fiogf49gjkf0d
Uzun yıllar önce bütün insani duyguların yaşadığı bir ada varmış.İYİMSERLİK,ÜZÜNTÜ,BİLGİ,GURUR. ve diğer duygular gibi SEVGİ de.Günlerden birgün bütün duygulara adanın batacağı bildirilmiş. Bunun üzerine herkes gemisini hazırlayıp adayı terketmiş.Sadece sevgi son ana kadar beklemek istemiş.Ada batmadan önce sevgi yardım istemiş.Önünden lüx bir gemiyle geçmekte olan zenginliğe sormuş: Beni götürebilirmisiniz? Yapamam Gemim altın ve gümüşlerle dolu.Sana yer yok! Sonra önünden şahane bir gemiyle geçmekte olan gurur a sormuş: Beni götürürmüsün? Seni götüremem.Gemim kusursuz.Bneim mükemmel gemimi bozabilirsin. Sonra yanından geçmekte olan üzüntüye sormuş: Üzüntü,lütfen beni götür Ah sevgi O kadar üzüntülüyüm ki,yalnız kalmalıyım. Sonra yanından neşe geçmiş.Fakat halinden okadar memnunmuş ki,sevginin kendisine seslendiğini bile duymamış.Anden bir ses Gel sevgi seni götüreyim. demiş.Bu konuşan yaşlı bir duyguymuş.Sevgi o kadar mutlu ve müteşekkir kalmış ki ismini sormayı dahi unutmuş.Kurtulduğu zaman oradaki bir bilgiye sormuş: Bana yardım eden kişi kimdi? Bilge zaman demiş. Neden bana yardım etti? Sadece zaman sevginin hayatta önemli oldugunu anladığı için Nice insanlar vardır geniş evlerde ,lüx otomobllerle yaşarlar.Ne yazakki geriye kalan bir avuç topraktır.
MUTLULUK KARŞIMIZA ÇIKMASINI BEKLEMEKLE DEĞİL,ONUN KARŞISINA ÇIKMAYI BİLMEKLE GELİR.. |