fiogf49gjkf0d Askin neoldugunu bu yaziyi okuyunca daha iyi anlariz..ki mukemmelin otesi bir tarif... biraz uzunca ama okumaya deger.
Sevgisizlik, saygýsýzlýk, güvensizlik, insanlarýn yaþam tarzý olduysa; hür olma, özgürlük, sevgi, aþk yeniden tanýmlanmalý... Çünkü gereðidir bu hayatýn. Sorulmalý... Soruyorum da aþka; bana anlat, anlat ki, seni bilmeyenler tanýsýn, aþk sakýz olmasýn. Ýhtirasla, sevgiyi karýþtýran aðýzlarda sýkýþmasýn. anlamsýz sözcüklerin arasýnda da kalmasýn.
Hani MEVLANA’ ya da sormuþlardý ya seni... “Aþk nedir?...” “Ben ol da bil!..” demiþ ya... Aþk!.. Konuþ benimle... Susarsýn biliyorum, gelmezsin....... Tüm bedenime aðýrlýk basýyor, uykum mu geldi ne!.. Hoþ kokular sarmaya baþladý odamýn her yanýný, karaltýlar saldý etrafýmý. “Hey!! Hey!!! Kim bu fýsýldayan!..” “ Beni çaðýrmadýn mý? Ben AÞKIM ...” Ama nasýl, nasýl, nasýl olur ki?
_ Hey dinle beni, dinle biçare! Beni çaðýrýrsýn, gelince korkarsýn...
_ Ama hoþ görün, Aþk dile geldi, konuþuyor. Kabulü çok güç.
_ Çaðýrdým, söyledim ama iþte ne bileyim, kim inanýr ki aþk konuþuyor benimle desem...
_ Beni baþkalarý ile paylaþmak için mi çaðýrdýn!...Ben sana geldim.. Duymalarýna gerek var mý?
_ Ama biz söyleriz, hem de önümüze gelene. Bunu söylemekte ne var ki çok basit seni seviyorum dediðin de niyet hedefini buluyor.
_ Basitleþtirme ve basitleþme sus! Beni, benden dinle.... BEN AÞKIM!... Dilediðim ile konuþur, dileyende var olurum. Evet BEN AÞKIM; yýllar boyunca sûkûtun olduðu yerde ben huzurumla var oldum. Ben duru sudaki berraklýðý yaþayan sevgilerde boyut aldým, türedim ve o aðýzlarda, gözlerde dile geldim. Beni bilene aþýk dediler, bunda da boyut alana aþikân dediler. Önce sana nasýl tecelli ettiðimi anlatayým. Ben muhatabýný bulmuþ sevgi ararým her zaman... Bunu buldum mu sevenin üslûbuna deðil, samimiyetine bakarým. Elbette bununla da sýnýrlý deðil. Seven her þeyden evvel ÝNSAN olacak....
_ Pardon!!! Ýnsan olacak dedin!. Yani hayvanlarýn da aþýk olacak hali yok ya!
_ Sen her gördüðünü insan mý sanýyorsun?
_ Haydaaa! Ne yani deðil mi?
_ Benim kitabýmda deðil tabii.. Ýnsan olmak eðer fiziðe, vücuda bakarak ulaþýlacak bir netice ise o zaman haklýsýn, herkes insan. Bu bakýþla doðrudur. Ama benim bakýþýmla baktýn mý; dýþý insan, içi hayvan pek çoktur. Ben insan olarak göremediklerime “Beþer” diyorum. Ýnsan onurludur, vakarlýdýr. Ýnsan sevgiyi bilendir. Sevgisine muhatap ettiðini zerresin de bile muhafaza edendir. Ýnsan sevgisini mabedi yapýnca,bu mabed de sevgisi ile secde ederse, iþte burada BEN doðarým. Ben var oldum mu.....Var olduðum kalpler GÖNÜL olur. Sevgi ifade edilen deðil, sûkûtla yaþanan hayat tarzý olur. Seven, sevilen arasýnda mahremiyet oluþur. Dile getirilmem, getirtmem kendimi!...Onurdan ve vakardan destek alýrým. Ayak altýna aldýrtmam ne kendimi ne de tecelli ettiðim gönülleri. Çevremde saygý ararým! Ama bu saygý þu anýn beþerin de uygulanan makyajlý samimiyet deðil! Hoþ bunun adýna neden samimiyet derler bende anlamadým.... Samimilik halisanelikten gelir, bilir misin? Hürriyet ve özgürlük gibi insan olmak için olmazsa olmaz olan deðerler burada vücut bulmaya baþlar. Esaret altýnda olan hür sayýlýr mý?
_ Tabi ki hayýr!
_Peki nasýl görüþürüz? Çaðýrdým mý gelir misin? Bu istisnayý sürekli kýlmak mümkün mü?
_Ben yaþandýkça varým, var olurum,konuþtukça ve anlatýldýkça deðil. Beni kendinde ara, bulacaðýn yer orasý...
Rüya mýydý, gerçek miydi bilmem. Sanki aþk konuþtu ben yazdým gibi oldu.
Hayzari simgemiz. Sevgiyi bir anda samimiyetle anlayana SELÂM olsun. Halisaneliðimizi anlayana, bu can feda olsun... Anlamayana da EYVALLAH!
| 
Geriye dönüp baktığınızda o resimde kalan belki bir sevgili belki bir dosttu...ikinci bir sansiniz olsa ne söylerdiniz? 