ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

Ara Notlar

Olmuyor kardeşim olmuyor
Şair olmak çok zormuş, inandım
Yakışmaz bize yenik düşmek derdim
Ama, veya, oysa yenildim işte
Hem de onulmaz biçimde
Başım dik değil insanlar arasında
Ne yüreğim kavi ne ayağım seyirtken
Ne özlemim kaldı ne özlediğim
Tükendim bittim anlayacağın...

SEVDAMIN ADI AYRILIK

Benim yüreğimden
Bir parça koparıyor ihanetin,
Yalanlar her soluk alışta
Saplanıyor kurşunlar gibi bedenime,
Mutsuzluğum aldanışlarda kök salıyor.
Umutlarım puslu karanlıklarda
Bir kurtuluş ışığı arıyor,
Boğuluyorum dipsiz girdaplarda...

Öfkeli nefretimi
Üzerime yapışmış gibi atamıyorum,
Ruhum ayrılığın acısıyla titriyor,
Kendimi arıyorum karanlık dünyada
Kayboluyorum avuçlarımdaki kör ışıkta.
Acının baharını yaşıyorum şimdi,
Sevda türkülerinin söylendiği her gecede
Efkar şafak vakti gibi çöküyor yüreğime...

Gözlerimin derinliğine
Hasretin sızıyor buram buram,
Bakmayın gönlümün delilendiğine
Hala kırılmış aşkımı yazıyor sevdam.
Dökülüp gidiyor hüzünlerim akşamın içinden,
Köpük köpük taşıyor gönlüm
Dönüşü olmayan sevgimden,
Başka bir adı varmı isyanımın.
Yüreğimdeki ateşin kıvılcımıyla
Çöl yangınında hala yüreğim...

Biliyorum
Dönüşü yoktur zamanın,
Vakti yoktur ayrılığın,
Hüzünlerde saklıdır ondaki zulüm,
Alnımızdaki kaderdir,
Boyun eğmektir umutsuzca,
Tebessümün dudaklarda donması,
Yıldızların gözyaşlarına kavuşmasıdır,
Yürekten dökülen yanık bir türküdür,
Nasırlaşmış eldir,
Bitimsiz bir elemdir,
Gönüldeki sönmeyen yangındır,
“Sevdamın Adı Ayrılıktır”...

YERYÜZÜ AŞKIN YÜZÜ OLUNCAYA DEK

Aşksız ve paramparçaydı yaşam
bir inancın yüceliğinde buldum seni
bir kavganın güzelliğinde sevdim.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

Aşk demişti yaşamın bütün ustaları
aşk ile sevmek bir güzelliği
ve dövüşebilmek o güzellik uğruna.
işte yüzünde badem çiçekleri
saçlarında gülen toprak ve ilkbahar.
sen misin seni sevdiğim o kavga,
sen o kavganın güzelliği misin yoksa...

Bir inancın yüceliğinde buldum seni
bir kavganın güzelliğinde sevdim.
bin kez budadılar körpe dallarımızı
bin kez kırdılar.
yine çiçekteyiz işte yine meyvedeyiz
bin kez korkuya boğdular zamanı
bin kez ölümlediler
yine doğumdayız işte, yine sevinçteyiz.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

Geçtiğimiz o ilk nehirlerden beri
suyun ayakları olmuştur ayaklarımız
ellerimiz, taşın ve toprağın elleri.
yağmura susamış sabahlarda çoğalırdık
törenlerle dikilirdik burçlarınıza.
türküler söylerdik hep aynı telden
aynı sesten, aynı yürekten
dağlara biz verirdik morluğunu,
henüz böyle yağmalanmamıştı gençliğimiz...

Ne gün batışı ölümlerin üzüncüne
ne tan atışı doğumların sevincine
ey bir elinde mezarcılar yaratan,
bir elinde ebeler koşturan doğa
bu seslenişimiz yalnızca sana
yaşamasına yaşıyoruz ya güzelliğini
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

Saraylar saltanatlar çöker
kan susar birgün
zulüm biter.
menekşelerde açılır üstümüzde
leylaklarda güler.
bugünlerden geriye,
bir yarına gidenler kalır
bir de yarınlar için direnenler...

 

Şiirler doğacak kıvamda yine
duygular yeniden yağacak kıvamda.
ve yürek,
imgelerin en ulaşılmaz doruğunda.
ey herşey bitti diyenler
korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.
ne kırlarda direnen çiçekler
ne kentlerde devleşen öfkeler
henüz elveda demediler.
bitmedi daha sürüyor o kavga
ve sürecek
yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!

Eğer özlersem yeni bir sevdayı..

Demir kapılar arkasına sakladım sevdamı. Karanlık kuyular doldurdum içime hanidir.. Bütün yeşillerimi kapattım zamana, bir korku çöreklendi son vakti akşamın, yüzümde denizin tuzu, ellerimde rüzgara karışmış kokun, ilmek ilmek çözdüğüm saçların düşümde ve bir mavi gece usulca inmekte gözlerime....



Az sonra sevgili son ışıklarda gömülünce dalgın suya, bir kum tanesi daha eksilince ömrümden, her akşam yaptığım gibi, tam da önceden belirlediğim gibi kalkacağım yerimden. Penceremin ardından uzanıp gecenin yaldızlı yüzüne aklımdaki bütün düşüncelerin yerine rüzgarda salınan bir yelkenli koyacağım. Ay ışığı altında nazlı nazlı salınırken, içine papatyalar, hercai menekşeler, şebboylar, gece sefaları serpiştirdiğim yüreğimi koyacağım yanına...

Eğer özlersem yeni bir sevdayı, süzülüp gecenin içinden düşten bir sevgiliye uzanacağım. Saçları yosun kokan bir Reis düşleyeceğim göğün mavisine aldanıp.. Yaz bulutları geçecek üzerimden bir Haziran akşamı.. Sana benzeyecek kimi, kimi bir balığın ışıltılı sırtına, kimi az önce özgürce havalanan şu martının kanadına.. Ardından ince, ılık bir yağmur inecek düşlerimden avuçlarıma İlk damlalar ak dalgalarla savuracak yelkeni, sonra iri dalgalı yalnızlıklara yol alacak benim gibi. Uzandığım yerde sen diye yağmuru kucaklayacağım... Her damla yüzün, her yeşil ellerin ve her mavi çıplak ayakların bir Haziran gibi geleceksin geceme, ben sırılsıklam sarhoş olacağım.

Çaresiz, uzak tutacağım seni kendimden.. Bu demirden perde, aşkı anımsatan her nesneyi, her biçimi, her rengi, her güzel kokuyu, her sevdayı kör kuyulara salacak... Yedi kat mercandan yapılmış, yedi kat deniz dibinde, yedi kat sular altında demir ağlardan örülü kör bir kuyuya...

Senden sonra sevgili, bu düşün ardından her sabah o fenere gideceğim. Yıllar boyu suların dipsiz karanlıklarından sabahın ilk ışıklarında laciverde boyandığı geceler gibi, sevdanın mavilere boyandığı zamanları bekleyeceğim. Güneşin yükselip denizi gümüş tellerle süslediği, ışığın dalgalarla oynaştığı saatlere dek bekleyeceğim... Allı yeşilli kuşaklar çekilmiş, beyazı martı gibi bir kayıkla gelmeni düşleyeceğim... Yorgun bir dalganın önünde koşa koşa gelip o bildik feneri kucakla isteyeceğim köpük köpüğe... Bütün umutları ardından süpürüp gitmene rağmen, inatla sonsuza dek sürecek bir aşkı bekleyeceğim.. Satırlardan çıkıp gelecek bir rengi, bir sözü, bir maviyi...

Sözün rengi olsaydım sevgili; ben mavi olurdum, kucağında mucizeler getiren, mucizeleri emziren bir deniz gibi MAVİ... Meğer yeni doğan güneşin kollarında beyaza mayalansa bile; mavi olmalıydım.... İşte sevgili sen böylesi düşlerime girip çıkarken, sen hayatımdaki tek sahici göz, tek yalansız söz, sen arada bir bulup bulup yitirdiğim tek sevdayken ;sabah olmadan, tan yeri atmadan dönüp o maviliğe seni bulmalıyım. Yoksun, ama ben sen varmışsın gibi düşlemeliyim.. , Düşünmeli, özlemeliyim... Özledin mi sevgili? Özledin mi? Ya ben??

Ah sevgili; ben hala bildiğin gibiyim. Hala ürkek bu yürek yeni bir yolculuğun telaşıyla.. Hala ne zaman bir huzur arasam sığındığım tek yer denizin uçsuz bucaksız koynu... Hala uzun uzadıya mektuplar yazıyorum, özlemini, olmayan bir sevdayı, yokluğu anlatan, hala bir kaç kadeh şarap yoldaş bana yalnız uyuduğum geceler, özleyince tenini birbiri ardına sigara yakmayı sürdürüyorum. yine.. Sözde dostlarla akşam yemeği yiyorum bazen görev icabı, hafta sonları mı ;biliyorsun işte seven sevmeyen kim varsa yanımda ;bir tek sen sevgili olmayan yanım, bir tek sen olmayanımsın.. Okuduğum kitapların sayfaları arasında yeni yolculuklara çıkıyorum hiç bilmediğim, hiç dönmediğim.. Yarım kitapların arasından yine ayraçlar koyuyorum bilinmez bir zamana erteleyip, hala bir iki kitap baş ucumda, bir kaçı salonda koltuklara dağılmış tam bıraktığın yerde, bıraktığın halde.. Yeni değişimler de yaşıyorum ara sıra şaşa kaldığım. Bütün yanlışların suçunu kendime yüklemekten vazgeçtim mesela.. Çok şaşıracaksın ama yeni satırlardan geldim bir kaç saat önce. uzun zamandır okumadığım, ve özlediğimi anladığım, özlemim olan satırlardan.. beni anladığına inandığım mavi satırlardan.. Düşlerin nerede diye soran, düşlerini hiç görmediğim satırlardan. Beni bana anlatan beni bana yazan satırlardan...

O kadar çok yoktum ki sevgili; ne zaman vardım, ben var mıydım, sevda mıydım, yaşamış mıydım karıştığım bir zamandan.. Ben sevgili; bana bir nehir gibi akan ben gitmedikçe çekip gitmeyecek satırlardan çıkıp geldim..

Yalnız olduğumu düşünme sakın ;daha gidecek pek çok yolum, söylenmeyi bekleyen bir çok şarkım, içimde hınzırca gülümseyen bir yaramaz çocuk, içinde kaybolduğum deli dalgalarım, kocaman okyanus sessizliğim, nasılda ertelediğimi fark etmediğim duygularım, sabrım, gücüm, düşlerim ve sevmeyi bilen bir yüreğim var hala.. Zaman sevgili biliyorum ; koşarak geçti, dört nala geçti ömrümün üzerinden. Mevsimleri savurdu, seneleri yığdı yolumun üzerime.. Demir perdeler gerdi gecelerime, açılmaz bildiğim kilitler vurdu yüreğime.. Lâl kırmızı gün batımında güvercin kanatlarına yüklediğim sevinçlerimi aradım sonra... Sonra bir gece ıpıssız bir okyanusta yelkenler forayken sesimi hiç duymadan, yüzümü hiç görmeden alabildiğine rüzgar olan satırlardan geldim.., Ben sevgili bitmemiş şiirlerden çıkıp geldim az önce, sevdayı bir şiir gibi yaşayan satırlardan.. Hüzün kadar gerçek, aşk kadar masalsı, sevda kadar güzel.

Gözlerine Şiirler Dökeceğim

Seni bir gün seveceğim
Haberin bile olamayacak...
Yalnızlığımı resminle paylasacağım
Anlamayacaksın...
Gözlerine şiirler dökeceğim
Okumayacaksın...
Her şey istediğin gibi dostça kalacak
Bir gün yollar ayrılırsa
Vedasız çıkacağım hayatından
Gittiğimi farketmeyeceksin
Dedim ya haberin bile olmayacak
Acılarının ortağı mutluluğunun
Parçası olacağım etkilenmeyeceksin
Belki sende seveceksin
O zaman ben olmayacağım yanında
Üzüleceksin...
Anılarda ara beni yalancı saatlerde
Sonbaharda bul beni
Seviştiğimiz gecelerde!
İstemiyorum... hayır! Sevme beni yakışmaz
Yabancıyız dedik ya bir kere..
Ne aşkımsın sen ne de arkadasım
Sen bir yalan sen bir masal
Sen benim en saklı hikayemsin
Anlatamadığım...
Başlangıcını bılmediğim geleceğini kestıremediğim
sen en huzunlu kafıyelerımde yasıyorsun
sen benım en rısklı şiirimsin
sonunu getıremediğim...
dalınca resimlerine bır tuhaflık sarıyor
anlayamıyorum...
bazen cosuyorum bazen de hissizim sana dair
ne zaman cevap bulur bu soru bılmıyorum
bildiğim senı bır gun seveceğim
farkedemeyceksin...
aylar mevsimler yıllar gececek
belki unutulacak yuzum
aldırmayacağım...
ama hep içimde kalacak
o en tatlı hüzün...
adı hiç olmayacak sensız gecelerin
ben bu dizeleri yasarken
sen uyuyor olacaksın
sızlamayacak için...
geceler üşütecek belki de beni
yalnızlık üstüme devrilecek
saatler yokluğunu vuracak
çayımı yudumlarken açacağım penceremi
gözlerin çağıracak uzaklardan gelmeyeceğim.....
elbet bu kente kış gelecek
aylardan ocak üşüyeceğim
sen gittiğinde bu sokaklara karlar yağacak
seni bir gün seveceğim
haberin bile olmayacak....
bilmem nereye kadar gıder bu bilinmezlik
bu avuntu surer mi yıllarca?
yarına bir sey kalmaz belki...
belki de hiç beklenmedik anda doğar o güneş
sakıncalı bir hayalsin sen gerçekleşmesini istemediğim
ve sokmuyorum senı gecelerıme
en guzel ruyamsın sen
yasarken gormediğim...
ellerımı saclarında gezdirdiğimde hıssetmeyecek
adına beste yaptığımda dınlemeyeceksin....
ve bu şiiri ben dahil kımse okumayacak
seni bir gun seveceğim
haberin bile olmayacak.....

ve gun gelecek senı sevdiğimi
yaralı akşamlara doktuğum mısralara
en aydınlık sabahlara söyleyeceğim
ama sana asla.....!

Güneşli Geceler Ağacında...

Seviyorum seni, ölümsüz bir meyvenin
zamanlara eşit yüzyıllardan bu yana
benim de pırıltılı diş izimi taşıyor
güneşli geceler ağacında sallanan elma

Seviyorum seni, de ki,tenin gözeneğinde
kendinden geçmiş tuz eriyiği
biçimsiz bir akış, dalgın, dağınık
itiyor hırpani imgelerin yardım elini

Seviyorum seni, ne menem şeydir şu senin aşkın
en çok neye benzer diye sorulduğunda
dilsiz kayalara verdim yanıt hakkımı
kaynaşık çakılları gösterdim de onlara

Seviyorum seni demek yetmiyor bazan
yer değiştirmez de değişir insan
sesi incelir, sezgileri gelişir güzelleşir
sevdikçe seni bana benzedim

Seviyorum seni, çok uzaklardaki
annesinin öldüğünü sezen yavru köpeğin
sabaha dek inlediğini dinlemiştim birinden
işte demiştim bu benim yas tutan aşkım

Daha yitirmeden acına erdim.