ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Anneler Günü

Anna Jarvis in kaybettiği kendi annesi için 1908 yılında başlattığı anma günü, 1914 yılında Kongrenin onayıyla Amerika çapında genişledi. Zamanla başka ülkelere de yayıldı.
Annelere armağan edilen bu özel gün Türkiye de 1955 yılından bu yana kutlanmaktadır.
Ülkemizde de Türk Kadınlar Birliği nin girişimi ve önerisi üzerine 1955 yılından beri Mayıs ayının ikinci Pazar günü Anneler Günü olarak kutlanmaktadır.Bu evrensel günde, Dünyada milyonlarca anne, çocukları tarafından sevgi ve saygı ile anılır.

Asıl mesleği öğretmenlik olan 1864 doğumlu Anna Jarvis, 1902 yılında babası ölünce annesi ile beraber ABD de, Philadelphia da yaşamaya ve çalışmaya başladı. Üç yıl sonra 9 Mayıs 1905 de de annesini kaybetti. Sürekli annesi ile beraber yaşamasına rağmen öldüklen sonra "Ona hayatta iken gerekli ilgiyi gösteremediği"ne inanıyor ve bunun ezikliğini duyuyordu. İki sene sonra Mayıs ın ikinci pazarında, annesinin ölüm yıldönümünde arkadaşlarını evine çağırdı ve bu günün anneler günü olarak ülke çapında kutlanması fikrini ilk onlara açtı.
Fikir kabul gördü, anneler memnun kaldı, babalar itiraz etmedi, Amerika nın önde gelen bir giysi tüccarı da finansal desteği sağladı. İlk anneler günü Jarvis in annesinin 20 yıl süresince haftalık dini dersler verdiği Grafton daki bir kilisede, 10 Mayıs 1908 de, 407 çocuk ve annesinin katılımı ile kutlandı. Jarvin her bir anneye ve çocuğa kendi annesinin en çok sevdiği çiçek olan karanfillerden birer tane verdi. O günden sonra, temizliği, asaleti, şefkati ve sabrı ifade eden beyaz karanfil Amerika da anneler gününün sembolü olarak kabul edildi.
Sıra anneler gününü "milli bir gün" olarak kabul ettirmeye gelmişti. Jarvis, tarihte tek bir kişi tarafından gerçekleştirilen en başarılı mektup yazma kampanyası ile gazete patronlarından işadamlarına, devlet adamlarından din adamlarına kadar ulaşabildiği herkese bu fikrini iletti. Fikir o kadar çok ve çabuk kabul gördü ki, Senato onaylamadan çok önce, bir çok eyalet ve şehirde anneler günü kutlamaları gayrı resmi olarak başlatılmıştı bile. Sonunda 8 Mayıs 1914 te Senato nun onayı, Başkan Wilson ın da imzası ile Mayıs ın ikinci pazarı Anneler Günü olarak resmen ilan edildi. Çok kısa sürede diğer ülkelere de yayılan bu gün çiçek ve tebrik kartı satışlarının tavana vurduğu bir gün oldu.
Anna Jarvis sonunda muradına ermiş, kampanyasını başarı ile sonuçlandırmıştı ama kendi hayatı pek mutlu sonla bitmedi. Yoğun çalışmadan evlenmeye ve çocuk sahibi olmaya fırsat bulamadı. Her anneler günü onun için bu yönden acı oldu. Daha ziyade dini ağırlıklı bir kutlama olarak düşündüğü bu günden ticari çıkar sağlamaya çalışanlara karşı hukuki savaş açtı. Davaların hepsini kaybetti. Dünyadan elini eteğini çekti. Bütün gelirlerini hatta ailesinden kalan evini bile kaybetti.
Kalan hayatını adadığı, gözleri görmeyen kız kardeşi Elsinore da 1944 de ölünce sağlığı da tehlikeye girdi. Dostları ona destek vererek son yılını sanatoryumda geçirmesini sağladılar. Bütün dünya annelerinin en azından senede bir gün mutlu olmalarını sağlayan Anna Jarvin, mutsuz, yarı görmez ve yalnız bir şekilde 1948 de 84 yaşında öldü.

Melissa606 hanım ben fikren size katılıyorum....Karakterdir buna sebep olan...Dış görüntüyle alakası yok....Eğer karakterli ve "iğneyi kendine çuvaldızı başkasına batır" atasözünü özümsemiz biriyse; kendisini yoldan çıkaran kadınların saç teline bile dokunmaz.......

En önemli düşman meselesine gelince;

bu konuda benim fikrim "Karaktersiz Kişilik"

  Yani bu durum gerçekleşebilir... Karşımızdaki yalan söylemiyodur.....

Eğer bu duruma dur denmezse durumumuzu tasavvur edebiliyomusunuz.....

Yıl: 1965
"Karşıma âniden çıkınca ziyâdesiyle şaşakaldım.. Nasıl bir edâ
takınacağıma
hükûm veremedim, âdetâ vecde geldim. Buna mukâbil az bir müddet sonra
kendime gelir gibi oldum, yüzünde beni fevkalâde rahatlatan bir
tebessüm
vardı.. Üstümü başımı toparladım, kendinden emin bir sesle akşam-ı
şerifleriniz hayrolsun dedim.."

Yıl: 1975
"Karşıma birdenbire çıkınca çok şaşırdım.. Ne yapacağıma karar
veremedim,
heyecandan ayaklarım titredi. Ama çok geçmeden kendime gelir gibi
oldum,
yüzünde beni rahatlatan bir gülümseme vardı.. Üstüme çeki düzen verdim,
kendinden emin bir sesle iyi akşamlar dedim.."

Yıl: 1985
"Karşıma âniden çıkınca fevkalâde şaşırdım.. Nitekim ne yapacağıma
hükûm
veremedim, heyecandan ayaklarım titredi. Amma ve lâkin kısa bir süre
sonra
kendime gelir gibi oldum, nitekim yüzünde beni ferahlatan bir tebessüm
vardı.. Üstüme çeki düzen verdim, kendinden emin bir sesle hayırlı
akşamlar dedim.."

Yıl: 1995
"Karşıma birdenbire çıkınca çok şaşırdım.. Fenâ hâlde kal geldi yâni..
Ama
bu iş bizi bozar dedim. Baktım o da bana bakıyor, bu iş tamamdır
dedim..
Manitayı tavlamak için doğruldum, artistik bir sesle selâm dedim.."

Yıl: 2006
"Âbi onu karşımda öyle görünce çüş falan oldum yâni.. Oğlum bu iş bizi
kasar
dedim, fenâ göçeriz dedim, enjoy durumları yâni.. Ama concon muyum ki
ben,
baktım ki o da bana kesik.. Sarıl oğlum dedim, bu manita senin.. Hav
ar yu
yavrum? "

Yıl: 2026
"Ven ay vaz si hör, ben çok yâni öyle işte birden.. Off, ay dont nov
âbi
yaa.. Ama o da bana öyle baktı, if so âşık len bu manita.. Hay
beybi.. "

--Lütfen arkadaşLar bu konu da biraz duyarLı oLaLım--

- web cami açsana. bakalim..?
* he o mu. o cam deil. benim salak makine, bluetooth u cam zannediyo...

Bunu çok sevdim ben.....

İyiki benim böyle bir arkadaşım yok msn de..Yoksa varyaaa kafasına geçirirdim camı onun....

İnanın resimlere hiç dikkat etmemiştim....Kusuruma bakmayın.....

Bitanem benim kızkardeşim senin kastettiğin dersanelerden birince şuan...Ve erkeklerle kızlar karışık durumda....Bir yanlışın olmalı senin..Ayrıca kardeşim namaz kılmadığı halde hiçbir zorlama felan yok o dersanelerde....Herkes özgür iradeleriyle dersane eğitimi görmekte....İstersen gel  gezdireyim seni burdaki o kastettiğin dersaneyi...

Doğru heryerde doğrudur.....Doğruya doğru olmaz benim vatana borcumdur.....

Bilmem yorumu okudumda acaba öylemi oldu dersiniz....Acaba artık böyle bir vefa yokmu bulunamazmı dersiniz....