ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

KİMİNE GÖRE KRALIM KİMİNE GÖRE YALAN KİMSE ÜSTÜNE ALMASIN ADAMINA GÖRE ADAMIM.
POLATLI MERKEZ ŞEKİL OLMUŞ HERKES.
GİDENE GİDER YALNIZ KRALA DEGİL ALAYINA BİRDEN GİDER.
ANKARAYA RACON KESEN HERKESİN KELLESINI KESTIK.
BEN TARAF TUTMAM TARAFI KENDIME CEKERIM BEN KAZANMAM KAZANANI SECERİM
DOSLAR SİZE Bİ TAFSİYE EN BÜYÜKDEN DEĞİL KAYBEDECEK HİÇ BİŞEYİ OLMAYANDAN HİÇ Bİ ZAFI OLMAYANDAN KORKUN.
BENİ SEVENİ HAYATIMA SOKARIM BENİ SEVMEYENIN HAYATINA SOKARIM.
GİDENE KAL DEMEK ÇARESİZLERE KALANA GİT DEMEK PİÇLERE HAK EDENE YOL VERMEK BİZE YAKIŞIR.


BİZDEN HER TÜRLÜ HERKESE GİDERDİ TAKİ SENİ TANIYANA DEK GÜLÜM. GÜLÜM DİLİM SENİ RAHATSIZ ETMISSE SUSARIM BI DAHA KONUSMAM GOZLERIM SENI RAHATSIZ ETMISSE KAPARIM BI DAHA ACMAM VARLIGIM SENI RAHATSIZETMISSE OLURUM BIR DAHA GELMEM AMA SEVGIM SENI RAHATSIZ ETMISSE ISTE BUNUN ICIN OZURDILERIM..

ISTANBUL AĞRISI

 
kanatları parça parça bu ağustos geceleri
yıldızlar kaynarken
şangır şungur ayaklarımın dibine dökülen
sen
eğer yine istanbul san
yine kan köpüklü cehennem sarmaşıkları büyüteceğim

pançak pançak şiirler tüküreceğim
demek yine ben
limandaki direkler ormanında bütün bandıralar ayaklanıyor
kapı önlerinde boyunlarını bükmüş tek tek kafiyeler
yahudi sokaklarını aydınlatan telaviv şarkıları
mavi asfaltlara çökmüş
diz bağlıyor
eğer sen yine istanbul san
kirli dudaklarını bulut bulut dudaklarıma uzatan
sirkeci garı nda tren çığlıklarıyle bıçaklanıp
intihar dumanları içindeki haydarpaşa dan
anadolu üstlerine bakıp bakıp
ağlayan
sen eğer yine istanbul san
aldanmıyorsam
yakaları karanfilli ****ler eğer beni aldatmıyorsa
kulaklarımdan kan fışkırıncaya kadar
yine senin emrindeyim
utanmasam
gözlerimi damla damla kadehime damlatarak
kendimi yani şu bildiğim atilla ilhan ı
zehirleyebilirim

sonbahar karanlıkları tuttu tutacak
tarlabaşı pansiyonlarında bekarlar buğulanıyor
imtihan çığlıkları yükseliyor üniversite den
tophane iskelesi nde diesel kamyonları sarhoş
direksiyonlarının koynuna girmiş bıçkın şöförler
uykusuz dalgalanıyor

ulan istanbul sen misin
senin ellerin mi bu eller
ulan bu gemiler senin gemilerin mi
minarelerini kurdan gibi dişlerinin arasında
liman liman götüren
ulan bu mazot tüküren bu dövmeli gemiler senin mi
akşamlar yassıldıkça neden böyle devleşiyorlar
neden durmaksızın imdat kıvılcımları fışkırıyor
antenlerinden
neden
peki istanbul ya ben
ya mısralarını dört renkli duvar afişleri gibi boy boy
gümrük duvarlarına yapıştıran yolcu abbas
ya benim kahrım
ya senin ağrın
ağır kabaralarınla uykularımı ezerek deliksiz yaşattığın
çaresiz zehirle kusan çılgın bir yılan gibi
burgu burgu içime boşalttığın
o senin ağrın
o senin

eğer sen yine istanbul san
yanılmıyorsam
koltuğumun altında eski bir kitap diye götürmek istediğim
sicilyalı balıkçılara marsilyalı dok işçilerine
satır satır okumak istediğim
sen
eğer yine istanbul san
eğer senin ağrınsa iğneli beşik gibi her tarafımda hissettiğim

ulan yine sen kazandın istanbul
sen kazandın ben yenildim
kulaklarımdan kan fışkırıncaya kadar
yine emrindeyim
ölsem yalnız kalsam cüzdanım kaybolsa
parasız kalsam tenhalarda kalsam çarpılsam
hiç bir gün hiçbir postacı kapımı çalmasa
yanılmıyorsam
sen eğer yine istanbul san
senin ıslıklarınsa kulaklarıma saplanan bu ıslıklar
gözbebeklerimde gezegenler gibi dönen yalnızlığımdan
bir tekmede kapılarını kırıp çıktım demektir

ulan bunu sen de bilirsin istanbul
kaç kere yazdım kimbilir
kaç kere kirpiklerimiz kasaturalara dönmüş diken diken
1949 eylül ünde birader mirc ve ben
sokaklarında mohikanlar gibi ateş yaktık
sana taptık ulan
unuttun mu
sana taptık
attila ilhan