fiogf49gjkf0d Acaba
Dönelim
Döndürsün bizi
Kalbin akıp giden bulutlara benzeyen sesi
Yağmursuz bir yağmura açılmış kapılardan
Ve akılda kalan bir yokuştan
Ve yalnız çocuklara özgü o sonsuz sinema koltuklarından
Ve çocukluktan
Dönelim
Dönelim mi biz
Gençlikten, oralardan
Mutluluğu bir kabuk gibi saran mutsuzluklardan
Dönelim mi acıya
Acıya, büyük acıya
Ve soralım mı acaba
Ey büyük yalnızlık insansan eğer
Bir kaya
Dalgalar yalarken onu
O bakarken kaskatı kalabalıklara
Ah, kalbin bulut bulut akan sesi.
Bütünüyle bir semte benziyor Ruhi Bey
Binlerce, on binlerce kedinin hep birden kımıldadığı
Kedilerden örülmüş bir semte
Ve soğuk bir tuvalde yerini bulamamış renkler gibi
Soğuk ve ayakta tutan çelişkileri
Bir görünümden bir başka görünüme kolayca sıçranan
Her şeyin, ama herşeyin çok dıştan farkedildiği
Eh belki de bir satır fazlalığı ya da bir satır eksikliği
Belki de genç bir şairden ödünç alınan.
Yürüyor mu, yürümeyi mi düşünüyor Ruhi Bey
Düşünmesi daha mı sonra koyuluyor yola
Nereye gidecek ama, nereye varacak sanki
Yoksa bir oyun tadı mı buluyor bunda
Oyundan atılmaktan korkmayan bir oyuncu gibi
Boşvermiş de sanki oyunun kurallarına
Üstelik son bölümde, perdenin kapanmasına
Azıcık vakit kalmış
Ya da vakit var daha. Ama ne çıkar
Gövdenin yazgıya başkaldırması mı
Ruhi Beyin
Başkaldırması mı yoksa
Vaktinden önce anlamanın şaşkınlığı mı
Vaktinde anlamanın sevinci mi
Ya da biraz geç kalmanın
O gereksiz tedirginliği mi
Hangisi
Ama belli ki sonundayız her şeyin
En sonunda.
< =https://www.ideefixe.com/vitrin/arama_sonuc.asp method=post>Edip Cansever | |
fiogf49gjkf0d Unutamadım..
Ne yazılmalı ki silinip gitmesin, ne söylenmeli ki unutulup bitmesin.
Sessizlikle başlayan bir hikaye bu. Eğer başladığı gibi bitecekse sonu,
yaşanan her ne warsa sil, gitsin. Hayallerde gerçek gibi yaşarken seni,
umutlarda bitti bir zaman, sewgiler de.
Seni sewiyorum çünkü ne zaman şiir okus*** mısralarından sen akıyorsun,
gözlerimden yaşlar süzülüp resmine damlıyor, sessizlik sararıyor içimde,
susuyorum.
Tam buldum dediğin anda kaybetmek nedir bilir misin?
Atılmışlığı hissettiğin oldu mu?
Hayaliyle yaşamayı ezberledin mi?
Delicesine sewdiğin ama onun seni sewmediğini öğrendiğin o anı hiç yaşadın mı?
Onun eksik yanlarını bile sewebildin mi ?
Terk edilişe ilk defa görüyormuş gibi baktın mı?
Elwedasız ayrılıklar acıttı mı içini?
Göz kapaklarına inat, uyumadığın oldu mu gecelerce?
Sadece mum ışığının aydınlattığı odanda onu düşündüğün oldu mu saatlerce?
Ellerin onsuz kaldığında üşüdün mü?
Duyuyorum susuyorsun, yine susuyorsun, tıpkı her zamanki gibi söylemiyorsun.
Seni sewiyorum çünkü her gün biraz daha tükenirken her şey, benliğim sessizce
inliyor ben susuyorum. Bir an elinden tutuyorum, biran sonra belki de tamamen
elimden kayıp gitmiş oluyorsun, anlayamıyorum.Yine sensiz kalıyor kollarım,
yine ıslanıyor gözlerim. Yaşamam için tek nedenimdin sen. Fakat binlerce
sebep vardı seni sewmem için Mügem.
Seni sewiyorum çünkü yaşanacak bütün imkansızlıklarda sen warsın.
Bir yerlerim acıyor durmaksızın. Sessizliğin çok şey söylese de bazen
susmanda incitir beni. Bilirim, belki de en iyi ben bilirim ki, susmasını
bilmek, bildiğini söylemekten daha zor. Bir uçurum gibi derinleşen
sessizlik, bizi birbirimizden ayırdı bile. Yenildik dostluğumuza, zamana,
yalnızlığa, yenildik işte! Sinsice sardı sessizlik, böyle birdenbire,
ansızın... ve ben hala unutmam gerektiğini söyleyenlere inanmıyorum.
Hissettiklerimi söylemektense dost kalmayı, seni sensiz yaşamaktansa susmayı
tercih ederim. Senin beni sewme fikri bile beni mutlu edebilecek kadar güzel
we asil!
Seni sewiyorum çünkü sen benim siyah beyaz dünyamı renklendiren o çok az
şeyden birisin. Sensiz her andan korktum, korkuyorum. Alıp gitme ellerini,
alıp gitme gülüşlerimi, götürme düşlerimi. Sen benden gittin gideli öyle
bıktım ki sensiz kendimden.
Seni seviyorum çünkü hala bir şeyler var vazgeçemediğim. Ben herkes için şiir
yazmazdım, bu hep tuhaf gelmişti. Fakat şimdi senin için şiir yazmamak tuhaf
geliyor. Bu yıllarca sürecek we de hiç dinmeyecekmiş gibi düşünürken
görüyorum ki anlamını yitiren birşeyler war aramızda.
Seni sewiyorum çünkü tam her şeyden wazgeçmiştim ki, karanlığımın perdesini
yırttı ellerin. Ama yine diren dik sessizliğe, hala konuşulmadan kalan öyle
çok şey war ki! "Sustuğun yerde bir şeyler kırılıyor"
Nasıl söyleyeceğini sende bilmiyorsun besbelli.. Susman gerekiyor diye
susuyorsun belki de, dostluğumuz için..
Kalbim sendeyken her adımda, aklım sendeyken her dakika, unutmadım,
unutamadım işte!
|
fiogf49gjkf0d 
$imdi kimse biLmiyor ne yaptığımı ne ettiğimi.. Sussam ne fayda,konu$sam ne fayda. NasıL oLsa kimsenin haberi yok. FaiL-i meçhuL doLa$ıyorum $imdi. . Ufukta yeLkenLiLer görüLüyor. Ama ben susmayı tercih ediyorum. Kimse anLamıyor !
ELimde değiL konu$mak,anLatabiLmek gerçekLeri. ELimde değiL sevdiğimi söyLemek,ispatLayabiLmek. Susuyorum sevdiğim biLmiyor,anLamıyor! En iyi çözüm diye dü$ündüğüm zamanLarın birindeyim $imdi. İLginç buLuyorum bazı $eyLeri. Bırak gözLer konu$sun $imdi. .
Bakı$Larına anLam yükLüyorum. Her bir harfinde bir "sen" döküLüyorsun gizLi heceLerimin. . Sustum $imdi! GözLerim anLatıyor gizLi $eyLeri. "Seviyor" diye haykırıyor i$te.. AnLamıyorsun!! Sus.. Konu$muyorsun da zaten.. Bırak gözLer konu$sun $imdi
Kanayan bir yarasın yüreğimde.. AcıLarım kefen sarmı$. Hissediyorum i$te. ÖzLem kokan yarınLara güzeLLik ekLiyorum kendimce.. Sen yarasın yüreğimde.. Sustukça acıyor i$te biryerLerde..
Tam diyorum, bitsin artık bu i$kence! Ama..oLmuyor i$te.. Yapamıyorum bazı istedikLerimi.. Okadar $ey istiyorumki biz e dair.. Konu$sam ne fayda edicek keLimeLerLe sınırLanmıyorki.
Sustum i$te yine, $imdi... AnLa artık haLimden, duy sesimi !
Sustum i$te yine, $imdi... Bitsin artık bu i$kence, dön geri !
Sustum i$te yine, $imdi... GözLerine hasret kaLdım, sevsen ya beni |
Forumları takıp edenlerr...
