyse duvar gibi dik, büyük ve kayalik bir yamaç çikti karsilarina. Tüm korkularina ragmen, Brenda azimliydi. Emniyet kemerini
takti, ipi yakaladi ve kayanin dik yüzüne tirmanmaya basladi.
Bir süre tirmandiktan sonra, nefeslebilecegi bir oyuk buldu..
Orada asili dururken, gruptan yukarida ipi tutan kisi dalginliga
düserek ipi gevsetiverdi. Aniden bosalan ip, hizla Brenda nin gözüne
çarparak lensinin düsmesine neden oldu.
Lens çok küçüktü ve bulunmasi neredeyse imkansizdi.
Lens yamacin ortasinda bir yerlerde kalmisti ve Brenda artik bulanik görüyordu.
Ümitsizlik içinde Brenda, lensini bulmasi için Allah a dua edebilirdi yalnizca..
Ve içten içe düsünüp dua etmeye basladi. "Allahim! Sen bu anda buradaki
tüm daglari görürsün. Bu daglar üzerindeki her bir tasi ve yapragi
bildigin gibi, benim lensimin yerini de biliyorsun. Onu bulmama yardim et."
Patikalardan yürüyerek asagi indiler. Asagi indiklerinde,
tirmanmak üzere oraya dogru gelen yeni bir grup gördüler. Iclerinden biri
"Aranizda lens kaybeden var mi?" diye bagirdi.
Brenda nin sonradan ögrendigine göre, lensi bir karinca tasiyordu
ve karinca yürüdükçe yavasça kayanin üzerinde hareket edip
parlayan lens kizlarin dikkatini çekmisti.
Eve döndüklerinde Brenda lensini nasil bulduklarini babasina
anlatacak ve bir karikatürcü olan babasi da agziyla lens
tasiyan bir karinca resmi çizerek, karincanin üzerindeki baloncuga bunlari
yazacakti:
"Allahim! Bu nesneyi neden tasidigimi bilemiyorum. Bunu
yiyemem ve neredeyse tasiyamayacagim kadar agir. Ama
istedigin sadece bunu tasimamsa, senin için tasiyacagim..."
"BU YÜKÜ NIYE TASIYORUM" demeyin.....
|
