ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

önemli değil, umarım herkes kendine bişeyler katar....

Bu yazi gerçek bir ask hikayesini anlatmaktadir ve yazilarin hepsi asik delikanlinin günlügünden alinmistir.
10. sinif
Ingilizce dersinde yanimda bir kiz oturuyordu onun için benim en iyi arkadasim diyordum... onun ipek gibi saçlarina bakip onun benim olmasini istiyordum... Ama o bana benim ona baktigim gözle bakmiyordu bunu biliyordum, dersten sonra kalkti ve geçen gün sinifta olmadigi için o günün notlarini istedi ona notlari verirken bana tesekkür etti ve yanagimdan öptü. Onu sadece arkadas olarak istemedigimi bilmesini istiyordum, onu çok seviyordum ama söyleyemiyordum nedenini bilmiyorum ama çok utaniyordum...

11. sinif
Telefonum çaldi, arayan oydu ve agliyordu bana askin nasil kalbini kirdigini anlatti, beni evine çagirdi, yalniz kalmak istemedigini söyledi, bende tabiki gittim, koltuga, onun yanina oturdum, güzel gözlerine bakmaya basladim ve onun benim olmasini diledim, 2 saat sonra Drew Barrymore un bir filmi basladi ve onu izledik filmi izledikten sonra uyumaya karar verdi, bana her sey için tesekkür etti ve yanagimdan öptü. Onu sadece arkadas olarak istemedigimi bilmesini istiyordum, onu çok seviyordum ama söyleyemiyordum nedenini bilmiyorum ama çok utaniyordum...

Son sinif
Mezuniyet balosundan bir gün önce yanima geldi ve "çiktigim çocuk hasta ve partiye gelemeyecek" dedi, benimde çiktigim biri yoktu ve 7. sinifta birbirimize söz vermistik eger çiktigimiz biri olmazsa partilere birlikte gidecektik, "en iyi arkadas" olarak. Ve partiye birlikte gittik, o aksam çok güzeldi, her sey yolunda gitti, partiden sonra onu evine kapisinin önüne kadar biraktim, kapinin önünde ona baktim o da bana o güzel gözleriyle gülümseyerek bakti. Onun benim olmasini istiyordum... Ama o bana benim ona baktigim gözle bakmiyordu bunu biliyordum, bana "hayatimin en güzel zamanini geçirdigini" söyledi ve yanagimdan öptü. Onu sadece arkadas olarak istemedigimi bilmesini istiyordum, onu çok seviyordum ama söyleyemiyordum nedenini bilmiyorum ama çok utaniyordum...

Günler, haftalar, aylar geçti ve mezuniyet günü geldi çatti...

Sürekli onu izledim onun mükemmel vücudunu seyrettim. Diplomasini almak için sahneye çikarken sanki havada süzülen bir melek gibiydi. Onun benim olmasini istiyordum... Ama o bana benim ona baktigim gözle bakmiyordu bunu biliyordum. Herkes evine gitmeden önce yanima geldi ve aglayarak bana sarildi sonra basini omzuma koydu ve "sen benim en iyi arkadasimsin, tesekkürler" deyip yanagimdan öptü. Onu sadece arkadas olarak istemedigimi bilmesini istiyordum, onu çok seviyordum ama söyleyemiyordum nedenini bilmiyorum ama çok utaniyordum...

Aradan yillar geçti...

Bir kilisedeyim ve o kizin nikahini izliyorum... evet artik evleniyordu, onun "evet, kabul ediyorum" demesini, yeni hayatina girmesini izledim, baska bir adamla evli olarak. Onun benim olmasini istiyordum... Ama o bana benim ona baktigim gözle bakmiyordu bunu biliyordum. Yeni hayatina girmeden önce yanima geldi ve "nikahima geldin tesekkürler" deyip yanagimdan öptü. Onu sadece arkadas olarak istemedigimi bilmesini istiyordum, onu çok seviyordum ama söyleyemiyordum nedenini bilmiyorum ama çok utaniyordum...

Yillar çok çabuk geçti...

Su an benim bir zamanlar en iyi arkadasim olan kizin tabutuna bakiyorum, esyalari toplanirken lise yillarinda yazdigi günlügü ortaya çikti... Hemen günlügünü aldim ve günlükte okudugum satirlar söyleydi...

"Onun gözlerine bakarak onun benim olmasini diledim... Ama o bana benim ona baktigim gözle bakmiyordu bunu biliyordum. Onu sadece arkadas olarak istemedigimi bilmesini istiyordum, onu çok seviyordum ama söyleyemiyordum nedenini bilmiyorum ama çok utaniyordum... Keske bana beni bir kez sevdigini söyleseydi..."

Aynı sokakta oturuyorduk. Her gün bir kızla geliyordu .Adı esrarengizdi, herkes onun hakkında farklı şeyler söylerdi. Fakat kimse gerçeği bilmezdi. Kirli sakalları vardı. Yeşil gözlü esmerdi. Mahallenin kızları hayrandı ona. Bense nefret ederdim. Hiç kimseyle konuşmaz. Sadece gelir geçerdi. Bir gün onunla yolda karşılaştık. Çok güzel bir yüzü vardı. Bana gülümsedi. şaşırdım.

Ama yine de onu sevmiyordum. Fakat o çok farklıydı.Gece boyunca lambası yanardı. Uyumak yerine onun evini seyrederdim. Onu sevmediğim halde her şeyiyle ilgileniyordum. Yavaş, yavaş onu gözlemeye başladım. O an anladım ki, Ona karsı hissettiğim şey sevgiymiş. Artık O eve gelmeden uyuyamıyordum. Yanına gelen kızları kıskanırdım. Herkes onun kötü olduğunu söyleyince. Hep onu savunurdum. Onunla karşılaşmak için kapıda dururdum. 

            Onu yine yolda gördüm. Bana göz kırptı. Yanımdan geçerken onu çağırdım. "Acelem var Küçüğüm" dedi. Bana aramızdaki yaş farkını hatırlatmıştı, eve gidip ağladım. Karar verdim Ona aşkımı ilan edecektim. Yolunu gözledim. Bir gün onu gelirken gördüm. Peşine düştüm o eve girdi. Biraz bekleyip kapıyı çaldım. Açtı "Ne var Küçüğüm" dedi. "Seni Seviyorum" dedim. Gülümsedi "Evet" dedi. "Ne evet" dedim. Konuşmadı. Koşarak dışarı çıktım. Bir ay boyunca evden çıkmadım. 

               Bir gün kızlarla konuşurken. Ambulans geldi onun evine girdi. Sedye ile onu dışarı çıkardılar. Önümüzden geçerken. "Ben de seni Küçüğüm" dedi. Kıpkırmızı oldum herkes bana bakıyordu. Ağlayarak koşmaya başladım. Aksama kadar sokakta gezdim. Göz yaşlarım durmadan akıyordu. Sonra eve geldim.

Annemler ondan bahsediyorlardı. Sevdiği bir kız varmış. Ailesi evlenmesine izin vermeyince kız evden kaçmış. Sokak serserileri onu öldürmüş. Eve getirdiği kızlar evi olmayan kızlarmış. Kimi sevdiyse ölmüş. Çok sevip acı çekmiş. İntihar edip hastaneyi aramış. Polisler evin duvarında "Küçüğüm" yazısını bulmuşlar. "KÜÇÜĞÜM SEN DE ÖLME" yazıyormuş. "Ben de seni sevdim, sevdiklerim gibi sen de ölme diye ben öldüm KÜÇÜĞÜM" "   

Bundan yüzyıllar önce deniz aşırı, çok güzel bir ülke varmış. Tabi
 her masalda olduğu gibi bu masalda da o ülkenin bir kralı ve tabii ki
 bir de prensesi varmış. Prenses dünyalar güzeli bir kızmış. Kralın
 emri ile her gün prenses dolaşmak için saray muhafızları ile birlikte
 sarayın dışına
 çıktığında ona bakmak yasakmış. Halk onun dolaşmaya çıktığı ilan
 edildiğinde eğilir ve gözlerini kapatır, ya da evlerine kaçışırmış.
 Onu görmenin bedeli ölümle cezalandırılırmış.
 Günlerden bir gün yine prenses dolaşmak için çıktığında...
 Fakir bir köylü delikanlı iradesini yenememiş ve yavaşça başını
 kaldırıp prensese bakmış ve başını kaldıran fakir delikanlı ile
 prenses o anda göz göze gelmişler...
 Tabii ki... Tahmin edeceğiniz gibi fakir delikanlı prensese
 inanılmaz bir aşkla tutulmuş. Prensesin de o derin bakışlarının boş
 olmadığını düşün en fakir delikanlı günlerce uyuyamamış ve ölümü
 bile göze almak pahasına, prensesi bir kere daha görmek için
 uğraşmış durmuş. Bu arada fakir delikanlıya da tutulan güzel prenses
 onun zarar görmemesi için günlerce kendini saraya kapatmış. Sonunda
 dayanamayan fakir delikanlı her şeyi göze alarak gizlice sarayın
 bahçe duvarına tırmanmış ve prenses ile bir kere daha göz göze
 gelmişler.
 Fakir delikanlı hemen duvardan atlamış ve prensesle konuşacağı anda
 saray muhafızlarına yakalanmış.
 Kralın karşısına götürülen delikanlı nasıl olsa ölümle
 cezalandırılacağını bildiğinden krala prensese duyduğu aşkını
 anlatmış. Kral ölüm emrini vereceği anda prensesin yalvarışlarına
 dayanamayarak fakir delikanlıya başka bir ceza vermeyi kabullenmiş.
 İŞTE HİKAYEDE ZATEN BURADA
 BAŞLIYOR.
 Hemen bir gemi hazırlattıran kral gidilebilecek en uzaktaki adaya bir
 fener yaptırmış ve fakir delikanlıyı da o adada yalnız yaşamaya
 mahkum etmiş...Aradan bir kaç ay geçmesine rağmen prensesi
 unutamayan fakir delikanlı prensese olan aşkını kağıtlara dökmüş ve
 martılara anlatmaya başlamış... Artık bütün martılar fakir
 delikanlının prensese olan aşkından haberdarmış. Sonunda martılar
 bile fakir delikanlıyı anlamış ve yazdığı mektupları prensese
 götürmeye başlamışlar... ve zamanla prensesin de yazmış olduğu
 mektupları fakir delikanlıya götüren martılar aracılığı ile aşkları
 iyice büyümüş; ta ki... Bir sabah sarayın bahçesinde kahvaltı
 yaparken prensesin odasının penceresine ağzında bir mektupla konan
 martıyı kralın görmesine dek. Tabii korkulduğu gibi olmamış...
 Ağlayarak kızına sarılan kral, hayvanların bile bu aşkı anlarken
 kendisinin anlayamadığı için kendisinden utandığını söyleyerek
 prensese hemen bir gemi göndertip fakir delikanlıyı getirtip kendisi
 ile evlendireceğini söylemiş.
 Buna çok mutlu olan prenses hemen fakir delikanlıya bir mektup yazmış
 ve olanları anlatmış. Tabii bu arada mektubu götürmek için bekleyen
 martıya da her şeyi anlatarak bütün martıları düğünlerine çağırmış.
 Buna çok sevinen martı mektubu bir an önce ıssız adaya götürmek için
 yola çıkmış. Tam yolu yarılamışken yanından geçen bir kaç martı
 arkadaşına haber verip hepsinin düğüne davetli olduğunu söylemek
 için gagasını açtığında mektubun düştüğünü fark etmiş. Ve mektubu tüm
 martılar hep birlikte aramaya başlamışlar... Fakat bir türlü
 bulamamışlar. Bu arada prensesten mektup alamayan fakir delikanlı,
 yazmış olduğu mektupları göndermek için bir tek martı bile
 bulamamış... Biraz ilerisinde uçuyorlar fakat yanına gitmiyorlar ve
 mektubu arıyorlarmış... Prensesin kendisini unuttuğunu yahut
 istemediğini sanan fakir delikanlı martıların onun için gelmediğini
 düşünerek, fenerden kendisini kayaların üzerine atarak intihar
 etmiş.
 Ve maalesef kralın gemisi adaya vardığında fakir delikanlının soğuk
 bedeni ile karşılaşmışlar...
 
 İşte o gün bugündür, her şeyi düzeltmek için denizler üzerinde uçan
 martılar o mektubu ararlar.
 O mektubu bularak o inanılmaz sevgiyi ve her şeyi geri getireceklerini
sanırlar ve bu yüzden de hep denizler üzerinde uçarlar.......