Sevgili…
Kalbine düşen nisyan yaprakları bile unutturamadı günlüğünde,gözlerini.Başka işliyorum yüreğime şimdi seni.
Baktım,durgunluğun yüreğime toz kondurtmayan hayaline.Baktım ve gördüm cemreleri ıslatan ve baharlara karlar yağdıran sebeplerine.Güneşin alacasında morun derinliğini yakalamak bile mavinin seyridir.Gördüm düşlerinin izlenmiş kakülünü.Ellerini uzat bana.Uzat ki ****netimi kıran ay sürgün yazmasın yıldızlara.
Uzaktır.Limanların kentlere nispeten bulanık havası.Uzaktır yeşilin rengi hepsinin mihengi…seyrin sülüğü,hasretin mecali.Şimdi mecalsiz zamanlarda dokuyup kilimin en güzel desenine…Diyorum ki hazandır bu mevsimde gözlerimde duran.Baksana baharlarıma bile artık karlar yapar oldu.Don tuttu bütün tomurcuklanan çiçekler.Kıtlığa hükümdür ferman zaten padişahın.Seyrimde alem senin.Gözlerin senin.Ellerim senin.Aşım ekmeğim suyum senin.Tutunup dallarınla izlet maveradan gözlerine yansıyan melekleri.İzlet ki göreyim bütün güzelliğini.
Sevgili…
Kalbime düşen nisyan yapraklı bile unutturmadı gözlerini.Denizler var ya onlar dinginliğinin sebebidir.Ya hasrettir ya da küllen yangındır.Mihengisin aslında hayatların.Seni isteyen ölümlere dalmalı.Bırak yeşersin bahardım dedim;yeşeren yaprakların tohumlaşacak anlarıyla.Gözlerime değen gözlerinin ışıltısı yaktı yine gözlümü.Yüreğime alevden bir harp lazım şimdi.Yenilgisini izleyecek pencerelerden bir de sultan.Oysa hasrettir ve çekmeyen bilmez.Özlemdir oysa ki bilmez gözlerinden yaşlar akmayan.Mecalsiz yazıyorum şimdi.Az kaldı susacağım.
Sevgili…
Bir umudun zencefil kokulu rüyasını görüyorum.Ellerimde çiçeklerinin solan kısımları.Yaprakları duruyor kuruyan sözlerimin.Bir ucundan yakalamaya çalışıyorum sayfaları; onlar bile benden uzakta.Uzakta deniz,çığlıkların berisinde.Gözlerime değip kudurtuyor yalnızlığımı bütün çiçekler…
Bilmek lazım halbuki bilinmeli.Bilinmelisin.Kitap dolusu olsa bile seni anlatmak;kelam nazan kalsa da,bilinmelisin.Ortaya çıkmanın zamanı gelmedi mi.Tarihten ne değişsin ki sen böyle karanlıklara saplanasın.Eskidir insanlığın sayfalara yazılamayacak kaderi..Dolu dizgindir savaşları.Ve gözyaşları tarih kadar eskidir.Bu yüzden ağlamaklı bakıyorum bir yandan zamana.Hem de hasretle.Özlüyorum düşlerini kurduğum iklimlerin.
Sevgili…
Uzun cümleler yazamayacak kadar kısa bir zamanda uzun uzadıya tasvirlere gerek var mı…Bu yüzden tek kelime ile açıyorum defterini.Yine eskisi gibi.Eskimeyen düzeninle yine içimde kalan duruşunla açıyorum gözlerinden besmele ile.Özlediğimin belirtisi olsun yine gözbebeklerinde.Işısın varlığım.Bu seyrin allamesi sen ol.Ben yine sana geldim....
