ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Peyton ve Jashua...

İkisi de bebek. Sağdaki 5, soldaki 10 aylık. Bebek maymun Peyton, ağzındaki gerçek mama olmasına rağmen sahtesini de istiyor ve uzanıyor. Açgözlülüğünü gözleriyle açığa vuruyor. Bebek insan Jashua ise donup kalıyor. O da çaresizliğinin hüznüyle bakıyor. (Associated Press / Times Record, Kaia Larsen)

Güney Afrika nin Cape Town kenti limaninda sonu iyi biten korku dolu anlarin hemen öncesi. Tahmin edildigi üzere o dev dalga iki kisiyi alip götürüyor. Ikisi de daha sonra kurtariliyor. Ölümün kiyisindan dönme hikayesinin baslangicini gösteren bir o an. (Philip Massie / Reuters)

Kimilerinin evi kartondandi, kimilerininki ahsaptan, hatta kagittan evler yapmislardi. Ama hepsi bir anda yok olup gidiverdi. Brezilya nin Sao Paulo kentinde bir evde pisen yemek mahalleyi cehenneme çevirmis. En az ikiyüz gecekondu harap olmus. Mahalleli bazi esyasini kurtarmis ama yangin tüm siddetiyle arkada sürüyor. Bir kiz çocugu da birazdan yanacak evinin duvarina son kez yaslanmis, çaresizligini yasiyor.

National Geographic Dergisinin fotoğrafçıları arasında yer alan Steve McCurry nin kutsal yolculuk fotoğraflarından biri. Afganistan da, ülkenin tabiatı en vahşi bölgelerinden biri, Kandahar. Oan bize doğanın, inancın gücünden etkilendiği bir anı göstermektedir. Bir grup göçebe, akşam namazı öncesinde yüzleri Kabe ye dönük, güneşin batmasını beklemektedir. Ve sanki o anda tabiat aslında kaya gibi sert bu insanların inançları karşısındaki büküklüğüne armağanlar sunmak istemektedir. Tabiat, namaza durulan mekana ışık serpiştirmekte ve Kabe yi, Haccı ufka kadar getirip dağların ardına uhrevi bir ışık olarak yerleştirmektedir. Bir de Yunus un dizelerini akla getirmektedir: Keramet baştadır, taçda değildir. Ne ararsan kendinde ara. Kudüs te Mekke de Hac da değildir. (National Geographic / Steve McCurry)

Fotograf, Nijer in Tahoua kentindeki bir acil beslenme merkezinde çekildi. Ülkede kuraklik yüzünden 3 milyon 600 bin kisi açlik tehlikesiyle karsi karsiya. Eger acil yardim yapilmazsa on binlerce çocugun yetersiz beslenme yüzünden ölecegi bildiriliyor. Anne Fatou Ousseini, bakislarina yükledigi bu gerçekleri sanki o anda dillendirmeye çalisiyor. Sanki tam da o anda, 1 yasindaki kizi Alassa açlik ve hastaliktan erken yaslanmis elleriyle annesinin dudaklarini donduruyor. 1 yasindaki elin görmüs geçirmis çaresizliginde Söylemene gerek yok. Nasil olsa pek fazla kulak asmayacaklar yaziyor. (Finbarr O Reilly / Reuters)

Eskilerde Göksu da da şemsiyeli hanımefendilerle şık beyefendiler, böyle romantik anlar yaşardı. Bu romantiklerse Sri Lanka dan. Çiftler, sahildeki banklarda aşklarını yaşıyor. Sık sık yağan yağmura alışkın Sri Lankalılar. Yağmur engel değil aşklarına. Şemsiyeleriyle bu romantik ortamın keyfini çıkarıyorlar. (Reuters / Adeel Halim)

Kabil de eski bir Rus Kültür Merkezi nin çati kati. Küçük bir tasin içinde bir parça as ve çevresinde alti çocuk. Ayni tastan karinlarini doyurmaya çalisiyorlar. Tavandaki delikten sizan isik, hem görebilmeleri için çocuklarin rizkini, hem de karanlik yasamlarini veya içinde bulunduklari kosullari aydinlatiyor.

Japonya da iki makak maymunu, kis sogugunda kaplicanin keyfini çikariyor. O arada da biri, maymunlar aleminde sevgiyi ifade etmenin en geçerli yolunu uyguluyor. Toplulugun diger üyesinin bitini, piresini ya da haseresini ayikliyor.

Günümüzde Sevgi ve aşk kelimesi pek çok kişinin diline dolayıp ağzından düşürmediği bir moda sözcüğü oldu. Tv yada magazin basında sevgi ve aşk kelimesini yalnızca diline dolayıp, gerçek anlamda sevgiyi içinde hissetmiyenlerin sürekli sevgiden, aşktan sözetmeleri, aslında değeri ölçülmez, pahası biçilmez bu manevi duyguyu kirletmekten, yok etmekten başka bir işe yaramıyor!..
Aşkı, sevgiyi sıradan şeylerin tutsağı yapmak, şehvete kurban etmek onu sonsuza kadar yitirmek demektir.? Gerçek sevgi, şehvete kurban edilmeden, kirletilmeden çıkarsız, hilesiz karşı tarafa sunulandır.

Dil ucuyla sevgi edebiyatı yapmak, mevsimlik, günlük, gecelik aşk yaşamak, sevişmeyi sevgi yada aşk sanmak; Cehalet, delalet, budalalık, aymazlık ve sevgiye ihanet etmekten başka bir şey değildir. Bu sevgiye yapılan en büyük vefasızlık, haksızlık ve kötülüktür.

Sevgi insanın yüreğinden doğan ve zamanla insanın bütün benliğini, hücrelerini saran kutsal bir duygudur. Gerçek sevgi (kavramı) gecelik, mevsimlik aşklarla ölçülemez. Mutlak emek verilmesi gereken ve paylaşılarak büyüyen, büyütülen anlamı, değeri, rengi, kokusu, aklığı, ışığı olan bir duygudur.

Günümüzde pek çok insanın elbise değiştirir gibi sevgili değiştirmesi ve seviştik sözcüğünü “aşk yaptık” sözcüğüyle eş tutmalarını şaşırtıcı ve o kadarda tiksindirici buluyorum.

İnsan psikolojisinde yüce ve kutsal duygu girişimlerini besleyen sevgiler olduğu kadar, bazılarında da insanı süflüleştiren, onu aşağılık bir yaratık haline gelmesini kışkırtan bir takım ucuz, nefsi ve iğrenç tutkular da vardır. Ki, bunları aşk, yada sevgi sanmak en büyük cehalet ve aptallık değil de nedir söyler misiniz?

Meselenin asıl en kritik tarafı ne yazık ki, pek çok insanın bu aşağılık tutkuları sevgi, yada aşk olduğunu zannetmesidir. Bu kahrolası zamanda sevginin de, aşkın da, sanatın da, emeğin de beş para etmez hale getirildiği dünyamızda. İnsanın insan olarak varlığını sürdürebilmesi ancak bu banal değerlerden kendini korumayla mümkündür.

İşte burada yeni nesillerin etkilendiği ve gelecek nesillere de bulaşması kaçınılmaz olan, içinden çıkılması zor bir durumla karşı karşıya bulunduğumuzu unutmamalıyız.
İnsanın insani değerlerinin, ahlakın beş para etmediği, insan sevgisinin sadece söylemden ibaret olduğu, sevginin sadece maddi çıkarın ön şartı haline getirildiği bir çağda yaşıyoruz. Yaşamanın insan olana utanç verdiği bir çağda...

Oysa herşeyin başı sevgidir. Sevgisiz hiç birşey güzel ve anlamlı değildir. Gerçek sevginin yolu yürekten, yüreğin yolu da beyinden geçer. Beynin yolu iyi niyetten, temiz ve ahlaklı olmaktan geçer. Sevgi ahlak dışı hiç bir ima, hiç bir duygu kabul etmez.

En kutsal sevgi karşılık beklemeyen sevgidir. Karşılık bekleyen sevgi gerçek ve asıl sevgi değildir; çıkarcıdır, ucuz günübirlik yaşanan sevgidir. Kirlidir, maddiyatı ve çıkarı fazilet sayar. Asıl sevginin hilesiz, çıkarsızı kutsal ve asıl olandır.

Çağımızda temiz,erdemli, kirlenmeden yaşamak zor ve çileli bir yoldan geçmeyi gerektirir. Ama bu yol temizdir, insanidir, kutsaldır. Derinliği, güzelliği, anlamı olan bir yaşam biçimidir. Gerçek sevginin özlemini duyarak ve bu duyuda kendini bulan insan nereye giderse gitsin, nerede yaşarsa yaşasın insan kalır. Çünkü insanın insan olarak kalması, insanın sevgisinden, dürüstlüğünden ödün vermemesi, ben kalması gerekiyor. Sevgi, özlem, bilinç, kişilik derinliği yaratır insanda. Mağazalar, lüks arabalar, günübirlik sevgiler değil... En eski ve zamanın yok edemediği tek yüceliktir sevgi, unutmayın...

Her sabah uyandığınızda ince bir sevda yakmıyorsa yüreğinizi, vicdanınızda bakabileceğiniz bir yüzünüz yoksa aynalarda; Yüreğinizde merhamet, gözlerinizde rahmet akmıyorsa sevda denizlerine ve yakmıyorsa içinizi incecik bir merhamet ateşi...

Satın gitsin! Bu dünyada benim dediğiniz neyiniz varsa; Ağlarken gül dökmüyürsa gözlerinizin altı.

Sevgiler kirleniyor sevgilim
uygarlık adına, çağdaşlık adına
umutlar kirleniyor sevgilim
havalar soğuk mu soğuk

insanlar eceliyle ölmüyor artık
radyosyonlu ölümler
kokainli ölümler
kanserli ölümler
aidisli ölümler kol geziyor
dünya çaresiz mi çaresiz
insanlık ölüyor sevgilim
tabiat ölüyor
güzellik ölüyor
kötülükler boy veriyor
zaman hain mi hain

oysa
bir çiçek olmalı umut
açmalı yaralı topraklarda
çocuklar yarınlara güvenle bakmalı
sevinçler yeşermeli yapraklarda

nefretler sevgiye dönüşmeli sevgilim
acılar sevince
dostluklar yücelmeli insan sevince
insan sevince yalanlar küçülmeli
dağlar küçülmeli çocuklar büyümeli
ırmaklar ağlamalı, çocuklar gülmeli

savaşlar bitmeli sevgilim
acılar bitmeli, açlıklar bitmeli
sevgileri kirletenler
bu diyardan gitmeli

bunca kan
bunca gözyaşı
dünyamıza yetmeli

insan bu dünyada ya sevmeli ya da ölmeli

Ben, dünyaya geldiğim genetik yapıyla yaşamımı oluşturan tüm deneyimlerin bir toplamıyım. Bu deneyimlerin bazıları iyi, bazıları kötü; ama hepsi benimdi. Şu anda, olmayı hak ettiğim kişiyim. Yaşamım, konumum ve çevreme olan etkim, yaptığım seçimlerin bir yansımasıdır. Eğer tümüyle olabileceğim kişi değilsem, bu, daha yükseğe ulaşmayı seçmediğim içindir. Değiştiremeyeceğim geçmişte yaşamamaya ya da garantileyemeyeceğim geleceği bekleyerek zaman yitirmemeye ve tüm sahip olduğum şey olan- ŞİMDİ´nin gerçekliğinde yaşamaya kararlıyım. Her şeyi beceremeyebilirim, ama bazı şeyleri yapabilirim. Elbette her şeyi iyi yapamayabilirim, ama bazı şeyleri pekala iyi becerebilirim. Kazanacağımı garanti edemem, ama şunun için söz verebilirim :

Kaybetmenin yaşamımda bir alışkanlık haline gelmesine izin vermeyeceğim ve eğer kaybedersem, bu, yürekliliğimi kaybetmek anlamına gelmeyecek. Böylece yaşamı dimdik ve yüreklilikle karşılayacak; onu tüm benliğimle duyumsayacak, büyük düşünecek ve tüm varlığımla çabalayacağım. Başaracaklarım belki insanlık tarihinin yönünü değiştirmeyecek, ama girişimlerim kendi yazgımı değiştirecek. Kendimi, bu sözü gerçeğe dönüştürmeye adıyorum.

Kişisel Mükemmellik Yemini .. Ya siz