5 Ekim: Bugün var edildim. Buradayim. Varim. Müthis bir duygu bu. Var oldugumu henüz annem ve babam bilmiyor. Bir elma cekirdeginden bile kücügüm. Ama ne de olsa, ben benim. Varim ya! Bu bana yetiyor. Henüz bedenim belli belirsiz, yüzüm yok ama varligimi ve benligimi hissedebiliyorum. Bir kiz olacagim ve baharda cicekleri sevecegim.
19 Ekim: Biraz büyüdüm. Kimildamam mümkün degil. Annem henüz farkinda degil ama onun kaniyla besleniyorum. Kalbini dolasip gelen simsicak kan bana geliyor. Beni sevecek bir kalbin kipirtilarini simdiden hissediyorum. Annem beni cok sevecek. Annem icin güzel bir sürpriz olacagim.
23 Ekim: Hic göremedigim bir el agzimi bicimlendirmeye basladi Dudaklarimda onun dokunusunu hissediyorum. Bu "el"in dokundugu yerler dudagim damagim oluyor. Düsünün bir yil sonra bu elin dokundugu yerde tebessümler acacak, gülecegim. Dudagimdan ve dilimden sözler dökülecek. Herhalde önce "Anne!" diyecegim. Anne duyuyor musun beni? Seninle konusacagim. Sana gülecegim. Kimilerine göre hâlâ daha var degilmisim& Nasil olur? Varim ve gülücükler sunacak dudaklarim da olmak üzere ya Hem sonra bir ekmek kirintisi ne kadar kücük olursa olsun yine ekmektir. Öyle degil mi annecigim? Ah bir konusabilsem!
27 Ekim: Bugün pek mutluyum. 0cimde tatli bir kipirti basladi. Artik bir kalbim var. Kalbim atmaya basladi. Hayatim boyunca böyle atip duracak. Sevgilerle dolduracagim kalbimi. Tipki anneminki gibi… Annem bedeninde iki kalbin birden atmaya basladigini bilseydi ne kadar sevinirdi! Duyuyor musun anne?
2 Kasim: Her gün biraz daha büyüyorum. Kollarim ve bacaklarim da bicimlenmeye basladi. Hele bir büyüsün kollari bak nasi kucaklayacagim seni annecigim su ayakrimda tamamlansinda, beraber cicekli bahcemizde yürürüz. Belki birlikte okula gideriz.
12 Kasim Ah evet& Bunlar, bunlar ne kadar sevimli ve kücük seyler. Aman Allah`im parmaklarim da cikmaya basladi. Bunlarla cicek toplayacagim, annemin elini tutacagim, kalem tutacagim. Belki de güzel bir siir yazacagim. Annecigim, orada misin? Ellerimi ellerinin arasina koymak icin sabirsizlaniyorum.
20 Kasim: Oh, nihayet.. Annem doktora gitti. Burada oldugumu ögrendi.. Yasasin! Doktor teyze özel bir cihazla gördü beni. Ultrason diyorlarmis. Resmimi bile cekti. Sevinmiyor musun annecigim? Seneye kalmaz kollarinin arasinda olacagim 25 Kasim: Artik babam da burada oldugumu biliyor. Fakat henüz kiz oldugumun farkinda degiller. Onlara sürpriz yapacagim..
10 Aralik: Bugün yüzüm tamamlandi. Artik iki güzel gözüm, bir kücük burnum, dudaklarim ve yanagim var. Anneme benziyorum galiba
13 Aralik: Artik cevreme bakabiliyorum. Etraf1m cok karanlik ama olsun. Yine de mutluyum. Yasiyorum ve varim. Kisa bir süre sonra gün isigini görebilecegim, renkleri ve cicekleri tan1yacagim. Rüyamda gördüm. Dünyada gökkusagi diye bir sey varmis.. Onu cok merak ediyorum.. Annecigim, babacigim sizin yüzünüzü de görecegim. Tanisacagiz&. Mutlu olacagiz. Gülüsecegiz..
24 Aralik: Kulaklarim daha iyi duyuyor artik. Annecigim, senin kalbinin seslerini duyuyorum. Benim kalbimin atislarini da sen duyabiliyor musun? Hatta sesini bile taniyabiliyorum. Sesin ne kadar tatli Hic duymadigim bir sey bu Güzel ve saglikli bir kiz olacagim. Kollarinda uyuyacagim, yüzüne bakacagim, o tatli sesini dinleyecegim. Benim icin ninni de söyleyecek misin annecigim? Sen de beni özlüyorsundur mutlaka Beni koklayacaksin.. Cok seveceksin, degil mi?
28 Aralik: Anne burada bir seyler oluyor. Doktor abla neden mutsuz bakiyor böyle… Sen aci cekiyor gibisin. Kalp seslerin degisti… Sustun. Benimle niye konusmuyorsun anne? Anne. Anne! Annecigim!! Yüzümde soguk bir sey hissediyorum. Anne, yüzümü parcaliyorlar… Anne bir seyler yap… Anne… Kolumu cekiyorlar anne! Canim yaniyor anne… Anne.. Ayaklarimi parcaliyor bu sey anne… Beni sana baglayan damari kopardilar anne… Anne kalbimi parcaliyorlar… Annecigim. Anne. Anne.. An…
................ Kürtajiniz tamamlandi hanfendi GECMIS OLSUN...
ALINTIDIR. |