ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

 İçimizde şeytan var. Can kırıkları var. Nefret var. Yalanlar var. Bir yanımız bizi çoktan terk etmiş, kaçıyor. Melankoli ve hüsran var. Keşke bazı geceler hiç sabah olmasa..

 -Sabahattin Ali

Benimde bir huyum var.......................

Gözümden düşenin, üstüne basarım..!

 Kalabalık beni sahiden sıktı. Ben ikide birde böyle oluyorum, bazen bütün insanları boyunlarına sarılıp öpecek kadar seviyorum, bazen de hiçbirinin yüzünü görmek istemiyorum. Bu nefret filan değil… İnsanlardan nefret etmeyi düşünmedim bile… Sadece bir yalnızlık ihtiyacı. Öyle günlerim oluyor ki, etrafımdan küçük bir hareket, en hafif bir ses bile istemiyorum.

 #icimizdekiseytan

Neden benimle ilgilenmiyor ?

Neden hep kaybettiğinizi, hep haksızlığa uğradığınızı, hep terkedildiğini düşündünüz mü?

Hiç ``Ben nerede yanlış yaptım?`` diye sordunuz mu kendinize. Sorun, sorun korkmayın. Bakın bakalım yaşadığınız tüm ilişkilerin ortak noktası nedir. Güzel başlayan ilişkilere sonra ne oluyor da, büyüsü bozuluveriyor. İsterseniz sizin yerinize ben bazı tahminler yapayım.

Baştan ihtiyatla başladığınız ilişkide giderek onu daha çok sevmeye, güvenmeye, bağlanmaya başlıyorsunuz. O artık hayatınızın olmazsa olmazı. Üstelik fazla kırılgan ve alıngansınız. Size her konuda destek olmasını istiyorsunuz. Bir gün aramazsa, bir gün gelmezse kızıyorsunuz. Önemli işleri bile mazeretten sayamıyorsunuz. En küçük bir ilgisizliğe bile tahammül edemiyor, bunu büyük bir ihtimal kabul ediyor ve kavga çıkarıyorsunuz. Galiba birazda kıskanıyorsunuz onu..

İlişki bir süre böyle gidiyor. Bu ilişkide onun ne hissettiği, ne aradığı, ne istediği gibi sorular aklınıza hiç gelmiyor. Siz memnunsanız durumdan, onun da memnun olması gerekir diye düşünüyorsunuz. Kolay mı, siz zaten en değerli şeylerinizi vermişsiniz ona, daha ne vereceksiniz ki..

Görünmüyorsa yoktur..

Sana zarar verenleri biliyor olmana rağmen, onlardan uzak kalamamanın hatta onlara yakın olmayı daha çok tercih ediyor olmanın açıklaması ne olabilir.

Bu tutumu insanoğlu, hem ruhsal olarak hemde bedensel olarak sergileye devam eder.

Kendine zaman zaman sözler verse de , gün gelir aynı hataların içerisinde yine bulur kendini. Hayır diyemiyor olmanın kızgınlığı daha da hatalara doğru iter insanoğlunu. Kendisine zarar veren şahsiyetlere de ya da sağlıksız yaşamına dur diyemiyor olmak, bilinçaltında fark etmeden kendi özüne karşı bir öfke uyandırır. Çünkü her beden ve ruh, yaradılışında kendini korumak ve muhafaza etmek üzere şartlanmıştır. Buna ayak uyduramayan iradeden dolayı, zeka devreye girer ve savunma mekanizmaları oluşturarak, kişiyi işliyor olduğu suçtan dolayı rahatlatır ve mazeretler ya da haklı gerekçelerle kendine karşı koyduğu öfke ile izole edilir. Ama izolasyon sadece saklar, ya da meydana çıkmasına engel olur. Maalesef yok etmez o derinleşmekte olan, kendine karşı duyduğunuz öfkeyi..

Sakladığımız şeyleri yok saymaktır esasen en büyük hatamız. Görünmüyorsa yoktur denklemi üzerine kurulmuş bir hayat ne kadar sahtedir düşünsenize. Kimsenin görmediğini bilseniz bile sizin bildiğiniz bir gerçeği ne kadar saklayabilirsiniz ki kendi benliğinizden ?

Ne kadar derine iterseniz o kadar büyük bir basınçla taşacaktır zamanı geldiğinde o yanıltmalar. Aynı yıllarca sessiz kalmış bir volkan gibi. Bunların hepsine rağmen, hatalar ve acılar olmalı tabi ki insanın hayatında. Acıları alış ve kabulleniş şeklimizdir bize şekil veren. Ama hatalarımızı görmezden gelip, acılarımızı yaşamak yerine saklamayı tercih ettikçe, bir volkan gibi patlayacağımız günden korkmamız gerekir.

Zira o vakit, en yakınımızda olan, en sevdiklerimiz zarar görecektir o kızgın lavlardan. Bunu hiçbirimiz ve hiçbir sevdiğimiz hak etmiyor öyle değil mi ? Görünmüyorsa yoktur. İşte en tehlikeli düşünce şekli..

Hiçbirşeyi saklamamalıyız ruhumuzun katmanlarında, bizden başka kimse henüz onun var olduğunun farkında olmasa bile ..