fiogf49gjkf0d
Gece çöktüğünde odama, yüreğim karıncalanıyor...
O vakit,
Sana emanet ediyorum düşüncelerimi...
Ben i kaybediyorum gecenin ilerleyen saatlerinde..
Sen oluyorsun benliğim...
Özlüyorum...
Bekliyorum...
Ve seviyorum...
Yokluğunda biriktiriyorum sen i...
Bir varsın bir yoksun...
Sensizliğimle boğuşuyor sayfalarım..
Sensiz azalıyorum...
Hüzünü, yokluğuna hapsediyorum..
Yalnızlığı sensizliğimde ağırlıyorum...
Kimbilir...Belki...
Yüreğimin en sessiz misafiriydi yalnızlığım...
Belki de;
Seninle çok[tu], sensiz hiç yok[tu]..
Nezaman o gelse..
Sende buluyorum kendimi...
Önce,
Kokunu çekiyorum içime, nefes niyetine..
Sarılıyorum ruhuna...
Hiç bitmeyesin diye...
Sonra,
Seni bende buluyorum sevdiğim...
Seviyor, seviyorum...
Sana yakın bir okadar uzak...
Sensizliğimi dinliyorum geceler boyu...
Bilmiyorum !
Sende,
Bensizliğini dinliyor musun ?
| 
