ChatCity Forum
Chatcity Forumlarında mesaj yazmadan önce Forum
Kurallarını mutlaka okuyunuz...
keremcem46> Forum Mesajları | | keremcem46'e ait Toplam 14529 Forum Mesajı var
|
|
keremcem46
Mesaj
Gönder Forum
Başlıkları
| | CC-Forum> Kültür Sanat Hobiler >Şiir sevenler >uzak mutluluk> 7.Ağu.2007 Sal 22:29:58 | | fiogf49gjkf0d
| |
keremcem46
Mesaj
Gönder Forum
Başlıkları
| | CC-Forum> Kültür Sanat Hobiler >Şiir sevenler >uzak mutluluk> 7.Ağu.2007 Sal 22:29:34 | | fiogf49gjkf0d
| |
keremcem46
Mesaj
Gönder Forum
Başlıkları
| | CC-Forum> Kültür Sanat Hobiler >Şiir sevenler >uzak mutluluk> 7.Ağu.2007 Sal 22:28:18 | | fiogf49gjkf0d
Hayal kırıklıklarıyla öğreniyor insan sabırlı olmayı, bir de kaybettikçe. Acılarsa sabrın son sınavı. Gün geliyor bütün çektiklerinin ödülü bir an bahşediliyor insana.
Yeni doğmuş bebeğin saçlarını okşarken, bir hastalıktan gözünü yeniden dünyaya açarken, her şey o an için değil midir.
Kavuşmalar da sabra dahil, sokağın başında beliriyorsa beklenen, sabreden biri bıraktığı içindir geride. Sevgi sabırdır kavuşmayı bekleyen, bir kadını sevmek hangi yaşında olursa olsun gözlerinde doğmamış çocukları görmektir.
Uzun yolculuklardan sonra bayrağı dikerken kaşif kutuplara, ya da dağın tepesine, sabır der ki; bütün çektiklerine değdi ve ben hep seninleydim bu an için. Sabır züğürt tesellisi değil gerçeğin ta kendisi.
Bir başkasına acı veren insan da acı çekiyor. Belki de daha fazlasını. Bu yüzden gaddar bile sabretmek zorunda vicdanına.
Uyurken keder pusuda sabahı bekler ya insanı pençesine almak için, göz kapakları açılmaya görsün, acı bıraktığı yerden başlar, acılar zor sabreder geceye, hep sabahı bekler.
Şimdi gözümün bebeği bu satırları yazarken her sabah bir koşu tren istasyonuna giden çocuk geri dönüyor eli boş. Babası çıkmamış trenden. Ama o her sabah gidiyor karşılamak için.
Çocuklara ölümü açıklayacak cesaret nerede büyüklerde, bir gün öğrenecek nasılsa, yasta yaşlı gözlerle bütün mahalle. Gelecek baban diyorlar, küçük oğlan çocuğu her sabah treninden babasının çıkmasını bekliyor bu yüzden.
Sabredecek ve büyüyecek, insanın yürümekle bitirmeyeceği yol yok yeter ki sabırla yürüsün, onurlu bir yaşam istemek ve sabretmek gibi uzun yollar, ama hepsi bitimli.
Sabır gecikmenin bekleme odası, yaşamak bir zaman oyunu yeter ki sabret, ulaşılmaz avucunun içinde, aşk da buna dahil.
Sabrı öğretmek zor, hele şimdilerde ayaküstü yemeklerin, donmuş yiyeceklerin, suya karıştırılarak oluveren içeceklerin, anında fotoğraf çeken kameraların ve her gece uyduruk aşkların kırıp sarıldığı diziler çağında gençlere sabrı öğretmek çok zor.
Sabır bir fikir ve her iyi fikir gibi bulmak zor.
Seni sabırla sevmeye devam ediyorum.
Hangi deniz kabuğunu kulağıma götürsem
Duyduğum senin sesin.
Her gidişinde seninle beraber giderim, sen bunu bilmezsin.
Deniz kenarında beni bir başına zannedersin.
Ben okyanuslara açılırım
Sabır benim yelkenlerim, bunu hiç bilmezsin.....
| |
keremcem46
Mesaj
Gönder Forum
Başlıkları
| | CC-Forum> Kültür Sanat Hobiler >Şiir sevenler >uzak mutluluk> 7.Ağu.2007 Sal 22:25:58 | | fiogf49gjkf0d
..qitme !!
Gitme, Gitme ölürüm… Güneşim batar, gecelerim uzar; Seni arar ellerim, Seni bekler bedenim, Gitme, Gitme ölürüm…
Gözlerim dalar uzaklara, Ne elim kalkar, Ne kolum, Seni bekler çaresiz bedenim, Yokluğuna sarılır, Sensizliğe küfrederim, Kızma seni bu kadar sevdiğe, Sevda nedir bilmezmiş meğer yüreğim, Beklemenin acısını hiç çekmemişim meğer…
Sana benzer her gölge, Her sesi sana yorarım, Buğulanan gözlerimi bile silemem, Yokluğunu unutturmasın diye… Gitme, Gitme meleğim, Sensizliği çoktan unuttu yüreğim, Yalnızlık alışılır sorun sensiz günlerim.
Gitme, Gitme meleğim, Bir nefesi sensiz almaya, Bir güne sensiz gözümü açmaya, Dayanamam, Sen gitme meleğim, Ben sensiz yaşayamam…
AyrıLığıN öLüm giTme...
sevgimiz yalanmıydı ne kolay söylüyorsun kısa bir romanmıydı bitti diyorsun harcanan zamanmıydı şimdi gidiyorsun son defa sarılarak mutluluk diliyorsun hayata darılarak ölüm biliyorsun canımıda alarak işte gidiyorsun
GİTME GİTME BEYAZGÜLÜM GİTME ETME BANA ZULÜM ETME AYRILIĞIN ÖLÜM GİTME NE OLUR TERKETME...
küllenmez közlerin içinde eriyorum kahreden sözlerinin sırrı ne bilmiyorum aklımdan gözlerinin rengini silmiyorum gönlümü avutamam umutsuz bekliyorum hasreti uyutamam ölmeden biliyorum unutmam unutamam seni çok seviyorum
SOLMA SOLMA BEYAZGÜLÜM SOLMA YALVARIRIM EL İN YOLMA DİKEN İÇİNDE KAYBOLMA NE OLURSUN SOLMA...
seN hiç...
Hiç Bir insani unutmak, bir insandan vazgeçmek, bir insani hayatindan sonsuza kadar çikartmak zorunda kaldin mi hiç? Hani ölmüs gibi, hani uzatsan da elini tutamayacagini bilmek gibi, her an kapindan içeri gülümseyerek girecegini bekleyip ama aslinda hiç gelemeyecegini de bilmen gibi. Ne zor sey degil mi ölmedigini bilmek , ama ölmüs gibi ulasilmaz olmasi artik o insanin sana, ne kadar katlanilmaz bir gerçek degil mi sen hala bu kadar sevgili iken? Özlemek, bu kadar özlemek, etini kemigini yakarcasina özlemek... çok kötü degil mi? Bu kadar özleyip onu görememek, ona dokunamamak, onu isitememek , artik sonunun "Pi" hali degil mi?Biliyorsun degil mi? Ne kadar umutsuz bir arayistir o, kalabalik caddede geçen binlerce yüze bakmak belki bir kez daha görebilmek için o yüzü, belki biraz önce geçti bu kaldirimdan diye düsünmek, belki su an arkamda yürüyen insanlarin içinde bir yerde demek, belki su an üzerimdedir gözleri diye paranoyalar yasamak ne zordur degil mi? Ne kadar eritir insani farketmeden. Sende biliyorsun degil mi bunlari.? Bir sinema koltugunda sende iki kisi gibi oturdun mu hiç? Hiç iki kisi gibi zevk aldin mi bir konserden yalniz basina. Güzel bir kafe kesfettiginde, güzel bir film seyrettiginde, güzel bir sarki dinlediginde güzellikleri oraninda eksik kaldiklarini hissettin mi paylasamadigin için onunla. Bir barin kalabaliginda hiç yarim vücudunla sallandin mi ortada? Hiç iki kisilik beyninle yarim insan olabildin mi? Baktiginda aynana sadece yüzünün bir yarisini gördügün oldu mu hiç? Sana hayatindaki en büyük yoksunlugu yasatandan nefret edemedigin zamanlar oldu mu hiç? Gözünün içine baka baka kolunu bacagini kesen bir insanin yüzüne sevgi dolu bir gülümseme ile bakabildigin zamanlar oldu mu hiç? Hayatta inandigin bütün degerlerini altüst eden birisine ask siirleri yazabildin mi? Onu içinde korumanin seni yok etmek oldugu zamanlara feda oldun mu hiç? İçinde aglayan çocuga umut sarkilari söyleyemedigin, özlemini, susuzlugunu, açligini gideremedigin zamanlar oldu mu hiç? Kanayan yarasini gördügün ama merhem olamadigin zamanlar. Gücünün, hani o tanrisal gücünün bir çocugun aglamasini susturamayacak kadar oldugunu gördügün zamanlar oldu mu hiç? Hiiiiiiiç.... Hiiç... hiç... bir hiç..
CaNım yaNıyor...
Canım yanıyor... kaLsaydın diye söyLeyemedikLerim gittikten sonra yüreğime ağır geLiyor... şimdi ardından sesLendikLerim yutkunurken boğazıma takıLıyor...
AşkıN oLmayaN utaNsıN !
HayatI ÖyLé ßir Ya§aki,Hayat §éni kI§kAn§In. ÖyLé ßir §évki,ÖLüm Sana aCI§In. ÖyLé ßir A§k OLki, A§kIn OLmayanLar uTaN§In...
Son kez..!!
Son kez gölgemden gölge koptu Hem de çok derinden Dertliyim Sesin yok tenin yok Sessizlik son kez Tüm o sevgilerimi geri ver Bırak Yoruldum çok yolun açık olsun Kimse geri dönmez Herşey biter Sen mi kaldın bir yalnız Herşey diner Yeter ki sen zamanı ver
Gözlerim gözlerindeyken adının aşk olduğunu anladım. Hergün seni görmek isteyişlerimin Bana verdiği o çocukça sevinci hiç unutmadım. Kalbimde mevsim sonbahardı Ne zamanki seni buldum o zamandan beri ilkbaharım. Nasılda sevinirdim ellerini tutunca Adını bilmediğim,çözemediğim duygulara kapılırdım. Sihirli bakışlarınla bana baktığında, İçime dağılan aşkın o ılık rüzgarını anlatırdım. Sana perim derdim seni çıkarsızca severdim. Masum yüzüne doyamazdım,seni seyretmeye bile kıyamazdım. Dokunsam saçlarına küçük bir kız çocuğu gibi naz yapardın, Sonra bana sımsıkı sarılırdın... Şimdi bir yerlerden şarkımızı duysam Hala çocuklar gibi ağlıyorum. Artık başka şehirlerde,başka alemlerde olsanda Kalplerimiz bir biliyorum...
.. Bir Delinin Hatıra Defterindeki Herhangi Bir Sayfayım Ben"
Bir delinin hatıra defterindeki, İmla hatalarıyla dolu, Herhangi bir sayfayım ben... Bu yüzden, Belayı seviyorum futursuzca. Yok olmamayı seviyorum, Ölmemeyi hesapsızca! Meydan okuyabilmeyi seviyorum Hayata, Zamana, Azraile, Deli cesaretiyle...
Belki de, Bu yüzden Hep ben galip geliyorum, Ve Belki de, Bu yüzden, Bir tek kendime kaybediyorum...
.. Sensizliğe İsyan
Nereye gitsem sen varsın. geçtiğim sokaklar seni fısıldıyor kulağıma. Sensizlik ruhumu acıtıyor. Öyle yüzüme bakma!! Can çekişen bedenim değil, KALBİM. Beynim ise bozuk bir plak misali seni tekrarlamaktan bıkmıyor. Ne gariptir ki bana seninle sensizliği yaşatan bu hayat, şimdi sensizliğimde seni bıraktırmıyor. Ama artık istemiyorum. Canlı_cansız tüm bedenlerden nefret ediyorum. Sıkılıyorum artık, bunalıyorum!! Haykırışlarım sana değil sevgilim, sensizliğime.. Bu yalnızlık beni alıkoyuyor. İhtiyacım var sana, sevgine, sıcacık yüreğine ..
Bu kez canım acıdı ..
Bu defa yorgunum .. Bu defa üzdüler beni Kırdılar, belkide görmediler Bu defa da ezip geçtiler ..
Kaybettiklerimi, parçalanmışlıklarımı bir kenara atmak istedim ama
BU DEFA CANIM ÇOK ACIDI
Kanatlarımı kırdılar benim Özgürlüğümü elimden aldılar Sürün dediler, Ağla dediler Beni bu acıya hapsettiler ..
Gün gelir hayallerde yalan olurmuş Ezip geçerlermiş yüreğini Gözyaşlarn akarda sel olurmuş Mahfedermişsin kendini ama nafile ..
HaYaT...
Hayallerimizden, mutluluklarımızdan, üzüntü, keder ve umutlarımızdan bir dilim şarkıdır; Hayat ! An gelir gülücüklerimizde, bazende gözlerimizde bir damla yaştır o şarkı. Yaramız vardır yüreğmizde. Ağlamak çare olmaz o acıya. Bağırmak, haykırmak, çığlık atmak isteriz çoğu zaman nefesimizin yettiğince. Sonrada çekilip en kuytuya hesaplaşmak kendimizle .. "Niye ben" deriz. Dünyanın en mutsuz, en dertli insanı ilan ederiz kendimizi. Herkez çevremizde pervane olsun, sevsin bizi isteriz. Evet, çok şey isteriz. Galiba birazda benciliz Ne dersiniz ¿
..sahte..
Yine akşam oldu yine sustu herkez
Şehrin karanlık, sessiz gecelerinde; belki bir ses, bir fısıltı duyarım diye bekliyorum Ama kendi karanlığımda gittikçe kayboluyorum...
Burası çok kalabalık, burası çok sessiz
İnsanların sahte kahkahaları sağır etti beni
Artık herşeyden kaçyorum Canlı_cansız tüm bedenlerden nefret ediyorum
Ben ağlamak istemiyorum. Gözyaşlarımın isyanı bunlar..
!!..RüzqaR..!!
Bugün rüzgarın sesini dinledim. Her zamankinden farklıydı Acı vardı uğultusunda
Konuşmak istedim onunla ama Bir damla göz yaşı sundu bana.
Herşeyi anlatırcasına Çaresiz haykırırcasına..
..sessiz çıqLıkLaR..
Fısıltımda ki o sessiz çığlıklar, haykırışlar.. kimse duymaz bilemez ama içimde bir yerlerde hep bir isyan.. Neden anlamaz beni kimse.. Birini tanımak için onu yaşamak gerekir.. Yaşayın tanıyın beni derim; kaçarlar.. Gidin derim; üzerime gelirler.. Severler beni çok severler ya o yüzden ihanet ederler.. Değer verirler, işte bu yüzden de uzaktadırlar.. off.. kaç gün oldu evden çıkmayalı.. perdelerim kapalı.. Dışarıda daha fazla insana benzeyen tuaf yaratıklar görmek istemiyorum.. İşte bu yüzden balkona bile çıkmıyorum.. Onlarla aynı havayı solumak zararlı bana. Sesizlik yine çöktü üstüme.. Karanlık yine en derinimden vurmaya başladı.. nefeslerim anlamsız.. Ben dayanamıyorum, kalbim sen bari dayan. Biri var biliyorum. Biliyorum, anlıyorum ama, Susuyorum, anlatamıyorum. Aslında korkuyorum.. Ya ben Artık.. oofff... BİLMİYORUM
Sahiden çok canım yandı !!!
Sahiden çok canım yandı... Ve ben sahiciLik konusunu kafaya taktım..Çok canım yakan bişi vaR hep benim.. Hiç anLayamadıqım, koRktuqum, zaman zaman aLdandıqım, bazen duRduk yeRe suçLandıqım, ne yapacaqımı şaşıRtan biR şey bu benim için. Yaşadıqımdan beLki, kim oLdukLaRından emin oLduqumu sandıqım kaç yıLLık insanLaRımın hiç tanımadıqım biReR yabancı oLdukLaRını anLadıqım zamanLaRım oLduqundan beLki. GeRçekten saRsıLdıqım için beLki de. İnanın ben sahici oLmayan insanLaRdan inanıLmaz çekiniyoRum.. En büyük zaRaRı bunLaRdan alıyoR Ruh, zavaLLı Ruh aptaL oLuyoR ne yapacaqını biLemiyoR, ne dese seçemiyoR, biR de bakıyoR ki zavaLLı Ruh, kendisi yitiRiyoR sahiciLiqinden... İyi de ne demek bu bu ? Ne demek sahiciLik ? Ne demek kendin oLmak ? Bu kadaR koLay yazıLıveRen biR cümLe, biR öneRme, bu kadaR koLaymı uyquLaRken ? Sahiden kendisi oLmak ve ruhu özqüR kıLmak için budist oLan, daqLaRa çıkan, safiyete eRişmeye çaLışan doLu insan vaRken şu dünyada, benim şu iki satıR yazım mı deqiştirecek dünyay ? HayıR, eLbette hayıR. Ama sadece payLaşmak istedikLeRim vaR, iki kişi biLe inanıRsa bu söLedikLeRime, bu biLe bence çok şey demektiR. SahiciLik nediR biLiyoRmusunuz ? İçi dışı biR oLmaktıR.. qüçLü oLmaya çaLışmamak, kaRşısına çıkan insanLaRa qöRe müzik zevkini deqiştiRmemek, deqişmekten koRkmamak,küfüR etmek bazen, cici kızı oynamamak asLında öyLe deqiLken... Ve sahiciLik düRüst oLmaktıR, heR zaman açık oLmaktıR, söyLeyeceqi ne vaRsa yüzüne pat diye söyLeyebiLmek, imaLaRdan kaçmaktıR, kapaLı kapıLaR aRdında ayRı hesapLaRdayken diqeRLeRinin yanında şiRinLik abidesi oLmaya çaLışmamaktıR , yıLLaR sonRa " Ben asLında sana kıRıLmıştım.. Sen bana şunu yapmıştın" deyip Rtada oLmayan biR mevzu için kavqa etmemektiR, Ya asLında söyLemek ya da susmaktıR ebediyen, zayıfLıkLaRını sakLamamak, mutsuzken şen kahkahaLaR atmamaktıR, " heRşeyi biLiyoRum ben" havasına ne buqün ne de yaRın qiRmemek, kRaLdan çok kRaLcı oLmamaktıR... Yahu mükemmeL oLmak zoRunda deqiLiz ! Hep qüçLü oLmak zoRunda hiç değiLiz ! UtanıLac şeyLeR yapıyoRuz hepimiz ama övünüLecek şeyLerde yapıyoRuz ! Hayatta ihtimaLLeR sonsuzduR !
..YoruLdum..
Yoruldum. Bir adım atacak halim yok ya da adım atacak bir hayatım. Çekilmez olacak mıydı bu hayat ya da çekilecek bir yönü yok muydu? Zor mu gelecekti nefes almak bu şehirde ya da nefes almamı sağlayacak bir insan yok muydu? Hep mi kötü olacaktı? Kötü olmasa bile hiçbir iyilik cezasız kalmazdı. Yaşama sebebim yok ölme nedenim çok. Bir fırtına çıksa alsa götürse uzaklara, geri getirmese... Yoruldum yüreğim, yoruldum hayat... Artık bitme zamanı gelmedi mi? Kaybedecek neyim kaldı nefesimden başka? Hadi son darbeni vur da öyle gideyim
s3ssizLik..
Umutlarımın çığlığı hapsolmuş karanlığıma Sensizlik fısıltı olmuş yüreğime Kimseye anlatamam derdimi Haykırışlarım yok olmuş çaresizliğimde Hüzünler doldurur olmuş ümitlerimi Beni ağlamaya hükmetmiş bu dört duvar Arayışlarım çıkarsız Sokaklarım artık boş Ruhum bedenimi bile bedenimi taşıyamaz olmuş Yalnızlığım nefesimi boğar olmuş bu sesizlikte Ölümün ne olduğunu bilmeden onu arzuluyorum Nedendir bilemiyorum..
SaNa qeLdiM.....
Usulca düşüyorum ellerine... Uzunca bir yoldan geldim ve yorgunum. Göz bebeklerim ellerimde büyümüş yıllarca. Ve... Şimdi sana geldim. Kucakla beni ve sakla anlamsızlığımın derin anlamına. Geçmişimdeki kırık cam parçalarını çıkar yüzümden. Bırak aksın kanlar, temizlensin bedenim... Senle yaşansın aşkın bitmeyen yankısı...
| |
keremcem46
Mesaj
Gönder Forum
Başlıkları
| | CC-Forum> Kültür Sanat Hobiler >Şiir sevenler >uzak mutluluk> 7.Ağu.2007 Sal 22:24:04 | | fiogf49gjkf0d
Ben yagmurlari cok severdim. Hele o yagmurdamlalarinin pencereme vurmalarini. Yagmurun sesini dinlemeyi severdim. Tek basima otururdum penceremin önüne izlerdim yagmuru. Bide yagmurun altinda gezinmeyi severdim. Sirilsiklam olmak, tipki sana olan askim gibi… Sen girdiginden beri hayatima hic tek basima izlememisdim yagmuru, hic tek basima gezinmemisdim yagmurun altinda. Herzaman yanimda sen oldun… Hep kolkola izledik yagmuru…hep elele gezindik bizi sirilsiklam eden yagmurun altinda… Tipki birbirimize olan askimiz gibi sirilsiklam olduk herseferinde Herzaman belirtirdin yagmuru sevdigini. Birgün demisdin ya bana, “Sibel, daha yerle temas etmemis yagmurdamlasi” demekmis diye… Onun icin severmissin yagmuru. Cünkü her yagmurdamlasi benmisim...
Birgün yine herzamanki gibi yagmurun altinda elele dolasirken, biraki verdin elimi ve yavasladin. Bende yavaslayip baktim o bakmaya doyamadigim güzel gözlerine… Uzun bir süre bakisdik öyle Sirilsiklam islanmisdik, ama ben üsümüyordum, Sen yanimdaydin ya, sicacikdi icim.
Sonra sen: “Seni ilk kez öptügüm yerdeyiz, hatirladinmi? O günde yagmur yagiyordu…” dedin. Evet dogruydu, aynen burasiydi. Birden gözümde canlandi o güzel gün. “Hatirladim” dedim ben öptün beni sonra, tipki o ilk öpüsün gibi…Güzel duygulara bogdun beni yine. Geri cekildin sonra ve, “ Artik Seni hem ilk kez, hemde son kez öptügüm yer olucak burasi, ayrilik vakti geldi” dedin… Bakakaldim ben, duyduklarima inanamadim Bosaldi gözyaslarim, ama sen görmedin, cünkü yagmurla birlikde süzülüyordu yaslar yanagimdan. Sende agliyormuydun farkedemedim. Yalnizca boguk bir sekildeydi sesin. “ Hoscakal, herzaman iyi bak kendine“ deyip kisa bir süre gözlerime baktikdan sonra arkani dönüp gittin...öylece gittin iste...sebebsizce
Hic birsey diyemedim ben, hicbirsey yapamadim, aglayip arkandan bakmakdan baska. Icim sizladi…agiriyordu kalbim, ilk kez yasiyordum böyle büyük bir aciyi… Birsüre kaldim öyle, biraktigin gibi, yagmurun dinmesini bekledim Ruhum bedenime sigimaz oldu sanki, hersey agir geldi bedenime, yerimden kimildayamadim… Koskoca askimiz bitmisdi… Ben sensiz ne yapicaktim? Ama hic vazgecmedim yagmuru sevmekden, cünkü birgün, seni benden caldiklari gibi, geri getirceklerini biliyorum | |
keremcem46
Mesaj
Gönder Forum
Başlıkları
| | CC-Forum> Kültür Sanat Hobiler >Şiir sevenler >uzak mutluluk> 7.Ağu.2007 Sal 22:23:12 | | fiogf49gjkf0d
| |
keremcem46
Mesaj
Gönder Forum
Başlıkları
| | CC-Forum> Kültür Sanat Hobiler >Şiir sevenler >uzak mutluluk> 7.Ağu.2007 Sal 22:22:34 | | fiogf49gjkf0d
Yüregimsin! . .
. . .Her Aşığın Sevgilisine hissettiği duyguların Kağıda Dökülmüş Hali. . .
Senin sevginin verdiği sıcaklıkla ısıtıyorum yüreğimi ve her gece yatağıma uzandığımda sesinle süslüyorum hayallerimi. Gecenin karanlığına inat gözlerinin pırıltısıyla aydınlatıyorum kalbimi. Ve her gözlerimi kapatışımda görüyorum hayalini. Sen benim yüreğimsin yar. . .
Hayatı seninle yaşamak daha güzel şimdilerde. Aldığım her nefes daha kıymetli bugünlerde. Kuş cıvıltıları bir başka geliyor kulağıma. Hayalinin resmini çizdim odamın duvarlarına sensizliği yaşamamak için. Her şarkıda seni buluyorum; çünki hayatımın her parçasında sen varsın. Öyle sevdim ki seni, öyle yüreğimden, öyle kalbimin ta derininden, kalbimin en üst köşesine oturttum seni. Baştacımsın benim için. . Sen benim yüreğimsin yar. . .
Kalbimin kıyılarında senin sevdan var. Demir atmış yüreğime .Herhalde dünyadaki en şanslı kişi benim; çünki senin sevgine barınaklık yapıyorum. Dünyada hiçbir şey umrumda değil seninle. Senin kollarında ölmenin hayali bile bir bayram sevinci uyandırıyor içimde. Sen yoksa hayatımda ben de yokum şu yalan dünyada. Sen benim yalan dünyadaki tek gerçeğimsin. Alınyazımdaki en güzel yazısın. Kaderimdeki başıma gelebilecek en talihli olaysın. . Sen benim yüreğimsin yar. . .
Bir gülün suya doyamayacak kadar susuzken suya olan hasreti gibi susuzum sana. Uçurumun kenarındaki karanfilin yanlızlığıdır sen yokken yanlızlığım. Bulutların, ağlarcasına yağdığı yağmurun arkasından çıkan güneşin oluşturduğu gökkuşağının hayranlığıdır benim için varlığın. Öyle sususuzum ki sevgine, öyle yanlızım ki sen yokken yanımda, öyle hayranım ki sana dünyadaki tüm sözcükleri bir araya getirsen anlatamaz seni bana. . Sen benim yüreğimsin yar. . .
Bilinmezlerin içindeki tek bildiğimsin. Seninle süslüyorum yarınlara dair kurduğum düşleri. Ve hiçbir zaman korkmuyorum bu aşk denizinde yüzmekten. Kırmızının yüreğime hissettirdiği tutkudan bile daha tutkulu seviyorum seni. Varlığın bile bir başka atmasının sağlıyor kalbimin, yokuluğun ise yakıp kavuruyor yüreğimi.. Bilemediğim, karanlık yarınlarımdaki tek güneşimsin. . Sen benim kalbimsin yar. . .
Dünyada söylenebilecek en güzel iki kelimenin anlamını çözüyorum sende. Senin uğruna yitirdiğim tüm değerlerime karşı hayatta kazanabileceğim en müthiş şeysin benim için. İyi ki varsın, iyi ki yanımdasın. Seni son nefesime kadar dünyaya anlatacak kadar değil, öldüğümde bile meleklere anlatacak kadar seviyorum! . . Sen benim herşeyimsin yar. . .
| |
keremcem46
Mesaj
Gönder Forum
Başlıkları
| | CC-Forum> Kültür Sanat Hobiler >Şiir sevenler >uzak mutluluk> 7.Ağu.2007 Sal 22:21:35 | | fiogf49gjkf0d
| |
keremcem46
Mesaj
Gönder Forum
Başlıkları
| | CC-Forum> Kültür Sanat Hobiler >Şiir sevenler >Sevgiliye ithaf edilen şiirlerin albümü....> 7.Ağu.2007 Sal 22:19:07 | | fiogf49gjkf0d Düşüncelerime Bir Damla Yaş Olup Düşme Ne Olur
Sen! Bilemezsin beni... Biçare olup peşinden koşarak, "Beni Affet!", diyeceğimi düşündün... Ve beni bekliyordun şu herkesin geldiği, ama benim olmadığım şehirdeki küçük evinizin merdivenlerinde...
Yollarımı gözlüyor, "gelecek" diyordun...
Y A N I L D I N !...
Hatayı yapan, ihanetin bedeline mahkümdur. İzin vermiyorum sana. Hak etmiyorsun beni, yasakladım kendimi sana. Ve sen yine bekleyeceksin "belki bir umut" diye... Yine gelmeyeceğim! Ağrılarla kalsam da, sonuç ortada. Seni düşünmüyorum artık ve emin olmalısın ki bu yazdığım da sana SON MEKTUBUM... Belki yine duygularına esir düşüp telefona sarılacaksın... Beni arayacaksın, HAYIR!... Sakın yapma. Düşünmüyorum ve düşünmekte istemiyorum ihanetini...
Affetmeyi denedim inan... Ama olmadı yalanlar içinde garip bir sevda!. Ağla şimdi haline...
Ne kadar kırgınsan bana eskilerin yaşanmışlığı hatrına özür dilerim senden... Uzun uzun yazardım sana... Şimdi bir kaç cümleyi bile zor toparlıyorum...
...Senin de aynı fikirde olmanı, beni ve duygularımı anlayıp artık düşücelerimen çıkmanı istiyorum... "BİZ" diye birşey olmamalı artık... Sadece yolları ayrılan iki yürek...
İstemiyorum seni... İsteklerimi de erteledim yarınları olmayan günlerime... Hayat kazanılmış bir zafer görünüyor insanlara... O zaferde kaybeden benim... Seni istemekle beraber, imkansızı kabullenmeye çalıştım... Yalanlarına, sahteliğine kandım... Ve bu yüzden seni isteklerimden çıkardım... Ulaşamadım sana... Kayıp şehirlerin diyarına sürükledin beni... Yaram sızladı, kanıyor! İstemiyorum seni unutuyorum yavaş yavaş geçirdiğimiz o sahte güzellikteki günleri...
Eski anılardan bahsetmek istemiyorum. Zaten şu an ki halini tahmin edip, yüreğimdeki cümleleri susturup, mantığım doğrultusunda kalemime yön veriyorum...
Artık bitirmeliyim... Son bir isteğim senden!... "Lütfen, Düşüncelerime Bir DamLa Yaş oLup DÜŞME..!
| |
keremcem46
Mesaj
Gönder Forum
Başlıkları
| | CC-Forum> Kültür Sanat Hobiler >Şiir sevenler >Sevgiliye ithaf edilen şiirlerin albümü....> 7.Ağu.2007 Sal 22:17:01 | | fiogf49gjkf0d
Doğrudur, sevdim seni, hem de çok, ne yere düşen yaşlarım ne de yolunda yürüyen adımlarım pişman bunun için
Önce birden başladım, adını andığım ilk günden, karmaşanın yeni iyileşmiş yanıyla gördüm maviliğini, sonra tekrar başa aldım kendimi, yukarıya doğru baktığımda görebileceğim yerdeydin.
Ardına iki, adını andığım ikinci gün, aklıma zamanı indirdi sessizliğin, peşine üç dört, derken gülümseyişini gördü yüzüm, morluğu geçmiş bakışıma takıldı hüznün, bal köpüğü gözlerinde bana ait bir sıcaklığın önünde duruyordun, hüznüne yaslanıp kadere dokunuyordun belki de o an.Hiç sormadın, yap dedin sadece, gecenin hatırlayamadığım vaktine gelmeden aşkın kapıdan girdiğini söyledin ilk, çıplak ayaklarımla süpürdüğüm dünü sil dedin, sildim, unut dedin, unuttum, hatırla dedin hatırladım, aldığın her nefeste beni düşün dedin düşündüm.
Çünkü ben de böyle seviyorum dedin, Sevdin.
Ağlamışsın gözyaşın sileyim Söyle derdin nedir ben bileyim Eğer yalnızsan sırdaşın olayım A yarim can yarim cananım ol
Hiç bırakmadın ellerimi, düşlerime sahip çıktın, benimsin bundan böyle dedin, senin oldum. Sensiz yürümedim hiç, senin olmadığın hiç bir şey benim değildi, İstanbulu içinde seni tuttuğu için evim bildim, acıktım, susuz kaldım ama asla senden vazgeçmedim.
Çünkü ben de seni böyle seviyorum dedin, Sevdin.
Al beni beni al yarim canlansın anılar Sar beni beni sar yarim kopsun fırtınalar Gül beni beni gül yarim dinsin gözdeki yaş A yarim can yarim cananım ol
Gitme dedin gitmedim, hep sende kalmak için düğümler attım gözlerime, olmadığın resmi beğenmedim, sen yazmadığın sürece hiç bir cümleye gülümsemedim, hep sevdim, önce doğmak sonra ölmekti hayat, arada kalan zamanda yalnızca seninle olmak için yemin ettim.
Çünkü ben de seni böyle seviyorum dedin, Sevdin...
Ellerim ellerini arıyor Gözlerim gözlerini soruyor Yar sensiz günler geçmek bilmiyor A yarim can yarim cananım ol
Hiç sormadın ama, içimizde bizi yormaya çalışan soruları hiç sormadın, kendim bulurum dedin, bulamadın. Aradın, tıpkı dününde yaptığın gibi yüreğinin bir yerinden sana bakan korkuya kapılıp aradığını göremedin, sıkıştın, kulaklarımı kapattığını bile bile fısıldayarak anlamsız cümleler kurdun, duymadım. Hep iki kişilik düşündüğünü sanıp parçalandıkça yokoldun.
Hiç sormadın, yap dedin sadece..
Önce güvenmeyip kar taneleri arasına gizlenerek bana baktın, düşünmedin belki o tanelerin bir gün eriyip seni açıkta bırakacağını, ama yine de sormadın, sev dedin sadece, bizi çevreleyen karartılardan sen kurtul diyerek kendini feda ettin, bunu yaparken bile sormadın, hani o şarkıdaki gibi; sensizliği nereden bileceksin, sen hiç sensiz kalmadınki...
Her sevincin her kederin En ölümsüz sevgilerin Sonsuz denen göklerin Herşeyin bir sonu varsa Ayrılıkların da sonu var
Yazılar çıktı önüne, gözlerini kanatan cümleler, üçe bölünen bir hayat dedin sonra, o zaman bile sormadın, o an bile sen ben ve deniz dediğimi duymadın, yumuşacık teninden sızan kokunu son nefesime kadar içime dolduracağıma inanmadın. Derken geçmişin icrası kelepçe vurdu aşka, böcekler ısırıyordu olur olmadık yerimizden, çingene gülüşüne kan pıhtıları toplandı, yine de sormadın, uçurumun kenarında durmuş birbirimizi bize bağlayan ipi sessizce bir ağaca bağlayıp kendini aşağıya atarken bile sormadın...
Bir gün çıkıp geleceksin İçimde bir ümit var Yeniden seveceksin Yıllar var ki ben böyle Bekliyorum özleminle
Bunca vakit hep tek kaldın. Gelenler, gidenler oldu. Bir şeyler alıp bir şeyler bıraktılar sana, hayattan ne öğrendiysen öyle yaşadın, karanlıkla dost olunacağını sandın, kimbilir bu yüzden hiç sormadın bana, bu yüzden sadece sevmemi istedin.
Çünkü ben de seni seviyorum dedin, Sevdin...
Anıların umutların kaldı bende Anlasana anlasana anlasana anlasana Biraz da gerçekleri anlasana
Korkmadık hiç, bize kalsa daha da korkmayacaktık, bize kalsa doya doya sevdamızla yaşlanacaktık. Kalmadı ama. İçimizden çok, hayata takılıp düştük, zaman yoktu, belki artık gücümüz de yoktu kalkmaya, denedik yine de , her hamlede yeni bir ağırlık çöktü üzerimize, kurtulamadık. İkimiz de yerdeyken birbirimize tutunup ayağa kalkamadık... Yağmurlar yağdı peşine, yerdeyken ıslandık, gri sular ateşini söndürdü aşkın, irini aktı geçmişin, kabuklaşmış yaralar yumuşadı, yine de sormadın, dilinin ucuna gelip giden cümleleri vurmadın yüzüme, çünkü tek bir şey öğretmemişti hayat sana, yardım et demeyi acizlik saydın hep, iyiyim, canım acımıyor dedikçe inandırmaya çalıştın kendini. Gittin, sevdiğimi bile bile gittin, yokluğum anlaşılmaz sandın belki de, bir kaç damla gözyaşını yüzüme bulaştırarak gittin sadece.
Bu gün olmasa da yarın gideceğimi sandın ya da, bıraktın elimi kendi çabanla kalkmaya çalıştın yerden, sırtını döndün, gözlerime bakmadın, nefretini kustun, ama seni sevdiğimi hep bildin. Sevdin, kendini gördün bende, ilk kez yanılmadın, belki de ilk kez bekleyeceğine inandığın bir sen vardı karşında, senin gibi kokan, kimbilir bu yüzden hiç sormadın...
Senden ayrı günlerimi Sana nasıl anlatsam ki Mevsimsiz çiçekler gibi Yarım kaldım inan ki
Biliyor musun, yarınım yok benim, istesem de yok, zamansızım buralarda, yakındır o hep gitmekten korktuğum yere yolculuğum. Bir elin parmak sayısı kadar az belki... Okumadığın cümleler kurarken şimdi, keşke sorsaydın diyorum, keşke yalnızca seni gördüğümü görebilseydin diyorum, bir kaç damla kana aldanıp içimizi acıtmasaydın diyorum,
Keşke...
Sensizligin acısını sen nereden bileceksin Sen hiç sensiz kalmadın ki Mevsimleri saymadın ki Yıllar var ki ben böyle Bekliyorum özleminle
Gidiyorum, ışığını toprağıma gömmeye gidiyorum, kokunu kefenime sarmaya, hani bilsemki tanrı kızmayacak; mavi olsun isterdim beni çevreleyen kalın perde...
Sevdim seni, yenileceğimizi bile bile...
Tanrıya dua ederdim hep; beklediğim gelmeden çağırma beni, bir göreyim, bir duyayım benden aldığın gözlerimi, ne olursun bu duamı kabul et diye. Geldin işte, seninle gördüm ben, hiç şubat olmadın içimde, hiç karartmadın yüzümü, doya doya baktım gözlerime, doya doya sevdim, yıllarımı çarmıha geren yüreğinde uyurken hiç üşümedim... Seni doldurdum kadehime, seninle doldum, bütün renklere seninle baktım, senin gibi kaldım; temiz ve duru...
Farkındayım, bilmeyeceksin gittiğimi, yaralı yüzüme bulaşan kokunla yürüdüğümü görmeyeceksin, ki kendi karanlıkların var içinden çıkamadığın, üzerine yığılan koca bir yaşam var, yaşa, ne olursa olsun güzel yaşa olur ya, gelirsem o neşter izinden, olur ya düşersem geri sensiz yollara, sözüm söz; hiç bir şey senden eski olmayacak hayatımda... hep aynı kalacaksın, hep duru, hep gözlerim, seninle bakacağım ben yine nefes aldığım her güne...
Anıların umutların kaldı bende Anlasana anlasana anlasana anlasana Biraz da gerçekleri anlasana
| |
| |