Ey ..! kaygılar şehrinin mahkumu,
Geçmiş zaman kafesinde,
Bulamadın mı? Sen yolunu.
Kaybettin içindeki sonsuzluğu.
Ey ..! kaygılar şehrinin mahkumu,
Parça parça götürdü senden seni,
Bu şehir,
Bu yeis,
Bu aşk zannettiğin ihanet.
Söyle bana ;
Ey ..! kaygılar şehrinin mahkumu,
Öğretilen birkaç sözden başka,
Gözlerinle ne konuştun sen aşka,
Ve .. bu aşk dile geldi mi kalpte,
Cismaniyet!i unuttun mu?
Çağlayanların sonunda duruldun mu?
Sen aşkı ne sanırsın ?
Aşk üzerine yazılan şiirler kimedir ?
Bu rahmet suyunun kaynağı nerdendir?
Hiç sormaz mısın? Kendine,
Sorarsın ama neden diye,?
Sorarsın ben hak ettim mi?
Sorarsın neden ben diye ?
Tüm bunları hak ettim diyemezsin yine,
O güçlü heybetli dağı bulamazsın kendinde,
Sisli düşünce vadinde.
Ama fırtınalar koparsaydın gönlünde,
Kaçmasaydın baksaydın sen kendine,
Aynaların sırması dökülürdü birden,
Artık ne bir sen nede bir ben görmeyecektin,
Tek bir varlığın aşkını bulacaksın gönlünde,
Baş gözünden vazgeçeceksin,
Tüm şehirden,
Başka tarifli aşklarından,
Dünden,
Yalancısın sevgilim demekten,
Vazgeçeceksin....
Ve terki terk edeceksin sonunda....
Mehmet Canlar |
