ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Arkadaşlar burada herkes sevgillere ithaf ettikleri şiirlerin albümünü oluşturabilir....İlk şiiri ben paylaşayım arkadan gelecek şiirleri merakla bekliyorum .....

Beni anlamaya çalışma sevgilim, seni sevmekti güzel olan, sen asla olamadın...
Kalbimi koyup bir kafese minik ellerine bırakmak...
Sıradan basit cümlerle sana olan zaafımı anlatmaktı güzel olan...
Saatlerce dalıp dalıp gitmek gözlerinin buğusuna...

Sen değildin güzel olan... Sana çıkan yolları ezberleyişim, koşar adım gelişimdi her defasında...
Güzel olan kokunu anlatacak kadar güzel bir kelime bulamayışımdı...

Sırf sen kalasın diye yanımda, herkesten uzaklaşmamdı güzel olan...
Seni herşey yerine koyup, herşeyimi kaybetme endişesi ile sarılmamdı sana...

Bu suskunluğum, bu küskünlüğüm mirasıdır gözlerinin

Hala unutmadım göğsümde hatıralar..

Yemini hiç bozmadım

Sen git başımdan diyene kadar...

 

Zamanı durdurdun sen...
Ayrılığı ekledin sonbahara
Mevsimin bütün bulutları,
Gözlerimde birikti de
Ben yağamadım bakışlarına...

Söyle!
Hangi güneş
Baharı getirecek şimdi bana?
Kadehimiz ayrılağa kalkmadı ki hiç
Ben nasıl içebilirim yokluğuna...

Belki,
Zamansızdı sevgim
En az gidişin kadar!
Elde değil bu.
Sen hiç eylülde sevip de
Vakitsiz hüzünlere beyaz bayrak salladın mı?
Bilemezsin sevdiğim...
Nasıl da koyuyor adama güzün geri kalanı...

Doğduğum gündeyim şimdi.
Yoksun...
Bir başıma içip,
Kağıda gidişini karaladım...
Hazanda sevmek akıl kârı değilmiş sevgili
Anladım...

Okan Savcı

Varlığınla mutluluk adına yaşana bilecek her şeyi yaşamıştım seninle… umutlarım oldun hayallerim oldun… zaman geldi ben oldun zaman geldi sen oldum… anlatamadığım bir sevgiydi.. hani derler ya anlatılmaz yaşanır işte öyle bir şeydin sen…. Gülüşün hayattı bana gözlerin gökyüzüm…
Hayatımın ve gökyüzümün çöküşünü gördüm…
Ve şimdi yaşardan bir şarkı… dinlemekteyim…
“Ağlamaktan kurudu gözlerim
Ağlıyorum neydin ne haldeyim.
Hatırlarsan bıraktığın yerdeyim
Hala sevdalınım bela sevdan var ya”…
Bela sevdan bırakmadı işte beni sanki her zaman seninleyim.. her kapının çalışında her telefonun çalışında yüreğime ektiğim umut tohumları yeşermekte. Ama her seferin de hüsran içinde boşluklar karşılamakta, yabancı yüzler ve yabancı sesler., telefonlarda kapılar.. her seferinde yeşeren umutlarım yeniden solmakta. Ama her defasın her defasın yeniden umut tohumlarını ekmekteyim gönlüme.. geleceğin günü bekliyorum.. bir gün diyorum bir gün, gelecek .
Ve şimdi

“sorma yakıyor iki dağ bir ayaz.
Ve sen içimde biraz..
Olmasan olmuyor yokluğun dolmuyor..
Hasret ayazların yanıyor sabahlarda.
Bu sana kalan akan en son damla…”
Artık ağlamaktan kurumuş iki göz.. ağlamayı unuttular ağlayamayan iki göz artık içine akmakta göz yaşlarım. Gidişinin ardından bitmek tükenmek bilmeyen acının beledilini çeken bir yürek ve iki göz…
“ellerimdin benim kollarımdan sen ah..
şimdi ben neye neyle sarılacağım…”

kaldığın gecelerde severim seni nasıl olsa


Nasıl olsa o zaman sevmek kolaydır seni. Tenime dokunan ellerini hissetmek kolaydır.
Kolaydır gözlerimden köşe bucak kaçırdığın bakışlarını kıstırmak en arsız hayalin
eşiğinde, ihtirası en uçta yaşamak. Şehvete şehvet nasılsa kolaydır.

Nefesin değerken avuçlarıma seni seviyorum diye fısıldayabilmek geceyi tutuşturan ahenkle.

Ben seni; senin olmadığın; ay gibi doğmadığın, gecelerde sevmeye talibim.

Yokluğunun göğsümde boydan boya açtığı yarayla yaşamaya talibim, senden bile saklayarak. Cümlelerimin fakirliğine bakma bir lahza gözlerime gece karanlığıyla bakan gözlerime bak.

Ben adını lügatıma kaydettiğim gün düşürdüm tekmil cümlelerimi ,ben senin en gizli gecen ve dudağından düşmeyecek tek hecen olmak istiyorum.

Gecen olmak istiyorum; benden gizlediğin ne varsa hayallerinin, acılarının
gizliden gizliye büyüttüğün tüm sırlarının ve sancılarının üzerine,boylu boyunca uzanmak istiyorum

Sadece gecemin güLü ol.

Ben dünyanın geri kalanını seninle aldatmak istiyorum, açlık çekenleri, savaşlarda ölen bi-günahları öfkeyle bilenmiş sloganlarıyla meydanları hınca hınç dolduran kalabalıkları,
emekçileri aldatmak istiyorum seninle. Yalnızca geceye aç gözlerini.

Yalnız gecemin güLü ol...

Ama gücün yeterse ama aklın keserse değil.
Ben yanmak istiyorum,olmayan kokunla çıldırmak istiyorum sen hiçbir şey yapma;
Uçurumum ol yeter….

Yalnız benim günahım ol…
Yalnız
Benim..

alıntı

TÜM ZAFERLER SENİN ESERİNDİR ARTIK...

Belki de ölümün gizli provasıdır ayrılık...
Aldığın her nefes yalnızlığın zabtına geçmiştir.
Gülümsemelerin solduğu yüz çukurlarından savruluyor
Aşkın imla hataları;
Virgüllerin beli kırılır satır ortalarında,
Ve noktasız,
Sorusuz, işaretsiz
Hatta ünlemsiz satır sonları...

Gidenden sadece " hatıralar " kalır..
Boylu boyunca pişmanlıklar uzanır
Gözyaşlarınla deştiğin yastık kenarlarına...
Zaman durmuş gibi gelir sana...
Herşey bitmiş gibi,
Sona yaklamış gibi susakalırsın kapı diblerinde..
Giden, gider velhasıl....
Perdelerimden taşınır güneş
Varlığında konuşmayan duvarlar,
Cümleleri sırtına yüklenip
Kirpiklerinde oyalanır kuru ayazlar..
Giden, daha gitmeden gömer seni.
Ve sen,
Sesini yitirmiş bir rüzgar gibi kalakalırsın
Mevsimlerin ayak ucunda.
Sonra konuşmak,
Deli haykırmak istersin...
Ama beceremezsin...

Sonra ömür boyu susmak..
Ya da delice ağlamak istersin...
Onu da beceremezsin...
Saklasan da içindeki yalnızlığı,
Seni ele verir ıslak kirpiklerin....

Akşamın karanlığı düşer ayak uçlarına..
İcinde birikmiş özlemi anlatacak birisini ararsın
Ya da sıcak bir omuz..
Ama bulamazsın...
Kimsesizliğin sert rüzgarı yalpalar yüzünü...
Ve sonunda pes edersin..
Yenilirsin...
Sonra da esaretin başlar
Gri gökyüzünün altında....

Gün gelir ölümü arar olursun...
Yenilgiyi kabul etmiş bir asker gibi
Diz çökersin mağlubiyetin iki yüzlü gölgelerine...
Ve beklerken ölümün saatsiz sırasını,
Gözetlerken Azrail in gececeği tozlu yolları,
Kelimelerinle yalnızlığın kıyısına kusarsın çığlıklarını.
Gözyaşın akmaz sanırsın;
Oysa iç cebinde biriktirdiklerin ayrılığın tek şahididir.
Baktığın her kadın,
Gideni hatırlatıyorsa;
Dudaklarında yüreğin yavaş yavaş soluyorsa
Susmaya mecbursun..
Yalnızlığın ayak dibine düşmüşsen bir kere
Kalkmak için bir el arama etrafında..
Ve boşa çabalama..
Artık yenilmişsindir...
Tüm zaferler senin eserindir artık...


Hayata cezalar kesercesine
Hala sol yanım içten ice kanamakta...
Hala cerahatı bitmemiş bir ayrılığın narkozunda yüreğim.
Ve soğuk parmak uçlarım,
Israrla onun adını gökyüzüne karalamakta...

Sensiz ölmeyi göze alıp ölemiyorsam
Uzaklarda senin saçlarına değil de
Başkasının saçlarında dolaşan ellerini hala özlüyorsam
Hala sevilmektesin...
Hala bendesin...
Hala yüreğimde " aşka " demlenmektesin...


Bir zamanlar elele dolaştığımız sokaklarda
Anılarımızı ve gül kokunu hala arıyorsam
Saatleri duvarları mıhlayıp,
Hep aynı şarkıyı dinleyip
Rüzgarın kovalandığı caddelerde sana arkası dönük olanları
Hep " sen " zannedip
Senin olmadığını anladığımda
Yüreğimi topuklarımda eziyorsam
Demek ki hala ben de yaşamaktasın....
Hala ben de nefes almakta,
Hala ben de " dua dua " kanamaktasın...

Belki de yaşadıklarım acıdır.
Ama aşk her acıya göğüs gerip gideni hala sevebilmektir...
Aşk;
Belki de imkansızlığın dudaklarına mıhlanmış tek kelimedir.
Ya da cümlelerin namlusundan
Yüreğine saplanan kanlı bir gözyaşıdır.


" Belki de sensiz aşk;
Ayrılığına göğüs gerip
Bir yudum gülüşünle hiç gitmemecesine seni yaşayabilmektir..."

" Belki de sensiz hayat;
Ölümün önsüzünde birkaç cümlelik olsa da
Mutluluğa senin adını yazabilmektir....."

İsmail Sarıgene

"İki kalp arasında en kısa yol:
Birbirine uzanmış ve zaman zaman
Ancak parmak uçlarıyla değebilen
İki kol.
Merdivenlerin oraya koşuyorum,
Beklemek gövde kazanması zamanın;
Çok erken gelmişim seni bulamıyorum,
Bir şeyin provası yapılıyor sanki.

Kuşlar toplanmış göçüyorlar
Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.

Cemal Süreya

YİNE DE BEN TOPLARDIM YERLERDEN KALBİMİN KIRIKLARINI

en çok
senin yanında üşürdüm
sen beni her zaman üşütürdün de
haddimi aştığım zamanlarda
sana yaklaşmayı denediğim zamanlarda yani
en acımasız soğuğunu çarpardın üstüme
çok toydum
dayanamazdım
buz kesilirdim
ve son bir vuruşla
paramparça etmeyi de ihmal etmezdin
o buz kütlesini her seferinde


yine de ben toplardım yerlerden kalbimin kırıklarını


suya benzerdin
musluktan damlardın mesela
ben uykuya dalmadan hemen önce
uykumu mahvetmek için

yada durup dururken
bir salgın hastalık getirirdin uzaklardan
bana armağan ederdin

hiç bi şey yapmasan
ayakkabımın içine girerdin
tam da evden yeni çıkmışken ben



sen basbayağı suya benzerdin
ne zaman kötü hissetsen
kötü hissettirmek için
yokuş aşağı akmaya başlardın bütün gücünle
tabi ki ben olurdum yokuşun altında
ve her zaman hazırdı savunman;
yokuş yukarı nasıl akacaktın
ve tabi ki gövdemi parçalardın
sen benim gövdemi parçalardın da
yine de ben toplardım yerlerden kalbimin kırıklarını



sen suya benzerdin ya
sensiz olmazdı
olduğu kadar da olmazdı
yani ben bir hiç kimseydim
ama yine de ben toplardım yerlerden kalbimin kırıklarını


sırf ayaklarına batmasın diye..

Elif TUNÇER