Yılmaz Özdil, Hürriyet, 5 Nisan 2008, Cumartesi

  Cumhuriyetin ilk yıllarından bir örnek: Atatürk, tutuklanan bir Fransız kaptan için Avrupalıların devreye girmesi üzerine "Karar Türk hakimlerinindir, karara müdahale edilemez!" demiştir.

şunu unutma bizim kadar gereksiz yere bağıran ortamı geren kimseleri ab de önemli görevlere getirmezler.onlar sloganla iş yapmazlar.ve adam sadece ab adına konuştu. siz bağırdı diyorsunuz.tabi canım sizden başka kimse konuşmasın.allah aşkına fikir özgürlüğüne saygı duyun..bari adam ülkesinde açıklama yapsın..

ayrıca adamın ismi ile bir hayvan ismini çağrıştırmak özgürlük değildir.birbirimize saygımız yok bari yabancılara kalsın.

  Edit Hokkabaz

  **Sen kinder`den mi çıktın? :))

**** OLİ RHEN ne demişti? ****

29 Ekim 2023: Türkiye Cumhuriyeti nin 100. yıl kutlamaları büyük coşku içinde. Etkili bir Avrupa ülkesi, küresel düzenin saygın bir demokrasisi Türkiye. Eğitimli, yaratıcı, girişimci güçlü bir laik toplum. Bu günlere kolay gelinmedi. Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları hiç bu kadar övünmemiş, güvenmemiş, çalışmamıştı

Geçmişin eskiyemeyen yorumları
Yakın gelecekten yakın geçmişe dönüş. Tarihi anımsamak için değil; bugünü tartışmak için. Demokrasinin seyir defterindeki Radikal-Yorum lardan bir demet:

8 Aralık 2000: Aslında gerçekçi bir bakış açısında kabullenmek gerekiyor ki, büyük bir ülkenin AB üyeliği ancak kendi çabası ve kararlılığı ile mümkün olabilir. Türkiye nin diğer aday ülkeler gibi kol kanat gerilip arkadan itilmemesi doğaldır. Türkiye çapında bir ülke ancak siyasi gücünü kullanarak ileri ülkeler liginde yerini alacaktır. Siyasi güç ise demokratik saygınlık ve ekonomik kalkınma dinamizmi ile kazanılıyor, lafla değil.

18 Şubat 2001: Tüm AB kurumlarında kabul gören genel görüş, "AB Türkiye deki Avrupa değerlerini paylaşan kesimlere destek olmalı". Fakat AB bu konuda şimdiye kadar oldukça beceriksiz davrandı. Politikalarındaki zaafları ve üslubu, daha ziyade Türkiye deki AB karşıtı kesimleri güçlendirdi. Bu nedenle Avrupa Parlamentosu nun yeni yaklaşımının süreklilik kazanmasını ummak gerekiyor.

2 Haziran 2001: AB Komisyonu Başkanı Romano Prodi: "AB ye girmeyi hedefliyorsanız yalnızca insan hakları ve demokrasiyi değil, konulmuş olan tüm kuralları yerine getirin, büyük bir değişim içine gireceksiniz. Ama unutmayın, öncelikle Türksünüz. Ben Avrupalıyım ama aynı zamanda bir İtalyanım, bunu unutmuyorum."

22 Nisan 2002: Fransızlar kızgın. Bir kısmı artan güvenlik sorunları ve ekonomik umutsuzluktan ötürü kızgın. Bir kısmı, bu sorunların kökünde gördüğü göçmenlere ve siyasetçilere karşı tepkili. Le Pen in bunca yıl Fransa da gücünü kaybetmeden ayakta kalmasının arkasındaki nedenlerden ders almak gerek. Aksi takdirde iki turlu sisteme geçsek bile, bir gün bir bakarız ki, aşırı uçlar iktidara yüzde yirmi küsurlarla değil, önemli bir çoğunluğun desteğiyle gelmişler.
Türkiye de Cumhuriyet in temel değerlerine tepkisel ideolojideki siyasi akımların, aynı zamanda merkeze karşı tepki oylarını da çektikleri bir gerçek. Bu oylara yön veren sosyal ve ekonomik sorunlara çözüm üretilmedikçe, köklü bir eğitim reformu uygulamaya koyulmadıkça, devlet-yurttaş ilişkileri çağdaşlaşmadıkça, küresel bilgi toplumuyla bütünleşme bir siyasi öncelik haline gelmedikçe ve tepkisel oyların arkasındaki insanları sisteme kazandırmadıkça, demokratik rejimin kendini erittiği bir girdaba düşmesi kaçınılmaz olur.

4 Mayıs 2002: İsmi önemli değil bir Avrupa ülkesinden, kaliteli çim alanlar oluşturma konusunda bilgi toplamak için İngiltere ye heyet gönderilmiş fi tarihinde. Bilgi ve görgü artırılmış, malzeme alınmış ve ülkeye dönüldüğünde hemen uygulamaya geçilmiş. Fakat çimenlerde iyileşme olsa da, pek tatmin edici değil. Aramışlar İngiltere yi "her dediğinizi yaptık ama tam olmadı, siz nasıl yapıyorsunuz?" diye sormak için. Yanıt "suluyoruz" olmuş. Sulamışlar, fakat kalite yine tutmamış; bir daha aramışlar. Yanıt aynı: "suluyoruz!". Sonraki yıl yine aynı soru, aynı yanıt. Bir sonraki yılın sorusu artık sabırsızlık içinde: "mutlaka başka bir şey daha yapıyorsunuz". Yanıt her zamanki gibi: "suluyoruz". Bu sefer karşı taraf iyice tepkili: "Nasıl olur? Yıllardır suluyoruz zaten". Yanıt yine sakin: "biz yüzyıldır suluyoruz".

11 Mayıs 2002: AB nin demokratik rejimi nasıl olacak? Avrupa Parlamentosu ile üye ülkelerin hükümetleri arasında nasıl bir denge kurulacak? Avrupa nın bir hükümeti olacak mı? Bunu Avrupa Parlamentosu içinden çıkan bir başbakan mı yönetecek, seçilmiş bir başkan mı? AB nin siyasal yapısını devletler arası bir birlik mi belirleyecek, yoksa halklar arası bir toplumsal birliktelik mi? Yaşlı kıtada siyaset karışık olmaya devam ederken, henüz AB de ortak bir model yokken, Türkiye kendine uygun bir rejimde karar verse iyi olacak.

11 Temmuz 2002: AB nin bakış açısında Türk siyaseti henüz olgunluk dönemine girmemiş bir görüntüye sahip. Adeta çocuklar için bir oyun bahçesi görüntüsü hâkim. Kaydıraktan her kayan, hemen doğrulup tekrar koşuyor merdivene. Salıncakta bir ileri, bir geri sallanıyor bazıları. Tahterevallide biri iniyor aşağı, diğeri çıkıyor yukarı.
Sık sık mızıkçılık yüzünden hır çıkıyor, çocuklar yıllardır büyümüyor.

30 Kasım 2002: 3 Kasım seçimlerinden sonraki iki gün boyunca AB medyasında "Türkiye İslamcı oluyor" teması işlendi. Görüntü olarak da çoğunlukla kara çarşaflı kadınların, mümkünse bir Atatürk resmi önündeki duruşları kullanılarak karartıldı Türkiye imajı. Başbakan Abdullah Gül seçimlerden önce geldiği Brüksel de "biz Türkiye yi çağdaş dünya ile bütünleştirmek istiyoruz; bunun için medeniyet adresi Ortadoğu değil, Avrupa dır" derken bu çarpıtma dalgasını seziyordu mutlaka. Recep Tayyip Erdoğan ın seçimler sonrası Avrupa turunda en çok karşılaştığı "İslamcı mısınız?" sorusunu, kararlılıkla "Hayır biz Avrupa tipi bir muhafazakâr demokrat partiyiz" diye yanıtlaması da, medyada Türkiye hakkındaki yorumları dengelenmeye yöneltti.
Türkiye kati surette İslamcı ve türevi nitelemelerden ve görüntüsünü karartan çarşaftan kurtarmalı. Türban sorunu ise, bireysel haklara saygı ile bir siyasi hareketin dinsel taciz aracına dönüşmek arasındaki ince çizgide, mutlaka çözümlenmeli. AB ye uyum sürecinde, kadın ve erkekler arasında fırsat eşitliği politikalarına öncelik verilmeli. Çok ötesinde olduğumuz diğer Müslüman ülkelere bir model olma özelliğimiz pekişmeli. Türkiye nin Avrupa yolunu aydınlatan bir gerçek var: çağdaşlık, demokrasi ve kadın hakları 21. yüzyılda aynı noktada kesişiyor.

24 Mayıs 2003: CHP 1995 seçimlerinden sonra 2002 ye kadar siyasette etkili bir konuma ulaşamadı. Kaçırılan trenlerde bir suçu yok. Bugün ise ana muhalefet AB ye Katılım Ortaklığı Belgesi nin eksiksiz ve pazarlık konusu yapılmadan hayata geçmesi için öncü olmalı. Geçmişte bazı partilerin içine düştüğü hamaset dolu söylemlerden, küresel ekonomiyi kavrayamayan politikalardan ve zaman aşımına uğramış bir uluslararası ilişkiler anlayışından sakınmalı. Demokrasi, insan hakları, sosyal refah ve ekonomik kalkınma gibi AB üyeliği sürecinin temel taşları, aynı zamanda sosyal demokrasinin taşıyıcı direkleridir..

11 Eylül 2004: Hiçbir aday ülke müzakerelere başladığında Kopenhag Siyasal Kıstasları na tamamen uyma noktasında değildi. Türkiye nin AB üyeliğini destekleyen Bağımsız Komisyon un başkanı ve eski Finlandiya Cumhurbaşkanı Ahtisaari nin de hatırlattığı gibi, bugün AB ülkelerinin hiçbiri demokratik toplum olma yönünde mükemmel seviyeye ulaşabilmiş değiller. Fakat bir AB standardı var. Buna göre aday ülkenin çok fazla sayıda açık noktasının olması kabul görmüyor. Türkiye nin demokrasi ve insan hakları bilançosunda bir-iki önemli eksik alan kalabilir. Fakat daha fazlası olmamalı. AB ile müzakerelere başlayacak aday ülkenin demokratik sorunları tek tük ve çözüm sürecinde olmalı.

9 Ekim 2004: 12 Eylül 1980 den 6 Ekim 2004 e. Askeri darbeden, AB Komisyonu tarafından Kopenhag Siyasal Kıstasları na yeterince uyan ülke ilan edilmeye uzanan bir dönem. Neredeyse çeyrek yüzyıl. Geçmişi anımsayınca, bugün gelinen noktanın gelecek için önemi daha iyi ortaya çıkıyor.
İnsan hakları ve demokrasi yolunda atılmayan her adımda, kaybedilen her günde, uluslararası medyaya yansıyan her haberde, bu kesimlerin kendi davaları güçlendi. Kıbrıs tan, bazı Ermeni lobilerinin savlarına, Kürt sorunundan, AB ile ilişkilere, her dış politika dosyasında Türkiye nin ulusal çıkarları büyük hasar gördü. Milli duyarlılıklara göre izlendiği sanılan siyasetler, ülkenin azılı düşmanlarının hayrına oldu.
Siyasetin uzantısında, Türkiye nin ekonomik çıkarları da büyük kayba uğradı. Yabancı sermaye, ticaret bağlantıları, turizm, uluslararası mali piyasalardaki kredi olanakları ve iç pazarın istikrarı gibi birçok boyutta Türkiye ekonomik potansiyellerini yeterince değerlendiremedi. Demokrasi ve insan hakları sorunları nedeniyle, Türkiye Cumhuriyeti yurttaşlarının cebindeki para ve gelecek kuşakların refahı büyük zarar gördü.
Cumhuriyet tarihi boyunca hep arayışında olduğumuz üç önemli boyut arasındaki denge söz konusu: demokrasi, laiklik ve makro-ekonomik istikrar. AB ile müzakere süreci bu üç boyutu bir arada gözetecek bir çerçeve oluşturuyor. Türkiye artık Kopenhag Siyasal Kıstasları na uyan bir ülke. Yirmibirinci yüzyılda, demokratik saygınlık sahibi bir ülke olarak yükseliyoruz. Bu konum toplumumuzun geleceği açısından en belirleyici etken. Ona özen göstermeli, iyi korumalı ve mutlaka geliştirmeliyiz. AB yolu uzun ve ince olduğu kadar, aynı zamanda engebeli. Geride büyük bir dağ bıraktık.

5 Mayıs 2007: Olgun ülkeler iç sorunlarını çözmeye çalışıyorken uluslararası gündemlerine, çıkarlarına ve imajlarına özen gösterme refleksi sahibidirler. Bilirler ki:
1. İç siyasal belirsizlikler ve toplumsal tartışmalar ülkenin somut sorunlarını perdelememeli. Aksi takdirde bu tartışmaların üzerinde geliştiği zemin çöker. Ancak demokratik ve ekonomik olarak güçlenen ülkelerde toplumsal sorunlar aşılır.
2. Ülkenin uluslararası imajına zarar vermek ülkeyi güçsüzleştirir; iç tartışmalarda savunulmaya çalışılan değerleri ve hedefleri zayıflatır. Uluslararası gündemden kopan, görüntüsü bozulan ve çağdaş dış iletişim araçlarından yoksun ülkelerin rakipleri ve karşıtları sevinirken, kendileri birçok alanda kaybeder: dış politika davaları, güvenlik politikaları, ihracat, yatırım, turizm, markalar, kurumlar ve yurttaşların uluslararası ilişkileri, vize sorunları...
Türkiye ise Cumhurbaşkanlığı seçimi, TCK 301. madde veya 1 Mayıs gibi konularda uluslararası boyutta kötü sınav verdi. Siyasal liderler ve kurumlar uluslararası boyutu, çıkarları ve iletişimi ihmal etti. Solcu, sağcı, milliyetçi, ulusalcı, yurtsever, dindar, halkçı, liberal veya merkezci olabilirsiniz. Milli Takım maç kazandığında seviniyor musunuz?

26 Ocak 2007: 130 yıl önce, 1876 da Osmanlı payitahtı İstanbul da ilk meclis toplandı. On yıl önce merhum Bülent Tanör ün Türkiye de Demokratikleşme Perspektifleri raporu TÜSİAD tarafından yayımlandığında çok farklı bir ulusal ve uluslararası ortam vardı. Türk demokrasisi çok ilerledi yüzotuz yılda. 10 yıl öncesine göre ise, Türkiye AB kıstaslarına çok yaklaştı. Fakat geriye kalan sorunları çözme yolunda zaman kaybına tahammül yok. Demokrasi zirvesi yolunda yükseldikçe dönemeçler daha sert, uçurumlar daha sarp.

19 Ekim 2007: TCK 301 ve genelde kapsamlı bir insan hakları reformu Türkiye yi daha güçlü ve saygın bir ülke olarak dünyada yükseltecek. Türkiye yi, Türklüğü, Türk toplumunu yüceltmek ancak Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlarını yüceltmekle mümkündür. Eğitim, kadın hakları, sağlık, bilim, kültür, sanat, spor, sanayi, ticaret, teknoloji ve doğasıyla yükselmeli Türkiye. Kendisini korumak için düşünceden korkan, insan hakları ihlallerine ihtiyaç duyan bir ülke olarak değil. Bir demokrasi olarak yücelmeli ve yükselmeli Türkiye.

Geleceğe geri dönüş
29 Ekim 2023: Türkiye Cumhuriyeti 100. yıl kutlamaları büyük coşku içinde. Etkili bir Avrupa ülkesi, küresel düzenin saygın bir demokrasisi Türkiye. Eğitimli, yaratıcı, girişimci güçlü bir laik toplum. Bu günlere kolay gelinmedi. Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları hiç bu kadar övünmemiş, güvenmemiş, çalışmamıştı.

BAHADIR KALEAĞASI -RADİKAL gazetesi.

Sevgili ·carettacarettatos·, burada ölçüyü ve seviyeyi belirleyecek en son kişi bile sen değilsin. Neden mi? Kendi nicklerinle yazdığın mesajları bir gözden geçirirsen şayet, bu sorunun cevabını kendin bulacaksın.

Konuya gelince, yazının altındaki metni senin için tekrar kopyalıyorum. Belki bu sefer okumak gibi lüks bir eylemde bulunursun :)

EVVELA BANA YAPTIĞINIZ VE BUNDAN SONRADA YAPACAĞINIZ TÜM ÇİRKİN İTHAMLAR  SAHİPLERİNE AİTTİR. BENİ İTHAM ETMİYOR,KENDİNİZİ İFADE EDİYORSUNUZ O KELİMELERLE!!

Tek tarflı bakmak,tek taraflı yaşamak diye buna denir işte.. AB KOMİSERİNİN  haykırmasını bile sağa sola çekebilecek kadar namedeni olunuyor işte!!!

aşağıda yazılı olan 5-10 satır bilgi belki bir şeyler verebilir..

İlhan Selçuk un, Şubat ayının ilk haftasında, Cumhuriyet Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni İbrahim Yıldız la yapmış olduğu bir başka görüşmede ise, "İyidir, iyidir. Zannediyorum yargı da yürüyecek. Bunlar da yürüyecek, yargı da yürüyecek. Bir yerde bir hesaplaşma olacak herhalde. Yani şöyle bir şey aklıma geliyor; YARGI KAPATMA KARARINA DOĞRU GİDİYOR, HABERİNİ DE VERDİLER. Kapatma kararını verdiği anda bunlar da diyecekler ki; biz milli iradeyiz, şey başlayacak. Ben milli iradeyim diyecek, birtakım şeyler yapmaya çalışacak, çünkü göğsünde KAPATILMIŞTIR levhası dururken, AKP bir şey yapamaz. Bir şey yapabilir, isim değiştirir. ANAYASA MAHKEMESİ SON OLARAK KENDİSİNİ TASFİYE EDİLMEDEN BU AKP HAKKINDA PARTİNİN KAPATILMASI KARARINI VERİRSE, O ZAMAN ORTALIK BÜSBÜTÜN BİRBİRİNE KARIŞIR" ifadelerini sarfettiği ileri sürülüyor.

Mükemmelsin senSen kendi fikirlerinde olmayanlara kör diyebileceksin, ama biz sana kör deyince hakaret olacakKomiksinHaa bu arada, Almanyada Hitleri seçen yine halk değil miydi?Halk da hata yapar güzelim, sen takma kafana

bu ülkede vatandaşına "teneke kafalı " diyebilecek kadar zevatlarıda gördükten sonra diğerleri teferruat olmaktan öteye gitmeyecek...

demokratik bir yapıyı kaldıramayanlar için söylenecek başka söze gerek yok.

önemli bir not:

TÜRKİYE CUMHURİYETİ VATANDAŞI AZİZ BİR MİLLETTİN EVLADIDIR. HATA YAPMAZ!!!