ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Yobazlık mı çok iyimsersiniz.Ben buna uygun bir sıfat bulamadım.Bunlar hep hala İslamiyetin yeteri kadar anlaşılamasından kaynaklanıyor.

Yazık ya çok yazık!İslamiyeti bu şekilde gösterenlere,bu şekilde öğretmek isteyenlere çok yazık!

   Kıssadan hisse diyelim alan alsın alacağını

 Çok uzun yıllar önce çöllerle kaplı bir bölgede çok az sayıda ağaç bulunurmuş meyveler güçlükle yetişirmiş.Günün birinde kendini kahin sanan biri kendi deyimiyle tanrıdan gelen emri iletmiş bundan böyle hiç kimse bir meyveden fazla yemiycek her kim ki bu yasaya karşı gelirse tanrıya ve tüm insanlığa karşı büyük günah işlemiş sayılacak.

   Oysa bu o devre ve o zamanki toplum hayatına göre sağduyunun ta kendisiymiş .Bu yasalara yüzyıllar boyu uyulmuş taaa ki günün birinde bilim adamları çölü sürülebilir topraklara dönüştürebilecek bi yöntem buluncaya kadar.Ülke olağan üstü verimli meyve ağaçlarına sahip olmuş. Ama ülkedeki dini makamlar  ve hatta sivil halk tarafından uygulanan yasa  yüzünden , ağaçlar toplanmayan meyvelerin ağırlığıaltında boyunlarını eğmeye başlamışlar . Günde bir meyve  emredilmişmiş . Bunca meyvenin çüremesine yol açan bu insanlığa karşı işlenmiş günahı ortaya koymaya çalışanlara lanet ediliyormuş. Tanrı sözü nün gerçekliğinden kuşku duymaya cesaret eden bu insanların  , kibirlerine yenik düşmüş oldukları yüce gerçeğe  açılan yegane kapılar olan inanç ve itaate güçlerinin yetmediği söyleniyormuş. Sözde kahin yıllar önce ölmüş olduğundan  hiç kimse ona şartlar bu kadar deişmişken yasanın hala geçerli olup olmadığı konusunda bi şey soramazmış .İşte bu yüzden dini makamlar Tanrı  Yasası nın yürürlükte olmasını şart koşuyormuş. Yıllar geçtikçe  daha çok sayıda insan  Yasa ya  Tanrı ya ve dine aldırış etmemeye başlamışlar . Bazıları vicdan azabı duyarak  Yasa yı gizlice çiğnemişler . Yasa yı titizlikle yerine getiren müminler ise  vazgeçme cesareti  gösteremedikleri anlamsız  ve geçersiz bir geleneği sürdürmekle öbürlerinden daha ii insanlar oldukları inancındaymışlar...........

Tabi ki inanç;bir ulusun ulus olmasında ki en büyük etkenlerden biridir.Ancak inançları ve vicdanları baskı altına almayı,bir ulusun ortaçağ engelini aşamamasında,karanlıktan aydınlığa çıkamamasında ki en büyük neden olarak görüyorum.Ve tabiki İslam Kuranı iyi anlayanlar ve bu işi gerçekten bilenler tarafından öğretilmeli.Ancak;

Neden islam ülkeleri çağın gerisinde?Burada 7 yaşındaki bir çocuktan bahsediliyor.

İslamın yanlış kişilerce yorumlanması,yanlış yerlerde anlatılması ve yanlış kişilere öğretilmek istenmesi bunun en büyük nedenidir.

7 yaşındaki çocuğa sen Kuranı öğretmeye kalkarsan ve merakından kaynaklanan felsefik soruları (neden,niçin,nasıl) sormasını engellersen ulusun ortaçağ karanlığında kaybolur.İslamın akıl dini olduğundan şüphem yok ama Kuranda yazılan sözlerde tartışmaya ve eleştirilmeye açık değil.7 yaşındaki çocuk henüz daha kişisel evrimini tamamlamamıştır.Ve ne söylersen onu alır.Sen onun merak duygularını köreltip,şüpheci olmasını engelersen ülkenin ve ulusunun toparlanması,çağın ilerisinde olması imkansızlaşır.

Çocuklar dışındaki bireyler(kul değil) için elbette "Tanrının insanı yaratmış olduğuna inanmamız bizim,gerçek bilgiyi doğada aramamıza,zamanı ve mekanda var olanı aklımız ve özgür irademizle,yeniden düzenlememize ve kendimiz için,insanlık için kullanmamıza engel değildir."(İbni sina)

ATATÜRK TEN;

"Bugün bilimin,tekniğin,bütün kapsamıyla uygarlığın ışık saçan varlığı önünde filan ya da falan şeyhin yol göstericiliğiyle maddesel ve tinsel mutluluk arayacak denli ilkel insanların Türkiye uygar toplumu içinde yeri yoktur.O gibilerin varlığını hiç mi hiç kabul edemiyorum.Efendiler ve ey ulus,iyi biliniz ki,Türkiye Cumhuriyeti şeyhler,dervişler,tarikat öğrencileri ve kapılanmışları ülkesi olamaz.En doğru,en gerçek tarikat,uygarlık tarikatıdır.Uygarlığın buyurduğunu ve istediğini yapmak insan olmak için yeter.Tarikat başkanları bu söylediğim gerçeği ve benim ne demek istediğimi bütün açıklığıyla elbette algılayacak ve kendiliklerinden tekkelerini kapatacak,öğrencilerinin de artık olgunlaştıklarını elbette kabul edeceklerdir."

ATAÜRK ü cesaretle bilgelikle akılla anmak çok yerinde olur . Kaçımız ulu önderin  ruhunu az da olsa taşıyoruz ?

  Derinlerden bi küçük bi hikaye

Bir gün bi piskopos bir grup çocuğa cesaret nedir ? diye sorar . Hiç kimse sorusuna yanıt vermediği için  piskopos bilgece bir tavırla  , cesaret çocuklarla dolu bir yatakhanede yatmadan önce çabucak yatağınızdan inip diz çökerek dua edebilmeyi göze almaktır.... der sonrada içinizden biri bize başka bir cesaret örneği gösterebilir mi ? diye sorar kendiyle gurur duyarak . Bir oğlan çekinerek elini kaldırır . Benim başka bir örneğim var der .Cesaret pikoposlarla dolu bir yatakhanede , içlerinden birinin yatma zamanı diz çöküp dua etmeden  çabucak yatağına girebilmeyi göze almasıdır .......

Kaçımızda ne kadar cesaret var ?

Yada daha öncede yazdığım gibi  hepimiz bu vatan için ölmeye hazırızda  acaba kaçımız bu vatan için yaşıyoruz ? 

Melisim bana bütünüyle katılman beni üzerdi.Çünkü senden öğrenebileceğim hiç birşey yokmuş diye düşünürdüm.

Kuranın sözleriyle ayetleriyle öğretilmesi çocukların ayetlerin anlamlarını bilerek öğrenmesi oldukça güzel bir şey.Yalnız bu çok ezberci bir yöntemle veriliyor çocuklara.Hele ki arapçayı ezberlemek oldukça zor.

Zaten kendi anadillerini bile henüz öğrenememiş olan çocuklar birde arapçayla savaşmak zorunda kalıyorlar.Anlamlarını bilmediği sözcüklerle boğuşuyorlar.Bu ezbere dayalı yöntemde onların şüpheciliklerini bastırır,hatta yok eder.

Allahın bile çocuklara karşı emrettiği herhangibir sorumluluk var mı?Yetişkinlere emretmiştir her sözünde.

Kesinlikle ezberletici yöntemle çocukların beyinlerini uyuşturmak isteyenlere karşıyım.7 yaşında ki çocuk Kuran öğrenmeye hazır değildir henüz.Bir ulusun bireylerine daha çocukken beyin felci geçirtmek o toplumun geleceğini karartır.

Ve ben amacın gerçekten dini öğretmek olduğuna inanmıyorum.Bu sabiler üzerinden oyunlar oynandığını düşünüyorum.