Sensiz Kalan Bu Şehri Yakmayı Çok İstedim, - ChatCity

29 Nisan 2024, Pazartesi 23:46

ChatCity Forum
Chatcity Forumlarında mesaj yazmadan önce Forum Kurallarını mutlaka okuyunuz...

En İyiler Son Eklenenler

CC-Forum> Kültür Sanat Hobiler > Şiir sevenler
	Sensiz Kalan Bu Şehri Yakmayı Çok İstedim,


manolya41 Mesaj Gönder Forum Mesajları Forum Başlıkları	23.Haz.2012 Cmt 01:07:45 Sensiz Kalan Bu Şehri Yakmayı Çok İstedim,
	Sensiz kalan bu şehri yakmayı çok istedim Mavi bir aleve dönüştürdüm kalbimi bir anda Tutuşturmak istedim beni böyle umarsız Bırakıp gittiğin bu zalim şehri Yakamadım gözlerin dikildi karşıma bir caddenin tam ortasında İnanılmaz güzel bakıyordu gözlerime hafif ıslak En özel en bilinmeyen türleri açmıştı papatyaların Hatıralarınla titriyordu içim kuşlar kanatıyordu gönlümü Gri bulutlar geçiyordu göğümden Anlamak üzreydim Neron’un Roma’yı neden yaktığını Karanlık bir koridor açıldı önümde anlayamadım Yenik düşmüş bir napolyon kadar mutsuzdum aslında İntihara kalkışan Hitler kadar çaresiz Yakmak üzreydim ki bu şehri hatıraların İçli bir yağmur gibi boşandı üzerime Kediler geçti birden kavşaklarından şehrin Acı acı miyavladılar gözlerime baktılar kızgındılar kırgındılar Onlar da tutulmuşlar anladım sana bendeki kadar Onlar da terk ettiğin bu şehri çaresiz Yakmak istiyorlar yakamıyorlar Saçların dikildi karşıma bir sokak köşesinde Her telinde parmaklarımın izleri parlıyordu Benzersiz kokunu alıyordu kıvrımlarından rüzgar Gözleri doluyordu saçlarına bakan kedilerin Her biri bir kenarda darmadağın Çömelip kalıyordu yutkunuyordu Rengi kaçıyordu pencerelerde perdelerin Nereye yürüdüysem bakışın, duruşun, sesin Anladım söndürmeliyim tutuşan yüreğimi Kendimi yakmış olurum yakarsam bu şehri Çünkü sen her şeyinle bendesin Nurullah GENÇ

BJKFC Mesaj Gönder Forum Mesajları Forum Başlıkları	28.Haz.2012 Per 13:37:16
	Günün belli saatlerinde bulabiliyorum seni.. Ezberledim Sensizliği Sabah 9.30 akşam 18.30... Yeryüzünün tek bir yerinde sadece adresin... Sadece tek bir şehirde rastlayabilirim sana... Var mı böyle bir şansım acaba... Bazen diyorum ki; Şimdi açsam telefonu anlatsam tek tek her şeyi bilse nasıl özlediğimi... Yada atla ilk otobüse geç karşısına öyle bi sarıl ki anlasın hiç konuşmadan her şeyi.. Değişir mi bir şeyler.. Yok diyorum sonra sevgi bittiyse eğer ne değişebilir ki.. Cesaretim kırılıyor birden Hiç açamadığım telefonu kapatıyorum.. Hiç konuşulmayan konuşma bitiyor... Halbuki anlatmak isterdim sana..seninle gitiğim yolda bende kalan izlerini... Saatlerce bıkmadan usanmadan anlatabilirdim... Sensizlikte lal kalan dilime kulaklarını tıkamasaydın eğer... Sen gittin ben sustum...Bozuldu büyü.. Biliyorum gün gelecek sana alıştığım gibi sensizliğe de alışacağım.. Ama hep o uzak şehirde aşık olduğum kadın olarak kalacaksın.. Beni hiç affetmeyen ve hiç affedemeyecek kadın olarak.. Yıllar geçecek bir tanem belki bir daha hiç görmeden birbirimizi.. Ama diyorum şimdi keşke bu kadar kötü bitmeseydi keşke dost kalabilseydik seninle..En azından bu kadarını hak etmişti yaşadıklarımız.. Beceremedik.. İkimiz sanki asla uzlaşamayacak iki düşman ülke gibiydik.. Kim kazandı bilmiyorum... Benim kaybım çok bu yüzden seni kazanmış sayıyorum...