ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

HOŞÇAKAL

Seni ararken kendimi kaybetmekten yoruldum
Bulduğumu zannettiğimde
Kendimden ayrı düştüm

Bu garip bir veda olacak
Çünkü aslında hep içimdesin
Ne kadar uzağa gitsem de
Gittiğim her yerde benimlesin

Söylenecek söz yok
Gidiyorum ben

Hoşçakal, hoşçakal
Hoşçakal, hoşçakal

Ben bir kısrak gibi gelmişim dünyaya
Şahlanıp koşmak içimde var
Hoşçakal

Biraz Su biraz yeşillik
Her yer benim evimdir
Taşırım dünyayı sırtımda
Her dil benim dilimdir

Ama söylenecek söz yok
Gidiyorum ben

                                                Şebnem FERAH

Eylül’ de Gel

Tatil geldiği zaman
Ağlarım ben inan
Gidiyorsun işte
Arkana bakmadan
Nasıl geçer bu yaz
Ne olur bana yaz
Sen sen sen
Sen bir ömre bedel
Yok yok yok
Gitme gitme gel
Eylülde gel

Okul yolu sensiz
Ölüm kadar sessiz
Geçtim o yoldan dün
İçim doldu hüzün
Yapraklar solarken
Adını anarken
Bekletme ne olur
Gelmek zamanı gel
Yok yok yok
Gitme gitme gel
Eylülde gel

Eylülde gel Eylülde okul yoluna
Konuşmadan yürüyelim gireyim koluna
Görenler dönmüş hem de mutlu diyecekler
Ağaçlar sevinçten başımıza konfeti gibi
Yaprak dökecekler

Her gece Rüyamda
Seni görüyorum, seni hissediyorum
Bu şekilde devam ettiğini biliyorum
aramızdaki uzak mesafe ve boşluklardan

Devam ettiğini göstermek için geldin
Yakın, uzak, nerede olursan ol
İnanıyorum ki kalp devam eder
Bir kez daha, kapıyı açıyorsun

Ve kalbimdesin
Ve kalbim devam edecek ve edecek
Aşk bize bir Gün dokunabilir
Ve bir ömür sürer

Ve bir olduğumuz sürece gitmesine izin vermeyiz
Aşk seni sevdiğim zamandı
Seni bir kere gerçekten sardığım zaman

Hayatımda hep devam edeceğiz
Yakın, uzak, nerede olursan ol
İnanıyorum ki kalp devam eder
Bir kez daha, kapıyı açıyorsun

Ve kalbimdesin
Ve kalbim devam edecek ve edecek
Asla terketmeyecek bir sevgi var
Sen burdasın, korktuğum hiçbir şey yok

Ve biliyorum ki kalbim devam edecek
Sonsuza dek bu şekilde kalacağız
Kalbimde güvendesin
Ve kalbim devam edecek ve edecek

Ellerin elimde başım omzumda
Hani buluşmuştuk ya
Yalnızdık seninle çamlar altında

Canımsın diyerek beni sarmıştın
Evlenelim deyince kanatlanmıştın
Sevinçten olacak çok ağlamıştın

Şimdi bir hatıra oldu o günler
Neler konuşmuştuk seninle neler
Gözlerim ümitle yolunu bekler

Nasıl bakabiliyorsun gözlerimin içine,
Seni özüme doğru götüren açık kapılar gibi
Can taşımadan bezdiğim bu yerlerde ruhum soğuklarda uyumaktaydı
Sen onu oralarda bulana kadar,
Yuvasına geri götürüne kadar,
İçimi uyandırana kadar
İçimi uyandır
Seslen bana ve kurtar beni karanlıklardan
Harekete geçir kanımı, aksın
Yaşamamışlığım belirmeden,
Kurtar beni hiçliğimden
Neyden mahrum kaldığımı şimdi anlıyorum
Beni hemen terk edemezsin
İçime nefesini ver ve gerçek yap beni
Hayata döndür beni
Senin dokunuşların
Senin sevgin olmadan içim buz tutmuş gibi
Tüm bu ölüm arasında, tek sensin, hayat olan.
İnanamıyorum nasıl göremedim bu kadar zaman
Karanlıkta yaşıyordum ama sen orda, önümdeydin.
Bin yıldır uyuyormuşum anlaşılan
Her şeye açmalıyım gözlerimi
beni ölüme terk etme
bir tek ses, bir tek düşünce olmayan bu yerde..
Daha fazlası yaşanmalı
Beni hayata döndür!

Memleket havalarından bir haber ver,
Eylül yağmuru nasıl düşer toprağa?
Kemah’ın kapalı dar yollarında
Hangi kuş hatıra çizdi dal uçlarına?

Hani sen;
Ne oldu ?
Bıçak kesmez oldu ağzını...
Susar oldun, yazmaz oldun daha...
Oysa yüreğimizi koymuştuk ortaya.
Hani, taşırdı be usta!

Bak yine bir Eylül havası var

İlkbaharda sonbahar, bu nedir usta?

Bilirsin sende de bende de
Eylül’ün acı bir tadı vardı.
Şiire Eylül dediysek
Elbet;
Bir maksadı vardı.
Elbet

Tut ki gecenin
Alacakaranlığında düşlemişim seni.
Tut ki, rüyalarımı bölmüşsün ne çıkar?
Ne çıkar gündüzlerin selamsız aşkına,
Geceleri kefen biçsen.
Bir anlık hırsla,
Her şeyi yıkıp geçsen, ne çıkar...

Tut ki bundan böyle unutmuşum seni.
Tut ki artık çalan parçalarda ismin geçmesin.
Tut ki yazılan şiirler, seni anmasın,
Varsın eller de unuttu desin.
Ben seviyorum ya seni,
Sen sevmesen, ne çıkar...