ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

SANDALCI

Yeni Bir Sayfada Sana Bakmak

Herşey yaprlabilir
Bir beyaz kağıtla
Uçak örneğin uçurtma mesela
Altına konulabilir
Bir ayağı ötekilerden kısa olduğu icin
Sallanan bir masanın
Veya siir yazılabilir
Süresi ötekilerden kısa
Bir ömür üzerine...

Bir beyaz kağıda
Herşey yazılabilir
Senin dışında
Güzelliğine benzetme bulmak zor
Sen iyisimi sana benzemeye çalış
Herşeyden,
Bir gülden bir ilk bir sonbahardan sor
Belki tabiattadır çaresi
Senin bir çiçeğe bu kadar benzemenin
Ve benim
Bilinci nasırlı bir bahçıvan çaresizliğim
Anlarım bitkiden filan
Ama anlatamam
Toprağın güneşle konuşmasını
Sana çok benzeyen bir çiçek yoluyla...

Sen bana ışık ver yeter
Bende filiz çok
Köklerim içimde gizlidir
Gelen, giden, açan, soran, bere, budak yok
Bir şiir istersin
"İçinde benzetmeler olan"
Kusura bakma sevgilim
Heybemde sana benzeyecek kadar
Güzel bir şey yok...

Uzun bir yoldan gelen
Tedariksiz katıksız bir yolcuyum
Yaralı yarasız sevdalardan geçtim
Koynumda bir beyaz kağıt boşluğu
Herşeyi anlattım
Olan olmayan acıtan sancıtan
Bilsem ki sana varmak içindi
Bütün mola sancıları
Bütün satabilize arkadaşlıklar
Daha hızlı koşardım
Severadım gelirdim
Gözlerinin mercan maviliğine...

Sana bakmak
Suya bakmaktır
Sana bakmak
Bir mucizeyi anlamaktır
Sağa sola bakmadan yürüdüğüm yollar tanıktır
Aşk sorgusunda şahanem
Yalnız kelepçeler sanıktır
Ne yazsam olmuyor
Çünkü bilenler hatırlar
Hem yapılmış hem yapma çiçek satanlar
Bahçıvanlar değil tüccarlardır
Sen öyle göz
Sen öyle toprak ve güneş ortaklığı
Sen teninde cennet kayganlığı iken
Sana şiir yazmak ahmaklıktır...

 
Bir tek söz kalır
Dişlerimin arasından
Ben sana gülüm derim

Gülün ömrü uzamaya başlar
Verdiğim bütün sözler
Sende kalsın isterim
Ben sana gülüm derim
Gül sana benzediği için ölümsüz
Yazdığım bütün şiirler
Sana başlayan bir kitap için önsöz...

Sana bakmak
Bir beyaz kağıda bakmaktır
Herşey olmaya hazır
Sana bakmak
Suya bakmaktır
Gördüğün suretten utanmak
Sana bakmak
Bütün rastlantıları reddedip
Bir mucizeyi anlamaktır
Sana bakmak
Allah a inanmaktır...

Sen__

arasına

sazlıklara sığınan yaralı bir kuşun

yürek çarpıntısını

gizledigim

şehir_________

geçmedi yalnızlık korkum

ışıklarını

gündüzleri de

açık bırakır mısın?

___^^

CANIN SAĞOLSUN

Canım- sana "Canım" diyorum- bir daha hiç demeyeceğim içindir belki... Ayrılmamız neyi değiştirecek- ayrılık yüreğimden silip atabilir mi seni derdin. Kimbilir...
Bu sana son yazışım. Sözcüklere yüklemeye çalıştığım duygularım- beyaz kağıtların keskin kenarlarıyla nasıl da parçalanıyor böyle... İlk kez yazmak böyle zor- anlatmak bu kadar olanaksız... İçimde çağıldayan herşeyin- sana doğru aktığını duyupta bunu anlatamamak; ne acı... Oysa- seni her düşündüğümde- sesim- zamanın ve mekanın olmadığı görünmeyen ince ipeksi bir yolda ilerleyip kulaklarına akmadı mı?...

Ruhumun sana akışı- o hızlı ama bir o kadar yavaş- delice ama bir o kadar sakin- coşkuyla ama nasıl huzurlu bir çağlamaydı onların hepsi... Hemen duyardın; büyük kalabalıklarda- iki kişilik yalnızlıklarda- yada gözlerin maviliklere kilitlenmiş... Duyardın... Hala duyuyorsun... Şimdi- şu an- seninle konuşurken- ruhunda geziniyorum yine... Baktığın yerden uzaklaşan bakışlarını- o kimselere hissettirmediğin bir anlık dalgınlığı- sadece anın yakaladığı o ince sızıyı... Kapa gözlerini... Sen hep duyacak mısın beni- ben hep anlatacak mıyım; bilmiyorum... Ama- madem ayrılanlar hala sevgili- ayrılanlar hala sevdalı- bu ayrılıkta bitmeli...

Ayrılık... Ne çok korkardık bu sözcüğe yüklenen anlamdan... Oysa şimdi anlıyorum ki- ayrılığın kendisi değil- ayrılmakmış asıl zor olan... Ayrılmayı başarana kadar yaşanılanlar- o kanatan acıtan korkulu bekleyişler... O kopuşu yaşamak- artık başka biri değil- sen olan o varlığı olduğu yerden çıkarmaya çalışmak- ağlamak git artık içimden diyebilmek- ama daha derken pişman olup hayır kal ne olur diye yalvarmak... Ne kadar zordu... Öyle içimdeydin ki- seni ordan çıkarmak kendimi paramparça etmek demekti... Ayrılık... O kanlı zafer... Şimdi paylaştığımız işte bu... İçimizde o boşluğun büyük acısı yüzümüzde birbirimizin kanı var hala...

Canımmmm- diyorum son kez sana... Bir daha demiyeceğimdendir bu- ve bir daha yazmayacağımdan.

Bahara açılan pencerelerde
Uçusan tül perdelerde
Dokundugumuz türküler yanardı
Bu aksam lal sessizlikler içinde

Susan maviyim
Sen bir denizdin
Ben sende uzaklara gitmek istedim
Simdi küçük bir su birikintisinde
Islak ve umarsız
Kagıttan gemilerim
Ulasmıyor hiç bir limana...