fiogf49gjkf0d Kutbanla ilgili bir yazıyı paylaşmak istiyorum. Herkesin okuması dileği ile.
Her kurban bayramında bir tartışmadır başlar kan ve tezek kokusu ile karışmış ölüm gelip masalara oturur,ve biz et yemek ile hayvan sevgisi arasındaki vicdani git gellerin ortasında kurban oluruz.Kurban kesimi hem eğitimciler hem yine sivil bir eğitimci olan din adamları için önemli olmalıdır.Hijyen gerekçeler bir yana genel eğitim kurallarını kabul ederek din eğitimine ters düşmeden müslüman dünyaya ve diğer toplumlara örnek bir kurban bayramını özlüyorsak daha güzel bayramlar yaşıyabiliriz.Daha güzel bayramlar için de daha eğitimli bir toplumu özlememiz gerekir.
Kurban kesmenin sakıncalarını ortadan kaldırmak için kurban kesmeye karşı olmak yasakçılığı, antidemokratikliği getirir ve zaten bir inanca karşı olmaktır.
Eğitimbilim ışıklandırmasını kullanırsak görürüz ki kurbanın dinsel gerekçeleri dinle birliktedir. Kurban kesmeyi yerel sosyolojik bir tutum gibi gördüğümüzde ona uygun düzenlemeleri yapmayı bilmek ise bir sosyal düzen gerektirir.Yani kurban kesme olgusunu tartışmak kurban kesilmesini engellemek o dinsel inanıştaki insanın fikirlerine yeterli saygıyı gösterememeyi getirir.Bu nedenle kurban kesilen bir toplumda eğitimsel düzenlemelerin yapılması için de özlenen bir yapının talep edilmesi ve sunulması için gereken düzenlemenin organize edilmesi gerekir
Kurban kesiminde yakınma gerekçeleri arasında birincisi yaşanan yerlerde hijyen koşulların gerek kesilen hayvanın sağlığı gerekse kesim yapılan yerlerde sakıncalar yaratmasıdır.Sağlık koşulları konusundaki yakınmalar belediyeler tarafından düzenlenmeye çalışılsa da pek başarılı olduğu söylenemez.Belediyelerin önünde düzenlenmiş bir örnek yoktur, müslüman ülkeler arasında önemli bir noktada da olsak da geçmiş nufusun eğitim oranının artması çirkin görüntülerden gelen yakınmaları artırmaktadır.Bu noktada neredeyse gelenekler, hatta din eğitimi ağır darbe almaktadır.Peki ne yapılacaktır?
Ortada herkesi rahatsız eden bir şey varsa hem uygar olup hem müslüman kalamayacak mıyız?
Bu arada en görülmeyen en az konuşulan önemli bir gerekçe ise kurbanların göz önünde kesilmesinin çocuk üstünde ki etkileri ve tepkileridir.Kurban kesilmesinin eğitimdeki yerini tartışmadan her ailenin kurban konusundaki tavrı çocuğunun ömür boyu beslenmesinde hatta vejeteryan bir yola gitmesine dahi varabilir.
Vejeteryanlık ayrı bir seçim ama psikolojik zedelenmeler sonucunda ortaya çıkmışsa yanlış bir eğitim yapılmış demektir.Kurban kesiminin özensizliği sonucu bir hayvanseverin müslüman olmaması ya da dininden soğuması gibi bir sonuca dahi gidebilecek vicdani bir gerekçe eğitim anlayışımızı sorgulamamızı getirir .Çocuk küçük yaştan ya hayvanın kesilmesini onaylayacak,bazı durumlar için kurban kesilmesi gerçeğini psikolojik boyutlara taşıyacak ya da hayvan kesilmesine karşı çıkıp dinsel olguların yanına hiç yanaşmayacak.Her ikiside doğru değil .Dine ister inanalım ister inanmayalım saygı göstermek durumundayız .
Demek ki bu toplumda müslümanlar yaşıyorsa kurban kesilecek.Kurban kesmenin sosyolojik yararları olduğu varsayılıyorsa eğitimsel zararları da engellenmeli.Ne ki, zaten kurbanın başında bulunmama bir vekil tayin etme gibi özellikleri kurban kesimini salt bir yardım biçimine çevirebilmektedir.Yine de kurban kesilmesini tercih edenler için de yapılan düzenlemeler eğitim için gereken hiçbir özenin olmadığını gösteriyor.Eğitim de önemli bir yer tutan din adamlarımız ve dindarlarımız eğitim konusunda daha kaygılı oldukları takdirde daha uygar bayramlar yaşayacağımız bir gerçektir
Bir yandan hayvan sevgisi vermeye, tüm canlıları sevmeye korumaya yönlendirdiğimiz çocuğa yılın belli zamanlarındaki caniliğe dönüşen manzaraları anlatmak olası mı.Bir hayvanın ölümünün sonucunda özdeşleşme yapan çocuklarda aşırı korkular karanlıktan korkmalar ya tam tersi bir şiddet görüleceğini söylemek için psikoloji bölümünü bitirmeye gerek var mı?.
Toplulumuzun sivil anlamda tam anlamıyla bilinçli olmaması sonucunda çıkaran manzaralardan din eğitimi de genel eğitim de zarar görmektedir.
Oysa herkes normal olarak kırmızı et tüketmekte ve doğal olarak satan kasaplardan ya da marketlerden almaktadır.Et tükettiğimiz için günlük yaşamımızda semt aralarında yoğun tezek kokusu sisi içindeki bir pazarı görmeyiz,elbette sokaklardan kan aktığını da.Savaşa alışmak için kan görmek iyidir,pisikopatik bir uyarandır ama alışmamız iyi mi?Değil.
Peki, düzenlemeye başlamak için önce normal zamanlarda et tüketirken yapılan uygulamaların olağanüstü hali bir çözüm olabilir mi?.Nedir bu durum, kurbanın mezbahalarda ya da semtlerde bulunan kasaplar aracılığı ile yapılması ve böylece her zaman kesim yapılan yerde kurban kesilmesi,isterse sahibinin de başında bulunduğu bir kesimden sonra gereken ayrımın yine kasap tarafından yapılması .Bu çözüm kurban kesene ek bir masraf getirirse de tek bir masrafla hem hayvan pazarı görüntüsünden hemde hayvan kesme kurallarına uymama görüntülerinden kurtulmak aslında hepimizin hakkıdır.
Kurbanın derisini talep eden yardım kuruluşları da kendilerine yakışır bir hizmet vererek deriyi aldığı için topluma teşekkürünü göstermeli kendilerine ait salonlarda ya da yerlerde satış ve kesimi uygar bir biçimde yapmaya özen göstermelidir.Ama önce toplumun talep etmesi gereklidir.Talep etmek içinde eğitimli, düzenli,uygar temiz ve estetik değerleri öne çıkaran bir toplumu özlemek gerekir.
Ama hayvan pazarında pazarlık etmenin bir keyfi var diyenler icin hayvan satışının açık artırmaya yönelik geleneği de göz önüne alınırsa belli fiyatla satılan canlı hayvan yanı sıra kurban bayramlarında mezat salonlarında da satış yapılabilir.Örneklerini görmediğimiz bir durumda,daha uygar bir müslüman ülkeden örnek alamayacağımız bir durumda, görev bizlerin omuzundadır.
Düzenli bir kurban bayramı yaşamak için Avrupa Birliği ülkelerinin müslüman olmasını beklememiz çok da akılcı bir çözüm olamaz.
Sonuç olarak diyebiliriz ki örneklerini çoğaltabileceğimiz öneriler toplanarak bir düzen kurulabilir.Düzeni sağlamak için daha baştan itibaren yani hayvanın satışından başlayarak kurumsallaşmaya başlamak gereklidir.
Aslında kurumlarımız, özellikle deriyi alan kurumlarımız deriyi hakettiğini gösterir çalışmalar yapmalıdır.
Kurumsal satışlarla hatta büyük et üreticileri yönlendirilerek modern bir satışın ardından diğer zamanlardaki kesime ait kaygıları yaşamadan da bir kurban bayramı yapmak mümkündür.Ama böyle bir düzeni özlemek için ailemiz içinde eğitim veren bir kişi olduğumuzu unutmamamız gereklidir.Eğitimde dışlanan ve eğitim camiasinda görülmeyen babalarımız kurban eğitimi ve yanlış yapılan kesimlerle çocuklarını yanlış eğitime yönlendirmekten kaçınmalıdır.Eğer özlediğimiz manzaraları yaratmak istiyorsak eğitimin aile içindeki bakanı olan babanın eğitimi de gerçekleştirmemiz gerekir.
Doğru eğitimi kurumsalllaşmış bir sivil toplumda yapıyorsak sivil örgütlerimizi ve kamu kurumlarımızı çalıştırarak hayvan manzaraları görmeden kan görmeden çocuklarımızı yanlış pisikolojik sanrılara kaptırmadan doğru eğitim istiyorsak belki de baştan yerel başkanlıkları yani belediyeleri eğitmemiz gereklidir.
Ve elbette Milli Eğitim Bakanlığı ile Devlet Bakanlığına bağlı Sosyal Hizmetler kurumları da kurban derisini talep etme dışında eğitimsel ve psikolojik anlamda kurban bayramında hiç bir şey olmuyormuş gibi davranmamalıdır.
Deri alan yardım kuruluşları özellikle toplumsal olaylarda hizmet veren Kızılay sağlık konusunda yaptığı organizasyonla sorunları kökten çözebilir, böylece deri alma karşılığında bir hizmeti de topluma vermiş olur.Bir yandan hayvan sevgisini ve cana saygıyı özendiren , yeşilay dahil tüm sivil toplum örgütleri hayvan sevgisini ve insan sevgisini dışlamadıklarını yaptıkları yayın ve etkinliklerde göstermelidir.Kurban bayramı manzaralarında et yemek ile vicdan muhasebelirine yol açacak bayramın geleneklerine ters düşecek fotoğraflardan kurtulmanın zamanı gelmiştir
Oysa hayvan sevgisi et tüketerek de olabilir .Aslına bakarsanız diğer zamanlarda çoğunlukla insanlar et ve kesim arasında bir bağlantı kurmaz ve bu sağlıklı bir yaklaşımdır.Zaten kurbanın gerekçelerine göre o kurban da kutsaldır ve kutsallığı hak edecek biçimde kesilmelidir.
Her kurban bayramında haber olan hayvan kesme manzaralarından kurban tartışmalarından sıkılanlar çoğaldığında ,toplumumuz dinini kabul ederek kurban keserek ,dinsel inancın yaşama saygısını işaret ederek ,dinsel inancın toplumsal sorumluluk taşıdığını belirterek bir bayram yaşayacaktır.Güzel bir bayram günü tüm dünya çocuklarına kötü örneklerle çirkin resim vermekten utanmaya başladığımız zaman,kurban keserek de modern olunabileceğini gösterdiğimiz zaman ,eğitimden de yüksek puanlar alacağımız günler gelmiş demektir.
Devinimi yüksek ve müslümanlığa yeni bir nefes vermiş olan toplumumuz bir gün kurban konusunda da eğitimsel değerleri göz önünde bulunduran ve tüm canlıyı seven yurttaşlardan kurulduğunu göstermekten ve diğer dindaş ülkelere bir kez daha örnek vermekten onur duyacaktır.Gelecek bizlerindir
Kurban bayramınız kutlu olsun |