ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

ENBÜYÜK FENERBAHCE    6689

Ellerine Saglik  paylaşimin icin tşk

Chat City nin Minik Gelinleri

HurremSuItaan

Nefertiti585

OnLyRaP34

zuzuzezezizi

autumn1

EgeGzeli

xElinay23x

kopyakalp

manolya41

Melissa606

ooomygirlll

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Konuyu Açan : FrankfurtYakisiklisi

_____________________________________________________________________


Küçük bir katkım olsun istedim... Bu da benim gelinim...



HurremSultaan

Bu çok özel. Onun için kısık sesle söylemeliyim: seni seviyorum. Araya çok sıfatını yerleştirmedim. Yerleştiremedim. Çünkü sevginin tüm çıplaklığıyla orada durduğunu düşünüyorum; o kadar mutlak ve sıfat gerektirmeyecek kadar durduğunu…

Sevgim duruyor. Sen duruyorsun. Gitmemen için her sabah dua ediyorum. Sonra dualarımın ters tepeceğinden korkuyorum. Kaybetmekten korkuyorum. Seni ve sevgini. Sanki bir an gelecek ben tüm çılgınlığımla, deliliğimle, kontrolsüzlüğümle yine bir hata yapacağım ve sen "puf" olacaksın. Her duamda senin sabun köpüğü olmaman için kime olduğunu bilmeden yalvarıyorum.

Sen bana nazik olmayı öğrettin. Yalvarmalara kızarsın. " Yalvarmamayı becerdiğimi sanıyordum. Ama işte olmuyor. Ricanın yeterli olmayacağını düşünüyor olmalıyım ki, gözümün önünden hep yalvarma cümleleri geçiyor. Utanıyorum.

Buna rağmen, tüm kibirimle çok bilen cümleler kurup duruyorum. Seni kırıyorum. Garip bir öz-güvensizlik durumu bu. Nereden çıktığını bilemiyorum. Gerçekten. Bilsem yok etmez miyim? O kötü adamların zavallı karıncalara yaptıkları gibi, çıktığı deliği çimentoyla örtmez miyim?



Seni özlemekten korkuyorum. Biliyorsun, ben özlediğimde sanki dünyamın sonu gelir. Geceleri sen uyuduktan beş saat sonra uyuyabiliyorum. Yani, bu beş saatlik arada nefesini dinlemiyorum, ne de bana özel kalbinin vuruşlarını. Seni özlememek için her gece rüyalarını kaydediyorum. Gerçekliğini oralarda yakalamayı, tüm yaşamalarına sahip olmayı umuyorum. Seni özleme riski gerçekleştiğinde bunlarla avunmayı planlıyorum.

Seni tüketmekten delicesine korkuyorum. Tek başına ayakta durma ön-kabulünün alışkanlığıyla bunu hiç seslendirmiyorum. Düşünmüyorum bile. Garip bir öz-güven durumu bu. Sense tüm olağanlığınla hayatımın tüm noktalarına nüfuz etmeye devam ediyorsun.

Boşluğumun karanlığını delmenden korkuyorum.
Delikten irin çıkmasından korkuyorum.
Müziğin kesilmesinden korkuyorum.
Filmin bitmesinden korkuyorum.
Salondan erken çıkmaktan korkuyorum.
seni kaybetmekten
seni öslemekten
sensiz yaşamaktan korkuyorum kısacası


seni kısık sesle seviyorum.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Konuyu Açan : FrankfurtYakisiklisi

Geleceğini Biliyordum

Savaşın en kanlı günlerinden biriydi. Asker en iyi arkadaşının az ileride, kanlar içinde yere düştüğünü gördü. İnsanın başını bir saniye siperden çıkaramayacağı gibi bir ateş altındaydılar.

Asker teğmenine koştu hemen:
- Komutanım, bir koşu arkadaşımı alıp geleyim mi?
Delirdin mi? der gibi baktı teğmen...
— Gitmeye değmez oğlum, arkadaşın delik deşik olmuş. Büyük olasılıkla ölmüştür bile. Kendi hayatını da tehlikeye atma sakın!

Ama asker o kadar ısrar etti ki, teğmen izin vermek zorunda kaldı.


- Peki, dene bakalım!


Asker yoğun ateş altında fırladı siperden ve mucize eseri, arkadaşının yanına kadar gitti, yaralı arkadaşını sırtlandığı gibi taşıdı. Birlikte siperin içine yuvarlandılar.


Teğmen koşup yaralıya bir göz attı ve nefes nefese bir kenara yıkılmış askere döndü:·- Sana hayatını tehlikeye atmaya değmez, dememiş miydim? Bu zaten ölmüş...


- Değdi Komutanım, değdi! d edi asker.
- Nasıl değdi, arkadaşın zaten ölmüş, görmüyor musun?
- Gene de değdi komutanım, çünkü yanına vardığımda henüz yaşıyordu...


Ve onun son sözlerini duymak, dünyalara bedeldi benim için...
Ve, hıçkırarak, arkadaşının son sözlerini tekrarladı:
Geleceğini biliyordum!



GELECEĞİNİ BİLİYORDUM!                                                                                          Not : Alıntıdır
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Kalbimizde Arkadaşlık denilen bir mucize var  nasıl olduğunu, nasıl başladığını bilemezsiniz ama bunun özel bir armağan olduğunu, Allah ın bir lütfu olduğunu bilirsiniz
Gerçekten de arkadaşlar nadide mücevherlerdir  Yüzünüzü güldürüp, başarmanız için cesaret verirler  Sizi dinlerler ve kalplerini açmaya hazırdırlar. Bu Arada Kusura Bakmayin Arkadaşlar Benim Vip im Olmadıgı İçin Abimin Nick i İle Konu Açiyorum Bütün Arkadaşlarima Selam Olsun .

Konuyu Açan : FrankfurtYakisiklisi