İçimdekiler taşsa da boğsa beni. Nefesimi kesse, hayatım gözlerimin önünden geçse.Film şeridimde olur muydun? Görmesem de seni ,sesin yeter miydi görüntün için hareketsiz karelerinle birlikte?Yeterdi elbet ben canlandırırdım o kareleri çünkü gezerdin özgürce düşlerimde,benliğimde.Peki denizlerde yüzebilir miydim senle? HAYIR! Yüzemezdim! Sen alır başını giderdin, bense dalgaların altında denizin sonsuzluğunu göğüslemeye çalışırdım umarsızca. Sen bulurdun kendine üstüne çıkacak bir gemi ,bense kıyılara vururdum cansızca. Sen sahillerde dolanırken coşkuyla için ezilmezdi bile beni gördüğünde. Kızabilir miydim sana aldırmıyor diye? HAYIR! Kızamazdım hakkım yok biliyorum çünkü. Ben o hakkı teslim edeli çok oldu biliyorum.Ya bir kez daha ölebilir miydim?Ölür mü insan ikinci kez?Evet… Ben ölürdüm sen istesen hem de defalarca ölürdüm. Seni görebileceksem dirilir gene ölürüm hem de ölüm nerden nasıl gelecek umurumda olmadan.Umurumda olamazdı ölüm çünkü sen umurumda olandın.Tek bir şeyi umursardım bu hayatta o da sen.Şimdi umursamaz oldum galiba.
Ah yine ağlıyor kalemim benim yerime çünkü bende ne yaş kaldı nede görebilecek bir göz. Tuz tadı taşımıyor gözyaşlarımın izi bile.Sen bilir misin gözyaşları bitimini?Bilmiyorsun, biliyorum çünkü hala görüyor gözün.Hala tadabiliyorsun varlık ruhunu.Ben tadamıyor ancak seziyorum.
Bak yine yanıyor kalemim benim yerime.Yanıyor da yanıyor elimi alevi sarıyor.Yangınlar büyüyor içimde yangınlar çıkıyor beynimin her sokağının köşesinde.İnliyor kağıdım,kanıyor, sıcak kalemin ucuyla dağlanıyor. Her kelime BİRBİR kağıdımın vücuduna.Kağıdım harap,kalemim harap,ben harap.
Off yine karanlıklar,off yine saklanmalar,off yine beynimin içindeki sancılar.Gidin başımdan uğultular.Gece fısıldama onun adını.İstemiyorum senin yüzünü,çıkıp gelme siluet.Kal yerinde! Her şey sussun ve kalsın köşesinde.Ahh kavruluyor içim , gidiyor ruhum beni bırakıp yerken kendimi ben için için.Nedir bu yakarış , nedir bu acı?Neden ve kim için?Susturun feryadını gecenin. Yalnızlığım konuşsun.Hatta sende sus yalnızlığım.Sadece öksüz kalbimin sesi çıksın bekleyin bir dakika.Şşşş!!!
Kalbim? Duyamıyorum sesini söndürdüm gündüzü,susturdum her şeyi sırf seni duyabilmek için.Eee nerde ses?? …
Susmayın şimdi. Hadi çığlıklar atın isterseniz.Bekliyordunuz ya söylenmek için.Çekip gitmişim ben bakın çoktan sessiz.Yollara düşmüş kalbim bir çare ve sensiz.Acıtmıyor artık hiçbir acı,yanılgı,düş kırıklığı.Kalbi olmayan acır mı?Hissetmiyor elim, hissetmiyor bedenim, hissetmiyor işte.
Hissedemiyorum!
Bak gördün mü sensiz de yaşayabiliyorum. İnan geçti her şey benden üzülmüyorum.
Kalemim üzülüyor ,kağıdım üzülüyor , odam üzülüyor ,sevgim üzülüyor.Ben üzülemiyorum inan ki. Ne yaparsın ölüler hüzünü ve mutluluğu tadamıyor ki…
Sen yine kollarına sevgiler al,ben ölürüm sen yeter ki HOŞÇA KAL…
Egem Yağmur... | 
optimist02 : Son 10 Okey Müsabakası