ChatCity sohbet arkadaş sitesi ile oyun tavla ve okey oyna, sohbet muhabbet ortamını keşfet. Oyun, okey tavla oyna, kulüp aç ve kendi radyo yayınını yap

                  KARANLIKLARDA KALMIŞIM

                        NE ÇOK SEVERMİŞİM

dünyaları gözlüyorum



Elvedasız bitişlerin neticesidir

BAŞLIĞI YOK

Anılarım kış uykusuna yattı sanki

Matemlerim hiç olmadığı gibi yakın şimdi

Benim olan ne yaşandı ki

Yalnızca adamın baş harfi

Büyüteç tutup bakmıyorum artık uzaktan dünyaya

Diyorum k,

Sana ne  nerede ne yaşanıyorsa

Oysa severdim balık tutmayı

Hic bir oltam bos olmadı

Hay ne vardı makarası bozulmasaydı

Çevir çevir dur simdi

Bütün makaralar boslukta dönüyor sanki

Gırgır şamatalarım gözyaşlarıma karışmıyor

Ağzımdan burnumdan kan damlıyor

Üstünü örtmeye yetmiyor bende ki hiçbir acı

Hiçbir acı yüreğimi yakmıyor sen gittin gideli

Sen gittin gideli tutmuyor ellerim,

Tutmayalı ellerim cok oldu sankii

Söyle sen nerdesin?

Biliyorum ki bendesin benimlesin

En acısıda bunu biliyor olmak bunu yaşamak

Yaşayamadığımız o kadar çok şey var ki

Bütün ayrılıklar kıskanıyor şimdi seni

Kimseden böyle ayrınılmamıştı ki

Son sözü ilk başta söylemeye alışkındı oysa bu deli

Vicdansızdı da sevgiye aşka

Ne oldu sen de içi mi sızladı

İçiini bilmiyorum ama, sen yokken

Her gece

 Her  yanı, burnunun ucu sızım sızım sızladı

Sevmek istiyordu oysa kara yel

Sorgusuzca , çıkarsızca, tüm tabularını yıkarak

Olmadı  iste adına kader dedi elinde ki masum oyuncağın

Yazık bilsen ahhh.. ne zavallı

Sen yokken ezgisi çalınmış kırık bir nota gibi sensizligi

Bilsen ne duvarlar var yollarını kapatan

Gökyüzünü göremiyor özgürce ağlayan gözleri

Ne kadar da özgürdü oysa karaladığı satırlarda

Ne kadar da pervasız anılarda

Her satır aralığında ki boşluk kadar var oralarda

İçim de çakıllaşan bir nefes var

Gözlerimden akan her fırtına okyanusa dönüşüyor

Buralarda deniz yok oysaa

Sizin oraya giden gemiler son seferini çoktan yapmış

İstasyonlar ,iskeleler hep paydos etmis

Bir  yel di belki de ya da bir iz di sadece

Can çekişiyor şimdilerde

İdam mahkumlarını kıskanıyorum ben de

Ölüme giderken sessiz sedasız

Birileri hep soruyor son arzun nedir diye

Kimse bana daha bir gün derdin ne deme di ki

Bana da sorsunlar son arzun ne diye

Sorsunlar ki duysunlar

Sevdiğimin kollarında can vermektir diye

Utansınlar bakmaya yüzüme

Beyazlar kana bulansın bir gece degil her gece

Bir kere degil bin kere ölmüşken

Sen vurmadan ben ölmem

Hala boğazımda taşımaktayım seni

Tüm nefeslerim kesildi bir gece vakti

Eger bir gün bu hayattan vazgecersem

Senin olmaya, kollarında son bulmaya gelicem

Allah ım sana yalvarıyorum şimdi

Ya onu bana ver

Ya da al beni de yanına

Bıktım yalanlarla dolu bu dünyada nefes almaktan

Bıktım onsuz aldığım her nefesin içime batmasından

Bıktım göz yaşımın içime akıp beni boğmasından

Allah ım al beni de yanına

Umut ÇİÇegİm

bu kışta üşüyorum.
kimbilir kaç kış daha üşüyeceğim.
sana yanacağım bu yazda.
ve kim bilir kaç yaz daha.
kaç bahar seni açacak bütün çiçekler,
senden uçacak bütün böcekler.
arılar seni koyacak kovanlarına,
kaç ülke gezecek seni göçmen kuşlar...
ama sen hep umut çiçeğim olacaksın.
yaşayacağız yaşlanacağız seninle.
sürekli değişen dünyamda değişmeyecek tek gerçeğim olacaksın ömür boyu.

Avuçlarım, yine, sen kokuyor! ..
Sen varsın ya içimde! ..
Taşıyorsun gözlerimden ve sen dökülüyorsun avuçlarıma;
Sensizliğimde! ..
Avuçlarım, parlıyor ıslandıkça
Ve ıslanan avuçlarımda bakışların, ışıldıyor sanki
Sanki, hani uzakta kalan aydınlıkları çalmış olan o bakışların
Ben, seviniyorum; ateşler içindeki şu halsiz çocuk gibi
Hani, arka sokaktaki sahipsiz köşkün,
kırmızı tuğlalı duvarı ardında gülümseyen ağaçtan,
kendisi için iki cep erik yolunmuş gibi.
Ve hatta bu ceplerden doldurulan iki avuç, önüne uzatılmış gibi
Avuçlarım, ıslanıyor yine
Avuçlarım, ışıldıyor yine
Avuçlarım sen kokuyor yine, çünkü sen; yine yoksun! ..
Yoksun
Avuçlarım, yine sen kokuyor!
Çünkü sen, olmadıkça dökülüyorsun avuçlarıma; içimden taşarak!..
Gözlerim, bir göze gibi seni dolduruyor avuçlarıma!..
Benim için sen; sensizlik demek!..
Bütüün yolların sana çıktığı haritanın başında, kendimi kaybetmişim Yahut, yolların ortasında; haritamı!..
Nerdesin?..
İçimden başka, nerdesin?..
Ben, yine tüm yolların sana çıktığı, ve avuçlarımın sensizlik koktuğu günlerdeyim Sen, kaç kişinin umudusun, bilmek istemiyorum!.. İçinden çıkılmaz hale geldikçe hayat, çaresizlik başlıyor
Hangi imbik bu çaresizliklerden çaresenlikler damıtacak?..
Avuçlarım, parlıyor ıslandıkça. Islak avuçlarımda, uzakta kalan aydınlıkları üfleyen bakışların ışıldıyor
Avuçlarım, yine sen kokuyor yani!.. Yani, yine sen varsın içimde!.. Taşıyorsun gözlerimden!.. Ve sen dökülüyorsun avuçlarıma;
Sensizliğimde!..
Olmayışın, avuçlarımın yine sen kokmasından belli! Çünkü sen, olmadıkça dökülüyorsun avuçlarıma; içimden taşarak!.. Gözlerim, yine bir göze gibi seni dolduruyor avuçlarıma!..
Bilmiyorum; hangi imbik bu çaresizliklerden çaresenlikler damıtacak?..
Ne zaman, avuçlarım yerine; dudaklarım sen kokacak?..