ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

             ismini yerleştirince cümleye, kelimeler harflere harfler mürekkebe itiraz ediyor.. başı bozuk bir yılan gibi süzülüyor konu.. herkesi birbirinden ediyor.. bir beyinin toparlayamayacagı kadar dagılıyor düşüncelerim.. lezzet vermeyi bırakıyor müzik.. ve hatta şırıngayla acı veriyor kanıma.. kaskatı kesiliyor soludugum oksijen molekülleriyle cigerlerimde buluşan keder..
kendimi tarif edemiyorum sana.. kaldırımların iyice çiğneyipte; hayatın en işlek yerlerine tükürdüğü, mücadelenin yaşamla anlamlanmasada bir gün ölümle anlam kazanacagına inanmış kendini bişey sanan mahkum bir ruhum işte.. amma ve lakin müsbet ilimler elde olana bakıyor mücadeleye degil..
ve eger elde olanları konuşuyorsak; yıktıklarım yanında yaptıklarım hiçle eşdeger..

            artık tüm vijdanlardan azap kanalize ediliyor azabıma.. herkesin vijdanı yanlız bende azap çekiyor.. aslında seni üzmekten korktugumu sölerken; meşrulaştırıyordum en büyük korkumun üzülmek oldugunu..
           ve aynı oyunu yeni makyajlarla oynatır hayat.. hep aynı rolü oynar kara.. çünkü o rolü en kral kara oynardı.. onunla bütünleşebilirdi keder.. yas yanlız ona yakışırdı aynalarda..
     
            bir bacagı kırık sandalye vardı sahnede.. nedendir hep karaya rica edilirdi oraya oturmak.. düşmekte bize yakışmaz, hani ; düşürmek size yakışsada..ben savaştım sense anlattın.. onun için sen ben olamazsın bende biz.. ve dagıldık.. bizlerden geriye senler ve benler kaldı.. boguşup hayatla; yıpratıldılar zamanla.. sevgi denen tohumlar ektiler yüregime.. çimlenmek nedir bilmediler nedense.. zararlı otların bahçeleri bastıgı gibi basar acılar yüregimi.. sevgiden geriye verilmiş sözler kaldı.. verilmiş sözlerden geriye hayalkırıklıkları..

           bizden geriyeyse ben kaldım sen öldün.. cesedinden geriye bir acı çıglık kaldı.. vazgeçipte sekizinci köyden çıkıp geliyorum bu köye.. ve senin burada olmadıgını umut ediyorum.. kırıştırdıgın gömlegimi ütülüyorum sessizce.. adam içine çıkacam ya hani; adamım diye ; adamlar "bu nasıl adam" demesin diye.. kıravatı takıyorum boynuma , senin bagladıgını.. beni bogacagını bile bile..  ayakkabılarımı silermisin sabahları beni işe yollarken; benim olmayan ayaktaki ayakkabıları.. ve hiç temizlenmicek olan çamurları silermisin yüzümden aglayarak.. sürme akarmı masum gözlerinden..

           bende isterdim aslında senin gözlerine bakarken ; en sevdiğin çiçegi takmayı saçlarına..ve bende seni severdim belkide.. neden severdim bilmiyorum ama sinirlenince yüzüne göç eden komik korkuyu severdim.. belkide o korkuyu sonlandırmak için dudaklarıma uydurttugum tebessümü severdim.. sende severdin.. neden severdin bilmiyorum ama sinirlendiğimde anlımda oluşan çukurları severdin.. belkide seni sevdiğimi söleyemeyişimi severdin..

          bazende sarılıp aglarsın.. işte o zaman kalbimi taşlaştırrım.. umursamaz bi adam gibi olurum..ama sadece gibi olurum.. ötesi olamazdım.. aslında konuşulacak çok korku vardı içimizde biyerlerde.. ama korkmak yakışmıyodu ikimizede.. elim titremeden atıyorum bu zarı.. artık kaybetmek yok bu zarda..  mutluluga oynayabilecek kumarbazlar arıyor sevda..

                                                                                                                                                                          Alıntı

bu yürek bugün beni yarı yolda bırakıyor