Unutma 


İnsan unutur. 
Çektiğini ,acılarını,gördüklerini. 
Zamanla sisli ufuklara atar 
Sende dağlar ardına atma, 
Unutma beni 
Bir suç işlesem, 
Gül bahçesindeki güllerin dibinde 
Minicik bir mine olsam 
Bazen sel olup üstüne yağsamda, 
Kahır misali, 
Sakın unutme beni. 
. 
Hani dalgalar sahile vurur, 
Hınçla,gururla,sevgisiz. 
Kumları evvela kucaklar.sevgi sanırsın. 
Sonra birden bırakır gider. 
Bir yığında yanında götürerek, 
Sende kıyıda ,hüzünle bırakma emi. 
kumsal gibi unutma beni. 
. 
Arı toplar istediğini! çiçeklerden hoyratça. 
Daldan dala konarak, 
Renk den renge uçarak, 
Nefes alıp vererek çiğerlerde hava gibi, 
Bir daha aynısı solunmaz. 
Gidenlerin adımlardan izi bulunmaz. 
Sende hatıralarda unutma beni 
. 
Gündüz indirir göz kapaklarını. 
Saçar birer birer yıldızlara ışığını. 
Giderken ayrılıklara karanlıklara. 
Gölgeler ardında yürür,ben gibi, 
Güneş tepedeyken gölgesiz 
Sakın unutma beni. 
. 

Kalbin kırılırsa yaşamın çarklarında 
Kinlerini kusarlarsa,yüzüne korkusuzca. 
Ufacıcık bir ara soluk istersen, 
Taze bir nefes al yine 
Dertlerin arasında, 
Sevgimi hatırla, gözlerimle!!! 
Sakın beni unutma. 
. 
Dalgalardan bıkmışsan,yorulmuşsan, 
Sığınmak istiyorsan bir limana 
Yağan üzüntülere bir şemsiye var diyorsan 
Kardan, soğuktan donmuşsa yüreğin. 
Ellerin boş dönmüşse,umutlarından 
gidişi var olup,dönüşü olmayan yollardaysan 
Arkana bakmadan gittiğinde. 
Toprağın tükürdüğü kuru ot gibi 
Unutma beni. 
. 
Zaman atar saniyeleri,dakikaları geriye. 
Mevsimle kovalamaca oynar. 
Olaylar yaşamlar tarih olur. 
Hiç birşey aynı olmaz,aynı yaşanmaz. 
Sende geçmiş bir harf kümesi gibi 
unutma beni. 
. 
Ana karnından ayrılır çocuklar. 
Süt emdiği memelerden de. 
Sevdikleri baba ve anneler 
Çerçevelerde kalır donarak. 
Her rengi giy severek, beğenerek 
Sakın beyazı ve beni unutma 
. 

Günah ,sevap,aşk, cennet ,cehennemde var. 
Koştururken yaşam gerçeklerinde, 
Göz yaşlarınıda unut,aktıkdan sonra. 
Bir çiçeğin tohuma durduğunu da farketme. 
Hayallerde yaşa istersen. 
Ama gerçeği ,gönül cennetimi unutma. 
. 

Haksızlığa uğradığında korkma. 
Mutluluğa kavuşursan, hep var olacak sanma. 
Bir avuç keder topla topraktan. 
Etrafa saç ihanetle, kır umutları 
Yeşili çıkar,at yapraklardan 
Bunların arasında,kahkaha çiçeğini , 
Hak kı ve beni sakın unutma. 
. 
Hiç bir şeyden fazla değilim... 
Hiç bir şeyden az da değilim. 
Gönül yolcusuyuz .yürür gideriz 
Ne olursa olsun sakın beni . 
Ve SÖZ ünü unutma. 

Dertler deryasında yüzemeyen bir balık
Pusulası kırık rotasız köhne bir gemi gibi
Çengeli pırlantadan fırsatçı ikizlerin oltası
Vurgun yedim senden sana bilmeden
                                       

Ateş ve su…
Birbirine düşman iki âşık!
Su ateşi affettiğinde buhar olur gider…
Fedakâr baharlar gibi sırasını salar
Ateş yine yakar, yine yakar…

  

  

SENDEN KALAN İZLER ---------------------------------***((((()))))***--------------------------------- Yalın kişiliklerin icraatlarına meyleden saki sencilik portresi duvarımda Meziyetsiz kusuriyetlerin topuk uçlarında ezilen dizelerimin feryatları ile Nasır tutan kalplerin yok olmuş yarınlarına kanar "GÖK" gözlü Leylalar Adalet yeminlerine bir isyan şekillenir kurtlanmış yaralarımın koçanında Âşıklığa kayan gönlümün boyasını tırnaklarınla kazımıştın acıtarak Senden başka ne çıktı fırınlanmış sim astarımın altından, senden başka ne? İlk Nefesimden bu yana aradığım Ab-ı hayatı bulmuştum tükürük bezlerinde Ortada kalan yüreklerde bir yatıklık sezdim, Sodom’dan kalan bir hastalık Sevgiyle baktığın gözlerimin rengi soldu, âmâ oldu karanlık deryalarda Dalgalı saçlarını süzerdim, süzerdim de alabora olurdum parçalanırdım Dudaklarından dökülenler söz değildi sanki aşk-ı ferman varakası Yazık oldu hayallere, erleşemedi! Mertleşemedi! Şımaramadan öldü! Sıcacık ikliminin kabuklarından çiğ damlası gibi düştüm ayaklarına Yanılgı istilalarının gölgesinde köleleşen aşk töresinin kurbanı oldum Dağları deldiren, çölleri yürüten, alev alev yakan aşklar mı büyüktü Yoksa parklarda, banklarda sabahlattıran aşkın mı küçüktü bu âlemde? Dizlerimin üstüne çökerdim önünde, semmikatil kesilirdi sözlerin! Çift taraflı aynaların azizliğiyle bocalanır kara sevdamın yüzsüzlüğü Kuru kalabalığın içinden önce kokun sonra yokluğun çıkagelir karşıma Derdi veren Yaratan dermanı da verir elbet diyerek beklerim sadakanı Acı çekmenin zevki bu kadar mı tatlı olurdu Ey mahareti dilinde olan Terk edilmişler matinesine gönderdim yiğitlik ibaresinin ilk beş harfini Çamurdan yaptığım oyuncaklarım vardı arkamda bırakamadığım, kırdığın! Anarşist ruhlar sahte cennetlerin kapısında uyuklarken ben sana kaçardım… “Aşk Kutsaldır” dediler bana, ulaşamayacağım kadar kutsal olduğunu bilemedim Kulluğuma sarmalanan nefsinin pislikleri zehirledi köpekleşen gururumu! Mahcubum gençliğime, mahcubum geçmişime, mahcubum geleceğime… Bugünüm meçhul! Kaçarım… Kaçardım da ölüme susardım Ölüm güzeldir, siyah-beyaz kadar güzeldir En az haftada iki kez ölmek gerekir İçi papatya dolu çukura yatıp beklemek Kendimizi öldürüp tekrar doğmak gerekir Buna ben inanmadım sen niye inanasın ki?

 

 

·IScaRLetI· nickli arkadaşa;

SEN OLMALIYDIN ŞİMDİ adlı şiirin ayzarı Gülten Kahraman`dır. Keşke bunu da yazsaydınız...

SENİ SEVİYORUM