HAYAT TRENİ
Bir süre önce okumuş olduğum bir kitapta yazar, hayatı bir tren yolculuğuna benzetiyordu.
Güzel bir benzetme..
Yaşam bir tren yolculuğuna benzer; inilir, binilir, kazalar olur, bazı duraklarda sürprizlerle bazı
duraklarda ise üzüntü ile karşılaşılır. Doğup ta bu trene bindiğimizde, bazı kişilerle karşılaşırız ve bütün
yolculuk boyunca onların bizimle beraber olacaklarını sanırız. Bunlar anne ve babalarımızdır.
Maalesef gerçek tamamen değişiktir, onlar bir istasyonda inerler ve bizleri sevgi ve muhabbetlerinden,
dostluk ve yol arkadaşlıklarından mahrum bırakırlar.
Bununla birlikte bu trene yeni binenler de olur ve bizim için önemli olurlar. Bunlar kız ve erkek kardeşlerimiz,
dostlarımız ve sevdiğimiz tüm iyi insanlardır. Bazıları bu yolculuğu küçük bir gezinti gibi düşünürler.
Bazıları da bu yolculuk sırasında üzülürler. Bazıları ise yanınızdadır ve ihtiyacı olanlara yardım için hazır bulunurlar.
Bazıları yolda inerler ve geride sürekli bir özlem bırakırlar... Bazıları ise binerler ve inerler. Biz onları
sadece kısa bir an için görebiliriz. Sevdiğimiz bazı yol arkadaşlarımızın başka bir vagonda oturduklarını ve yolculuk boyunca bizi yalnız bıraktıklarında şaşkınlığa uğrarız. Elbette ki tren içinde onları aramamıza hiç kimse engel olamaz.
Bazen de onların yanına başkaları oturmuş olduğunda bize yanlarına oturmak için yer kalmaz. Önemli değil...
yolculuk böyledir; meydan okumalar, hayaller, ümitler, vedalar... hem de dönüşü olmayan. Bu yolculuğu en güzel
şekilde yapmaya gayret edelim. Yol arkadaşlarımızı anlamaya çalışalım ve her birinin iyi taraflarını bulmaya çalışalım.
Unutmayalım ki yolculuğun her safhasında yol arkadaşlarımızdan birisi müşkül bir duruma düşebilir ve bizim
yardımımıza ihtiyaç duyabilir. Bizimde bocaladığımız zamanlar olacak ve bizi de destekleyecek birileri olacaktır.
Bu yolculuğun en esrarlı tarafı, hiç birimizin bu trenden ne zaman ineceğimizi bilmememizdir.
Elbette yol arkadaşlarımızın da ne zaman ineceklerini bilemeyiz.
Hemen yanımızda oturmuş olsaalar bile...
Eminim ki trenden indiğimde çok üzüleceğim!
Trende karşılaştığım tüm dostlardan ayrılmak, yakınlarımızı yalnız bırakmak çok acı olacak. Ancak bir gün büyük
istasyona vardığımızda onların trene bindiklerinde olmayan bagajları ile birlikte görebileceğimizi biliyorum.
Aksine onların bagajlarını büyütmek ve zenginleştirmek için yardımcı olmakla mutlu olacağım. Mümkün olduğu kadar
güzel bir yolculuk yapalım ve trenden indiğimizde iyi bir hatıra bırakmaya gayret edelim.
Aynı trende bulunduğum yol arkadaşlarıma
İYİ YOCULUKLAR...
~yazarı bilinmiyor~
ciddi koooopppttuuumm