fiogf49gjkf0d Madem ki bir aşkın var, ne güzel tadını çıkar.Her şeye boş ver ve aşkı yaşa...ille de büyük aşk olması gerekmez; yaşanan her aşk büyüktür, yeter ki tadını çıkarmasını bil.
Çok büyük umutlar bağlama, yarını hiç düşünmeden, günü gününe sev, sevginin tadını çıkar.Sevgide geleceği düşünürsen aşkı bombok edersin. Sakın haaa. Sonsuz monsuz diye herifin başını yeme.
Her şeye boş ver; öylesine sev ki, sevdiğin erkeği bile umursama,salt kendin için sev, bencilce yaşa aşkı, bütün maddesiyle Yaşamdan elinde kala kala salt yaşadığın sevgiler kalır sonunda,Asıl olan aşktır yaşamda.
Dolu dolu, dolu dizgin, zilzurna, saniye saniye aşkı yaşayarak sev.iki yıl, üç yıl sürecek diye umutlanıp enayilik etme.İster sürer, ister sürmez.sen o anı yaşa yeter ki...
Yitirdiğin zaman; yaşadıklarını kazanmış olacaksın.Sonunda elbet yitireceksin, ama yitireceğini hiç düşünme;çünkü aynı zamanda kazanmışsındır da.Anılar kazanıyorsun daha ne, iç o zaman, sarhoş ol.
Yüce yüce şeyler düşünme severken, sevgiyi berbat edersin;çünkü sevginin kendisinden daha yüce bir şey olmaz.Aferin sana seviyorsan ,seviliyorsan Sakın kuşkulara kapılma.
Severken yirmi yıl sonrasını değil, yirmi dakika sonrasını bile düşünme.an an yaşa, derin derin hem de.afferin sana.çok sevindim.
işe güce boş ver.Keyfince yaşa, sev...sevildikçe sev, sevilmeyince de tastamam boş ver ve o zaman o güzelim yalnızlığına sarıl.o yalnızlık ki, bütün sevgilerden daha güzeldir ve sonunda kollarımızla sararız.o zaman da hiç üzülmeyeceksin. Çünkü nasıl olsa, sığınacak bir yalnızlığımız var; günün birinde anamız bile bizi bırakır gider, ama o yalnızlığımız, biz yaşadıkça bizi hiç bırakmaz...severken bunları düşünme, lütfen yarınsız sev ki, sevginin tadını çıkarasın.Hadi, sevgiyle öperim. Yaşa sen..
AZİZ NESİN |
fiogf49gjkf0d İnsan Olun yavrularım.
Ana karıncayla baba karınca, yavru karıncalan çevrelerine toplamışlar, onlara karıncalık dersi veriyorlardı. Baba karınca, dersinin sonunu şöyle bitirdi:
- Yavrularım! Hayatta karınca olmaya çalışın! Hiçbir zaman karıncalıktan ayrılmayın.
Yavrular,
- Nasıl karınca olalım? Karıncalığın yolları nelerdir?.. diye sordular.
Baba karınca,
- Kendinize bizi örnek alın, dedi. Biz ne yapıyorsak, sizler de onu yapın!
Yavru karıncalar, baba karıncayla ana karıncaya baktılar. Onlar ne yapıyorlarsa öyle yaptılar. Yazdan yiyeceklerini toplayıp toprak altına yığdılar. Kışın uyudular. Zamanı gelince yumurtladılar.
Baba karıncayla ana karınca, çocuklarını yine çevrelerine topladılar. Baba karınca onlara,
- Yavrularım! dedi. Ben artık ölüyorum. Hepinizden memnunum. Hepiniz karınca oldunuz. Hiçbiriniz karıncalıktan ayrılmadınız. Hakkım helal olsun. Allah sizden razı olsun.
Aziz Nesin
|
fiogf49gjkf0d 
İnsan olun yavrularım 2
Baba insanla ana insan, çocuklarını çevrelerine toplamışlar, onlara insanlık dersi veriyorlardı. Baba insan, dersinin sonunu şöyle bitirdi:
- Yavrularım! Hayatta insan olmaya çalışın, hiçbir zaman insanlıktan ayrılmayın. Çocuklar,
- Ne yapalım da insan olalım? İnsanlığın, insan olmanın yollan nelerdir?.. diye sordular.
Baba insan,
- Çok kolay, dedi. Kendinize bizi örnek alın. Anneniz ve ben ne yapıyorsak, siz de öyle yapın!
Çocuklar, baba insanla ana insana baktılar, onlar ne yapıyorlarsa öyle yaptılar. Hepsi de tıpkı tıpkısına babalarına benzediler.
Baba insanla ana insan çocuklarını yine çevrelerine topladılar. Baba insan onlara, - Yazıklar olsun! diye bağırdı. Hiçbiriniz bizim istediğimiz gibi yetişmediniz. Hiçbiriniz insan olmadınız. Hepiniz de insanlıktan uzaksınız. İnsanlıktan ayrıldınız. Artık ölüyoruz. Yazık oldu emeklerimize, boşa gitti. Bütün hakkımız haram olsun, Allah hepinizi kahretsin.
Çocuklar şaşırdılar,
- Peki ama, bize neden beddua ediyorsunuz? dediler. Biz yanlış bişey mi yaptık yoksa... Size baktık, sizi örnek aldık. Siz ne yaptınızsa, biz de onu yaptık...
Aziz Nesin
|
