sevme biçimlerinin en kederli, lakin en haysiyetli olanlarındandır. kaç aşk bilirim ki söylenmediği için yıllarca yaşar. dile döküldüğünde eriyeceğini bilen, akıllı aşklardır bunlar. karşı tarafın bilmeden yaptığı bir jest, bir davranış, bir el hareketi ya da konuşurken dudakların aldığı alakasız bir biçimle başlar, yıllar içinde hayalgücünün tozlarıyla beslenerek serpilir, devam eder. söylenmemiş aşkın güzelliğiyledir. budur.
bu durumun ya$anmasi icin gizli kalmasi gerekmez duygularin.lakin duygular aciklandiktan, her$ey aciga ciktiktan sonra alinan hayira ragmen insan uzaktan sevmek eylemini pek tabi icra edebilir.bunun sebebi hayirin ki$iyi tatmin etmemesi, ya da sevmeyi unutturacak kadar cok hayir denmemisidir.
bazen aşık olunan kişi 3. kişidir. yani bir ilişki zaten yaşanmaktadır. işte o zaman 3. kişiyi böyle bir üçleme sokmanın yakışı kalmaz. zaten gerçekten seviyorsanız onu da böyle bir sorunun içine sokmazsınız. kendi acınızı kendi kendinize yaşarsınız. işte o zaman uzaktan seviyorsunuz demektir. yani vahim durumdasınızdır.
bagirip bagrip sesini bi turlu duyuramamak. yirtinmak kendini paralamak. belkide hickirmadan avaz avaz aglamak, hap$ururken gozlerini acik tutmaya cali$mak, cirkin bi istanbul kisinda yada acitan bi kars ayazinda "hava ne de guzel" taklidi yapmak. ama olmuyor haliyle sevilmiyor koklamadan ve dokunmadan, konu$madan olmuyor.. kendini aciz hissettiginde gozlerine bakmadan olmuyor. icten ice sovduruyor ve kusturuncaya kadar ictiriyor
onun adının harflerine tek tek mektup yazmaktır, budur.
onun cismine, varligina, hayatindaki mutluluk ve uzuntulerine, icindeki kalbine onun yakinindakilerin isteyip de yapamadigi yogunlukta dokunabilmek, verebilecegi tek sevgisini belki de hic paylasamayacagi bir ruha tamamiyle teslim edebilmek.
|