Günler güz yaprakları gibi birer birer dökülürken ayaklarımın dibine,
ben her gece karanlığa dikip gözlerimi senin aydınlığını bekledim.
Sen yoktun...

Binlerce adım attım bu kentin sokaklarında. Her köşeyi,
her parkı, her ağacı ezberledim. Sevdaya bulanmış
her kaldırım taşında senin adını aradım.
Sen yoktun...

Evlerin duvarları birer birer üzerime yıkıldı.
Her bir hücremin acısını ta yüreğimde hissederken
beni enkazın altından çekip alacak elini aradım.
Sen yoktun...

Özlem şarkılarını ezberledim. Kimini bağıra bağıra,
kimini fısıltıyla söyledim. Karanlığa haykırdım hasretimi.
Sesimi duyacaksın diye bekledim.
Sen yoktun...

Senden gelecek bir tek haberi bekledim. Saatler asırlar gibi geldi,
geçmedi. Çalan her telefonu yüreğimin deli bir çağlayana dönen
atışlarıyla açtım. Senden başka duyduğum her seste hep aynı
hayâl kırıklığını yaşadım. Onlar beni duymak istiyordu, bense seni.
Sen yoktun...

Seni aramaktan yorgun düşmüş bedenimi karanlığın kucağına
uzattım her gece. Bir an önce sabah olsun diye uykunun
beni çekip almasını istedim. Olmadı.
Kaç gece sabahı ettim gözlerimi kapamadan, kaç gece
merdivendeki ayak seslerini dinledim gelen sensindir diye.
Sen yoktun...

Her yağmurla birlikte hüzün de yağdı bu kentin üzerine. Bulutlar
yalnızlığın işaretiydi benim için. Beni ıslatan yağmur olmadı.
Ben senin özleminle sırılsıklamdım her mevsim.
Hayat; merhaba dedi bahara çiçek çiçek. Uzun kıştan sonra
gelmez dediğim göçmen kuşların dönüşünü gördüm.
Sen yoktun...

Her istasyon her otogar adresim oldu. Bir trenden inersin sandım.
Otobüslerdeki her yolcuya sensin diye baktım. Ya da yolculuklara
vurdum kendimi. Kimsenin uğramadığı köylere, adı duyulmamış
kasabalara gittim. Senden bir iz aradım.
Sen yoktun...

Denizin sonsuz maviliğine umut bağladım. Kıyılarda tükettim
bekleyişlerimi. Hep sensiz gemiler geçti limanlardan.
Ben gemicilerin hasret türkülerine eşlik ettim.
Sen yoktun...

Gözümden bir tek damla yaş akmadı. Onlar sana aitti, sana
kalmalıydı. Kimselere söyleyemedim acılarımı, bekleyişimin
öyküsünü kimselere anlatamadım.
Nice fırtınalar koptu yüreğimde. Dalgalar dövdü hayallerimi.
Sığınacak bir liman, yaslanacak bir omuz aradım.
İçimi dökecek bir insan aradım.
Sen yoktun...

Her gece ay paramparça oldu. Her gece yıldızlar birer
birer düştü sokaklara. Yıldızları saçına takıp gelmeni bekledim.
Ayı avucunda bana getirmeni bekledim. Ve bir güneş gibi doğup
aydınlatmanı bekledim bu kapkara dünyamı. Ama.
Sen yoktun...

 

 
 Yağmur istiyorsan gözyaşıma bak
Yangın istiyorsan yüreğime bak
Ne olursun beni benimle bırak
Var git gözlerimden, var git bu akşam

 
 Ne olur bu gece uykumu bölme
Var git düşlerimden, var git bu akşam
Tam unuttum derken aklıma düşme
Var git hayalimden, var git bu akşam

MİRAÇ KANDİLİNİZ MÜBAREK OLSUN

Kirpikler altından, ters bakışların
Gün geçtikçe beni senden soğutur
Olur olmaz yerde kaş çatışların
Gün geçtikçe beni senden soğutur.

Gönül kırmak kime yaramış ki yar
Neşesi kaçana dünya her gün dar.
Kederden öteye verdiğin zarar
Gün geçtikçe beni senden soğutur.

Hiç düşmek istemem derde cefaya
El ele verenler ermiş sefaya
Bir dert oldun aklı selim kafaya
Gün geçtikçe beni senden soğutur.

Ellere akıllı bana delisin
Tıpkı yaramaz bir çocuk gibisin
Bu böyle gitmez değişmelisin
Gün geçtikçe beni senden soğutur.

   Çok mutlu olurdum senin yanında
   Sevdan akardı her damla kanımda
   Sen beni sattın ya en zor anımda
   ...İşte donuyorum geldi boran kar
   ...Sensiz yaşamanın ne anlamı var 

   Mis gibi koklardım saçın telini
   Hep tutar okşardım pamuk elini
   Şimdi el sarar ya nazik belini
   ...Yaşayamaz oldum dünya bana dar
   ...Sensiz yaşamanın ne anlamı var

   Derin su gibiydi yeşil gözlerin
   Aşk sevgi akardı, baldı sözlerin
   Ellere bakarken, güzel yüzlerin
   ...Umutlar tükendi gelmiyor bahar
   ...Sensiz yaşamanın ne anlamı var

   Söz, yemin diyerek aşkın oynuna
   Neler takmadım ki neler boynuna
   Şimdi el girerken senin koynuna
   ...Yanıyor yüreğim yüreğimde har
   ...Sensiz yaşamanın ne anlamı var

   Gönül senden içti aşk iksirini
   Kalbim, istemiyor başka birini
   Sensiz kuramam ki sensiz yarını
   ...Kalbimdeki sevdan oldu bana ar
   ...Sensiz yaşamanın ne anlamı var
 
   Necati KEÇELİ

Yillar sonra karsima cikipda
Yeniden baslayalim desende
Beni affet diye yalvarsanda
Ben affetsemde,
Aglattigin gözlerim affetmez seni
 
Bana yaptiklarindan sonra pisman duysanda
Dizlerime kapanip haykirsanda
Basini en sert daglara, taslara vursanda
Ben affetsemde,
Kirdigin su zavalli kalbim affetmez seni
 
Aglasanda, sizlasanda, kor ateslerde yansanda
Ismim agizinda sarki olup dolassada
Gözlerin bile kör baksada
Ben affetsemde,
Oynadigin gururum affetmez seni
 
Durmadan rüyalarima girsende
Kapimda kulum kölem olsanda
Ugruma ölmekten korkmasanda
Ben affetsemde,
Yiktigin hayallerim affetmez seni
 
Beni artik Leyla, Asli, Sirin gibi sevsende
Saclarini benim gibi süpürge etsende
Askimla yanip kavrulsanda
Ben affetsemde,
Uykusuz gecen gecelerim affetmez seni
 
Garip askim
Senin bana bu yaptiklarindan sonra
Hala severim affetmek isterim
Cok gec ama cok gec artik
Ben affetsemde,
Sensiz gecen yillarim affetmez seni..